Πριν από τις εκλογές της 20ης Σεπτεμβρίου 2015, το alter ego του Αλέξη Τσίπρα και ενίοτε Πρωθυπουργός της χώρας, Νίκος Παππάς, σε συνέντευξη που παραχώρησε στο οικονομικό κανάλι SBC υπογράμμισε μεταξύ των άλλων πως: «αντίπαλος της κυβέρνησης δεν ήταν μόνο το παλαιό πολιτικό σύστημα, αλλά τελικά και η εσωκομματική αντιπολίτευση, γι΄ αυτό η κυβέρνηση “έπεσε εκ των έσω”».
Έτσι, φρόντισε ο Νίκος Παππάς και οι υπόλοιποι γκεμπελίσκοι του Αλέξη Τσίπρα, οι οποίοι αποτελούν την ηγετική του ομάδα – ολίγον και με νοθεία - να ξεπαστρέψουν την εσωκομματική αντιπολίτευση των Λαφαζάνη – Κωνσταντοπούλου. Και ακολούθως, να υλοποιήσουν αυτό που επίσης ισχυρίσθηκε ο Παππάς στην ίδια συνέντευξη: «…πρέπει ο “επαναστάτης” να γνωρίζει πότε πρέπει να κάνει τους κατάλληλους συμβιβασμούς και πότε να φτάνει στις κατάλληλες συμφωνίες»!!
Όμως, μπορεί το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ με τις ψεύτικες υποσχέσεις για καλύτερες ημέρες και με τη διασπορά φοβικών διλλημάτων, να κατάφερε για δεύτερη φορά να ξεγελάσει τον ελληνικό λαό και να του υφαρπάξει την ψήφο, ωστόσο, θα πρέπει να γνωρίζουν πως ο θυμόσοφος λαός μας λέει: «μια του κλέφτη, δυο του κλέφτη, τρεις και η κακή του ημέρα». Και θα συμφωνήσουμε βεβαίως με τον κ. Παππά πως, οι κυβερνήσεις πέφτουν, ενίοτε, εκ των έσω!!
Γι΄ αυτόν τον λόγο, συνεχίζουμε τη δημοσίευση αποσπάσματος κειμένου, του αριστερού πρώην μέλους της ομάδος Εξουσίας του ΣΥΡΙΖΑ, που αποχώρησε από το κόμμα της γιαλαντζί αριστεράς, μετά από τους πρώτους μήνες διακυβέρνησης της χώρας, από τον ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί, πιστεύουμε πως αυτή η Εθνοκτόνος κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ θα πέσει μόνο εκ των έσω, ευελπιστώντας πως αυτό θα γίνει έγκαιρα και πριν την ολική καταστροφή της Πατρίδος μας!!
«Σχηματίστηκε κυβέρνηση με τη μορφή “κυβέρνησης σωτηρίας” με τη συμμετοχή του κόμματος των ΑΝΕΛ, μιας παραφυάδας ακροδεξιών αμφιβόλου εντιμότητας και ηθικής ανθρώπων, κυρίως συνωμοσιολόγων και συνωμοσιολογούντων, που επιβίωσαν εξαιτίας του “πολυπράγμονος” αρχηγού τους, ο οποίος οφείλει την πολιτική σταδιοδρομία του και την πολιτική επιβίωσή του στις ανερμάτιστες συνωμοσίες, που ο ίδιος με ψυχοπαθολογικό τρόπο εξύφανε επί μακρόν “αυτοψεκαζόμενος” και “αυτοαναγορευόμενος”. Αρχικά κανείς μας δεν μπόρεσε να καταλάβει τον λόγο για τον οποίο ο Πρωθυπουργός είχε κάνει αυτή την επιλογή, μολονότι το σύνολο σχεδόν των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ είχαμε εναντιωθεί σ΄ αυτό. Όμως, με την εξέλιξη των πραγμάτων κατάλαβα ότι ο Πρωθυπουργός και ο μικρός στενός πυρήνας στελεχών, που τον περιβάλουν, είχαν τους δικούς τους λόγους για την επιλογή αυτή.
Σχηματίσθηκε κυβέρνηση και με την συμμετοχή προσώπων, που είχαν πολύ μικρή συμμετοχή στον ΣΥΡΙΖΑ και που “συστρατεύθηκαν” τα τελευταία χρόνια ή μερικοί τον τελευταίο χρόνο. Μολονότι για πολλούς απ΄ αυτούς είχαμε αντιρρήσεις στηριζόμενες σε ντοκουμέντα και στοιχεία, αποδέχθηκα αυτή την επιλογή πιστεύοντας ότι έτσι θα διευρυνόταν η πολυσυλλεκτικότητα του ΣΥΡΙΖΑ και της κυβέρνησης. Όμως, από την εξέλιξη των πραγμάτων κατάλαβα ότι έκανα λάθος. Ο Πρωθυπουργός είχε κάνει τις επιλογές του με άλλα κριτήρια.
Εξαρχής εκδηλώθηκε ένας διαπραγματευτικός “οίστρος”, με την ευρωζώνη, που δυστυχώς πήρε άσχημο κατήφορο. Από ανοησία, από άγνοια, από καιροσκοπισμό, από ιδεολογική αγκύλωση, πασπαλισμένα με υπεροψία και αλαζονεία, τα πράγματα εκτροχιάστηκαν. Έτσι, δυστυχώς, πιστεύαμε αρχικά. Ότι δηλαδή ο εκτροχιασμός οφείλεται σε ανοησία, σε άγνοια, σε ιδεολογική αγκύλωση πασπαλισμένη με υπεροψία και επαναστατική αλαζονεία. Και παγιδευτήκαμε ευελπιστώντας ότι στο τέλος θα επικρατήσουν ψυχραιμότερες σκέψεις και ότι ο Πρωθυπουργός θα βάλει τάξη στα πράγματα και θα αποκαταστήσει τις σχέσεις με την ευρωζώνη, ότι η χώρα θα παραμείνει στο ευρώ και ότι θα υπερβούμε τις κομμουνιστικές και αναρχοαυτόνομες συνιστώσες. Όμως, τα πράγματα στηρίζονται σε διαφορετική βάση, σε διαφορετικές προθέσεις και σε διαφορετικά κριτήρια.
