Του Στέλιου Συρμόγλου
Γιατί οι μεγαλοσχήμονες και οι μικροσχήμονες της ελληνικής κοινωνικής ελίτ, αδυνατούν να ενταχθούν στη μεγάλη αγωνία των ολίγιστων του τόπου τούτου. Και ζουν την αυτόχθονη συμφορά ως μακρινοί συγγενείς και συνήθως αδιάφοροι θεατές. Και ο λαός έχει εθιστεί στη διάσταση της θεωρίας με την πράξη.Και δεν αντιδρά.
Με τους πολιτικούς να προσπαθούν να θρέψουν με προσδοκίες το λαό, επιδεικνύοντες μάλιστα, όπως στην περίπτωση του σημερινού πρωθυπουργού, μια στενή αντίληψη πολιτικής αυτάρκειας, που απολήγει σε μια επικίνδυνη περιπέτεια για την ίδια τους τη μοίρα, αλλά κυρίως για τη μοίρα του τόπου...
Για τον ελεύθερα σκεπτόμενο πολίτη, αλλά πρώτιστα για τον αυριανό μελετητή της πολιτικής μας ιστορίας και των ψυχολογικών μας αντιδράσεων στα δύσκολα και τόσο μεστά σε περιπέτεια τούτα χρόνια του εθνικού μας βίου, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι το πλέγμα ζωής του Ελληνα και της νοοτροπίας του, που δεν καθορίζει καμία συγκεκριμένη στάση, εκμεταλλεύεται η ασκούμενη πολιτική με τον πλέον "παραγωγικό" τρόπο.
Τι κι αν χρησιμοποιούνται ηχηρές λέξεις και φράσεις από τους δημαγωγούς της πολιτικής.Οι πολιτικοί του βερμπαλισμού γνωρίζουν την πρακτική. Κιας υποκρίνονται κάποιοι εξ' αυτών το αντίθετο. Κι ας ανταλλάσσουν διαξιφισμούς για τα αυτονόητα. Ολοι τελικάγνωρίζουν. Και η κάθε ενδιαφερόμενη πολιτική ομάδα, απότη δική της πλευρά,τρέφει με προσδοκίες το λαό. Κι αυτός θρεμμένος με προσδοκίες κατά τον ήχο των αναγκών του και του φόβου του,εκμηδενίζει κάθε λογική σκέψη και κρίση.
Κι έτσι οι πολιτικοί δημαγωγοί και οι οσφυοκάμπτες, οι άρπαγες όχι μόνο του δημοσίου χρήματος, αλλά και των ελπίδων και των ονείρων του λαού, βρίσκουν ένα πρόχειρο και συχνά ένα πειστικό άλλοθι, για τη φυγή τους από τα εθνικά προβλήματα. Και περιορίζουν τη ευθύνη τους στα ασφυκτικά σύνορα του δικού τους κόσμου.
Ο ατομισμός αυτός, με τη μυστικιστική προσήλωση στο υπό εξερεύνηση εγώ, θα φτάσει κάποια ώρα στις ακραίες εκείνες συνέπειες, που δεν θα έχουν απλώς σημασία γενικότερη, αλλά θα αποδειχθούν εθνικά ολέθριες.
Και είμαστε σε απόσταση αναπνοής απ' αυτή την έσχατη ώρα σε τούτο τον τόπο, σε τούτη την εσχατιά της Ευρώπης