Της Μελίνας Κονταξή
Γέμισε το facebook αφυπνισμένους που ειρωνεύονταν όσους έβαλαν Γαλλική σημαία στα προφίλ τους, αφυπνισμένους που μετά από 5 χρόνια θυμήθηκαν την Συρία και τους Κούρδους. Ελάχιστοι ευαίσθητοι ήταν τόσο στις περυσινές διαδηλώσεις για το Κομπάνι όσο και στην φετινή παγκόσμια ημέρα αλληλεγγύης, που αφορούσε και την ανοικοδόμηση του.
175 χιλιάδες από τους 250000 κατοίκους του Κομπάνι έχουν γυρίσει στα ερείπια και τα ξαναχτίζουν, αλλά φυσικά ελάχιστοι ανθρωπιστές, που θυμήθηκαν τους Κούρδους μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις στο Παρίσι, ενδιαφέρθηκαν.
Μετά προέκυψαν και οι ευαίσθητοι με τη Συρία.
Με ποιούς Σύριους είστε;
Η μεγάλη πλειοψηφία της σουνιτικής Αραβικής πλειοψηφίας στηρίζει την ISIS. Ακτιβιστές στην Ράκκα, που είναι κάτω από τον έλεγχο του ισλαμικού κράτους, διακινδυνεύουν τη ζωή τους για να εξηγήσουν στους κατοίκους ότι αυτά που κάνει η ISIS δεν είναι ισλάμ, αλλιώς ένα μεγάλο κομμάτι των κατοίκων της Ράκκα θεωρεί ότι αυτά που κάνει η ISIS είναι ισλάμ.
Οι εξεγέρσεις των ισλαμιστών στην Συρία είναι παλιές και γνωστές, η πιο γνωστή είναι η εξέγερση της Χάμα το 82, άρα είστε και μαζί τους; Ή μήπως είστε με τις Σιιτικές πολιτοφυλακές που αρκετές όπου βρουν Σουνίτη του κάνουν ότι και η ISIS;
Από τους πατριώτες που αντέδρασαν στις Γαλλικές σημαίες, ελάχιστοι θυμήθηκαν ότι προχθές, 15 Νοεμβρίου του 1983, ήταν η μαύρη επέτειος ανακήρυξης του ψευδοκράτους, η οποία καταδικάστηκε από το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών με το ψήφισμα 541 του 1983, που έλεγε ότι η ανακήρυξη της Τουρκικής δημοκρατίας της βόρειας Κύπρου ερχόταν σε αντίθεση με τη συνθήκη ίδρυσης της Κυπριακής δημοκρατίας του 1960 καθώς και με την συνθήκη εγγυήσεων, καθώς και με το ψήφισμα 550 του 84 που επιβεβαίωνε το ψήφισμα του 83 και ζητούσε την εφαρμογή του.
Και τα οποία ψηφίσματα, φυσικά, δεν τα εκμεταλλευτήκαμε ποτέ.
Όπως δεν εκμεταλλευτήκαμε την ευγνωμοσύνη των Αμερικάνων απέναντι στην Κύπρο το 1983, όταν βοήθησαν στην εκκένωση του Αμερικανικού προσωπικού από το Λίβανο μέσω του αεροδρομίου της Λάρνακας.
Και όσο για τους ευαίσθητους για το Λίβανο, δεν είδα επίσης να αναφέρονται στον Adel Τermos τον ήρωα της Βηρυτού, που πέφτοντας πάνω στον τζιχαντιστή έσωσε την ζωή εκατοντάδων ανθρώπων.
Αυτοί που έβαλαν στο προφίλ τους τη Γαλλική σημαία τίποτα δεν αποκλείει να ενδιαφερθούν και για τις άλλες τραγωδίες, όπως και το έκαναν πολλοί.
Αυτοί που έψαχναν μεγαλύτερες τραγωδίες και πιο ηθικά άμεμπτα θύματα, στην πραγματικότητα δεν ενδιαφέρθηκαν και ούτε θα ενδιαφερθούν για κανέναν.
Πάντα θα υπάρχουν πιο άμεμπτοι, πάντα θα υπάρχουν μεγαλύτερες τραγωδίες.
Αλήθεια αγαπητοί συνομωσιολόγοι από τι απειλούμαστε περισσότερο;
Από το να αλλάξουν οι Νεφελίμ την εθνικότητα μας ή από το να συνηθίσουμε κάθε τραγωδία, ψάχνοντας πάντα για την μεγαλύτερη, ψάχνοντας πάντα τα πιο ηθικά άμεμπτα θύματα;
Και αυτό δεν περιορίζεται στο εξωτερικό...
Γιατί να στενοχωρηθώ για αυτόν που χάνει το σπίτι του από την τράπεζα επειδή απολύθηκε ή του έκοψαν τον μισθό ή την σύνταξη;
Δηλαδή εγώ βλάκας ήμουν που δεν πήρα δάνειο;
Καλά να πάθουν οι γέροι, αυτοί φταίνε για ότι ψήφιζαν…
Οι σημερινοί νέοι είναι άχρηστοι…
Οι ελεύθεροι επαγγελματίες είναι φοροφυγάδες...
Οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι τεμπέληδες και μπήκαν με μέσον...
Τελικά οι μόνοι που χαίρονται είναι οι ‘‘άμεμπτοι’’ τραπεζίτες ολιγάρχες και φασίστες, το κεφάλαιο που δεν έχει πατρίδα.
Αλλά γιατί να χαλάσει κανείς την αφύπνιση;
Χρόνο ελάχιστο -για τον ύπνο που κάποιοι ονομάζουν αφύπνιση- μέχρι να βρεθούμε ανάμεσα στα ερείπια, έχουμε.
Καληνύχτα αφυπνισμένοι.