Πήγαμε στις διαπραγματεύσεις εξαρχής πιστεύοντας ότι απέναντί μας είχαμε εχθρούς. Μάλιστα για να αισθανόμαστε καλλίτερα και για να έχουμε ευκολότερη πρόσβαση στους θερμοκέφαλους ψηφοφόρους, στους ανεγκέφαλους γραφειοκράτες του κόμματός μας και στους γυρολόγους συνομωσιολόγους των ΑΝΕΛ, τους ονομάσαμε “πιστωτές” και “δανειστές” ξεχνώντας ότι οι χώρες της ευρωζώνης εξαγόρασαν το δημόσιο χρέος μας από τις τράπεζες – τοκογλύφους για να μας σώσουν από την καταστροφή, ότι μερικές μάλιστα απ΄ αυτές πλήρωσαν τους τοκογλύφους ξεβουρκίζοντας το κορμί των λαών τους, ξεχνώντας ότι μας περιέκοψαν ένα μεγάλο μέρος του χρέους μας (το γνωστό κούρεμα) ποσού 95 δις ευρώ περίπου, ότι μαζί με τις δικές τους τράπεζες, που ήταν εκτεθειμένες στο ελληνικό χρέος, έσωσαν και τις δικές μας τράπεζες, που ήταν επίσης εκτεθειμένες στο ελληνικό χρέος με 90 περίπου δις ευρώ, ξεχνώντας ότι έκαναν μια σύμβαση μαζί μας, που όλοι μας την ονομάσαμε “Μνημόνιο” για να πληρώσουμε τους ευεργέτες μας σε 30 χρόνια με επιτόκιο 0,70%, όταν οι χώρες που μας στήριξαν δανείστηκαν με 2% ή 3% και σε κάποιες περιπτώσεις με 4% για να μας σώσουν, ξεχνώντας ότι από κάποιες απ΄ αυτές τις χώρες από το 1981 μέχρι σήμερα εισπράξαμε με διάφορες μορφές (επιδοτήσεις, ενισχύσεις, πακέτο Ντελόρ, ΜΟΠ, Γ΄ Πλαίσιο Στήριξης, ΕΣΠΑ κλπ) πάνω από 500 δις ευρώ για να οργανώσουμε την οικονομία μας, για να φτιάξουμε υποδομές, για να βελτιώσουμε την παραγωγή μας, για να ξεφύγουμε από την φτώχεια και την ταλαιπωρία, ξεχνώντας ότι πριν από 40 χρόνια είμαστε μια φτωχή και παραπαίουσα οικονομία, που μέσα σε 40 χρόνια κατάφερε να περιληφθεί μεταξύ των 25 χωρών με το μεγαλύτερο κατά κεφαλήν εισόδημα στον πλανήτη, με ΑΕΠ το 2008 μεγαλύτερο απ΄ αυτό της Αυστρίας και της Ελβετίας, ξεχνώντας ότι θα πρέπει να είμαστε ευγνώμονες και γενόμενοι απολύτως αχάριστοι ίνα επιβεβαιωθεί το ρηθέν υπό του Κωνσταντίνου Καραμανλή περί απέραντου “φρενοκομείου”.
Προπομπός του διαπραγματευτικού οίστρου με τους “δανειστές” τοποθετήθηκε ένας ψυχοπαθολογικώς πάσχων άνθρωπος, κοινώς “νεράιδος” και κατά γενική ομολογία των σκεπτόμενων “σούργελο”, με ενδυματολογικές προτιμήσεις διαδηλωτή. Αυτός χειραγωγούμενος από τον μύστη του μαρξισμού – λενινισμού Γιάννη Δραγασάκη από τον πάλαι ποτέ μεγάλο ινστρούχτορα του ΚΚΕ και πνευματικό πατέρα του Πρωθυπουργού Αλέξανδρου Φραμπουράρη, από τον ζηλωτή του Λαβρέντι Μπέρια κ. Παππά και από μερικούς παρατρεχάμενους, που βρήκαν στον ήλιο μοίρα, ξεκίνησαν προσχηματικά την διαπραγμάτευση με τις χώρες της ευρωζώνης, γνωρίζοντας εξ αρχής ότι πρώτιστος στόχος ήταν η ρήξη με την ευρωζώνη και απώτερος στόχος η αποχώρησή μας από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Για να κρατάνε τα προσχήματα διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους ότι ενδιαφέρονται σφόδρα για την παραμονή της χώρας στην ευρωζώνη και στο ευρώ και ότι κάνουν “διαπραγμάτευση”. Αλλά πιστέψτε με, όχι μόνο δεν έχουν κανένα ενδιαφέρον για την παραμονή της χώρας μας στην ευρωζώνη και στο ευρώ αλλά καθημερινώς με σχέδιο απεργάζονται την παραμονή μας στο ευρώ και στην ευρωζώνη κάνοντας ότι χρειάζεται για να μην μείνουμε στο ευρώ».
ΣΗΜ:
Λαβρέντι Μπέρια