Θα το γράψω όπως ακριβώς μου βγαίνει. Είμαστε εντελώς για γέλια έτσι; Εδώ και τόσο καιρό με τον πόλεμο της Συρίας να εισέρχεται σε νέα ευρύτερη φάση και εμείς ως χώρα δε διαθέτουμε ένα σοβαρό σχέδιο, ένα μηχανισμό, μια συνεννόηση.
Αυτή τη στιγμή έχει πέσει ένα ρωσικό αεροσκάφος. Οι Τούρκοι ισχυρίζονται από την πρώτη στιγμή πως το κατέρριψαν οι ίδιοι γιατί παραβίασε τον εναέριο χώρο τους (αλήθεια εμείς αν κάνουμε το ίδιο με αυτούς, δε θα έχουν πρόβλημα, σωστά;). Οι Ρώσοι τηρούν μια ψύχραιμη στάση, δηλώνουν πως το μαχητικό έπεσε από πυρά εδάφους σε συριακό έδαφος κι ενώ πετούσε εντός του εναέριου χώρου της Συρίας. Ο ένας πιλότος είναι νεκρός και ο δεύτερος κρατείται ζωντανός από τους "μετριοπαθείς" ισλαμοφασίστες που αλαλάζουν στα βίντεο μόλις τον εντόπισαν.
Κι εμείς τι κάνουμε;
Ασχολούμαστε με Τσίπρες, Φλαμπουράρηδες, πανηγυρίζουμε μια ανακεφαλαιοποίηση όπου ξεπουλήθηκαν σχεδόν δωρεάν οι τράπεζες (αυτό είναι πολύ σοβαρό για να απασχολήσει την επόμενη κυβέρνηση και τη Δικαιοσύνη), την ΚΕΦΕ, τον Παπαμιμίκο, την Παπαμαίρη, το Τζιτζικώστα, το ντιμπέιτ. Πανάθεμα κι αν όλοι αυτοί έχουν την παραμικρή ιδέα για το τι γίνεται στη Συρία και πως.
Κι ενώ το ΝΑΤΟ προχωρά σε μια έκτακτη σύνοδο να προλάβει τα χειρότερα, που ακόμη κι αν αποφευχθούν, θα ξανάρθουν παρακάτω, εμείς είμαστε στον κόσμο μας.
Δε θα έπρεπε αυτή τη στιγμή πολιτική ηγεσία, πολιτικοί αρχηγοί και επιτελείς των Ενόπλων Δυνάμεων να συνεδριάσουν; Να κάνουν κάτι τέλος πάντων από το να ασχολούνται με ηλιθιότητες.
Δεν είναι μακριά όλα όσα γίνονται.