Τα συριακά ΜΜΕ μετέδωσαν πως η IAF (ισραηλινή πολεμική αεροπορία) εξαπέλυσαν επιθέσεις χθες, Κυριακή 1 Νοεμβρίου, μετά από δύο εξόδους το βράδυ της Παρασκευής εναντίον θέσεων του συριακού στρατού και της Χεζμπολάχ στα βουνά της Qalamoun στα σύνορα του Λιβάνου.
Ο Ισραηλινός Στρατός αρνήθηκε να επιβεβαιώσει ή να διαψεύσει τα ρεπορτάζ. Όμως τα συριακά ΜΜΕ έκαναν λόγο για ένα μεγάλο αριθμό ισραηλινών αεροπλάνων, τα οποία έπληξαν μονάδα της Χεζμπολάχ στο χωριό του El Ain στο βόρειο Λίβανο και την οπλοθήκη της 155ης Ταξιαρχίας του συριακού στρατού στην Al-Katifa προς τα ανατολικά.
Οι δύο στόχοι απέχουν 70 χιλιόμετρα μεταξύ τους. Συνεπώς αυτές οι αεροπορικές επιδρομές πρέπει να στόχευσαν σε δύο σημεία - κλειδιά όπως εκτιμά η ισραηλινή debka κατά μήκος της διαδρομής προμήθειαw ιρανικών όπλων προς την Χεζμπολάχ.
Ωστόσο ανακύπτουν τρία σημαντικά ζητήματα:
1. Έγινε χρήση της νεοσυσταθείσης κόκκινης γραμμής μεταξύ Τελ Αβίβ - Μόσχας ώστε η IAF να δώσει προειδοποίηση για τις αεροπορικές επιθέσεις εναντίον στόχων της Συρίας και της Χεζμπολάχ, εξηγώντας ότι δεν πρόκειται να χτυπηθούν ρωσικοί στρατιωτικοί στόχοι στη Συρία; Πιθανό μεν αλλά οι Ρώσοι λογικά δε θα δεχόντουσαν την πραγματοποίηση βομβαρδισμών τόσο κοντά στο δικό τους στρατιωτικό θύλακα στη Λατάκια.
2. Υπάρχει περίπτωση τα ρωσικά αεροσκάφη επιτήρησης και οι επίγειοι σταθμοί να ανίχνευσαν την προσέγγιση των μαχητικών του Ισραήλ και να αποφάσισαν να μην παρέμβουν; Άλλωστε το Ισραήλ παρέμεινε απαθές στις τελευταίες επιθέσεις της RuAF εναντίον θέσεων ισλαμιστών στη νότια πόλη της Deraa και της Quneitra που βρίσκονται απέναντι από τις θέσεις της IDF στο Γκολάν της Συρίας.
Οι δύο περιπτώσεις μπορεί να φανερώνουν και μια άτυπη συμφωνία Μόσχας - Τελ Αβίβ να μην μπλέκει ο ένας στα πόδια του άλλου πάνω από τη Συρία εφόσον δεν υπάρχουν άμεσες συγκρούσεις μεταξύ των δύο αεροπορικών δυνάμεων που θα μπορούσε κατά τη debka εύκολα να συμβεί όταν βομβάρδισαν τα ρωσικά αεροπλάνα την Quneitra.
Στον αντίποδά όμως η Μόσχα παρέχει στο Ισραήλ αρκετά εναέρια περιθώρια για να χτυπήσει ιρανικούς, συριακούς και στόχους της Χεζμπολάχ, όλες δηλαδή τις συμμαχικές της δυνάμεις στον πόλεμο απέναντι στους πάσης φύσεως τζιχαντιστές; Επιπρόσθετα θα ισοδυναμούσε με άδεια στην IAF να επιχειρεί μέσα στη ζώνη περιορισμού που έχει επιβάλει η ρωσική πολεμική αεροπορία πάνω από τη Συρία.
Όπως έχουμε δημοσιεύσει κατ' επανάληψη στη Freepen.gr η συμμαχία Μόσχας - Δαμασκού - Τεχεράνης και Χεζμπολάχ συνεργάζεται άψογα στο θέατρο των επιχειρήσεων. Λογικά θα ήταν ανόητο τα χέρια να χτυπήσουν τα πόδια.
Και έτσι ερχόμαστε στο τρίτο σενάριο δια της εις άτοπον απαγωγής.
Υπάρχει περίπτωση η IAF να έκανε χρήση των ηλεκτρονικών μέσων πολέμου για να μπλοκάρει τα συστήματα εντοπισμού που είναι εγκατεστημένα στα ρωσικά κατασκοπευτικά αεροπλάνα και τα πυραυλικά συστήματα αεράμυνας στη Συρία;
Στρατιωτικές πηγές της debka έρχονται να ρίξουν φως στο ενδεχόμενο αυτό.
Ρωσία και Ισραήλ έχουν επιδοθεί σε ένα μυστικό ηλεκτρονικό διαγωνισμό για 33 χρόνια, μετά το επεισόδιο το 1982, όταν η ισραηλινή αεροπορία κατέστρεψε σε ένα και μόνο χτύπημα ολόκληρο το ρωσικό πυραυλικό σύστημα αεράμυνας που είχε εγκατασταθεί στη Συρία.
Από τότε, οι Ρώσοι έχουν εργαστεί σκληρά για να αναπτύξουν μέτρα ηλεκτρονικού πολέμου ώστε να επικρατήσουν του Ισραήλ στο όριο αλλά χωρίς μεγάλη επιτυχία.
Αυτό φανερώθηκε εντυπωσιακά το Σεπτέμβριο του 2007, όταν τα ρωσικής κατασκευής συστήματα παρακολούθησης και ηλεκτρονικού πολέμου, τα οποία αποτελούσαν τη ραχοκοκαλιά των συστοιχιών πυραύλων αεράμυνας της Συρίας, έχασαν τα ισραηλινά μαχητικά αεροπλάνα τα οποία βομβάρδισαν ήρθε για να βομβαρδίσουν το συριο-ιρανικό αντιδραστήρα πλουτωνίου που κατασκεύαζε η Βόρεια Κορέα στη βόρεια Συρία.
Σύμφωνα με εκτίμηση της debka αυτό μπορεί και να επανελήφθη πριν λίγα 24ωρα.
Τελικά οι ρώσοι έκαναν τα στραβά μάτια ή είχαν κλειστά μάτια;
Σημαντικά ερωτηματικά προκύπτουν και στις δύο περιπτώσεις. Στην μεν πρώτη για το αντιμετωπίζουν τους συμμάχους τους, στη δε δεύτερη ως προς το πόσο άτρωτοι είναι.