Τη μάχη των θαλασσών φαίνεται ότι αρχίζει πλέον να κερδίζει ο Κόκκινος Δράκος σε βάρος των ΗΠΑ όπως υποστηρίζει ο ιστορικός Ρίτσαρντ Μάιλς σε άρθρο του για το περιοδικό Foreign Policy παραλληλίζοντας με τον αντίστοιχο ανταγωνισμό Μεγάλης Βρετανίας και Γερμανίας πριν από 100 χρόνια.
Ο κάιζερ Γουλιέλμος Β' βλέποντας τα πλοία του βρετανικού στόλου στο Πόρτσμουθ και το Πλύμουθ όταν ήταν μικρό αγόρι, αποφάσισε να δημιουργήσει έναν αντίστοιχο στόλο για τη Γερμανία και πράγματι κατάφερε να ανεβάσει τη ναυτική δύναμη της χώρας του από έκτη σε δεύτερη δύναμη παγκοσμίως.
Ομοίως η Κίνα πραγματοποιεί το ένα άλμα μετά το άλλο όπως σημειώνει ο Μάιλς:
«100 χρόνια αργότερα, η Κίνα επεκτείνει με ραγδαίο και σταθερό ρυθμό τη ναυτική της δύναμη»
Μάλιστα μια αναφορά του Center for Naval Analysis, υποστηρίζει ότι μέχρι το 2020 η Κίνα θα διαθέτει το δεύτερο πιο ικανό ναυτικό στον κόσμο για μακρινές αποστολές.
Ενισχύοντας τη ναυτική πολεμική της δύναμη η Κίνα θα βοηθηθεί σημαντικά στις διαμάχες της με την Ταϊβάν ενώ παράλληλα θα δύναται να μετάσχει σε ναυτικά γυμνάσια αλλά και αποστολές ασφαλείας παγκοσμίως.
Σε αντίθεση, οι ΗΠΑ περιορίζουν το πολεμικό τους ναυτικό. Από τα σχεδόν 600 σκάφη το 1989, ο Τζορτζ Μπους ο νεώτερος κληρονόμησε 316 πλοία και ο Ομπάμα διαθέτει αυτή τη στιγμή 270, τη μικρότερη ναυτική δύναμη που είχαν ποτέ οι ΗΠΑ από το 1916!
Το Πεκίνο έχει ουσιαστικά ξεκινήσει την προσπάθεια εκμοντερνισμού του ναυτικού του ήδη από το 1996 εστιάζοντας τόσο στην εκπαίευση και προετοιμασία του προσωπικού όσο και τον εκσυγχρονισμό του εξοπλισμού διαθέτοντας πλέον και υποβρύχια JL-2 με βαλλιστικούς πυραύλους. Επιπλέον είναι σε πλήρη λειτουργία δύο επιθετικά πυρηνικά υποβρύχια τύπου Shang και αναμένονται άλλα τέσσερα ενώ οκτώ καταδρομικά με πυραύλους επιφανείας - αέρος εμβέλειας παραπάνω από 100 χλμ εντάχθηκαν στη ναυτική δύναμη της χώρας.
Ενδεικτικό της αλματώδους προόδου και βελτιστοποίησης της ικανότητας του πολεμικού ναυτικού της Κίνας είναι το γεγονός πως το 2003 μόλις το 14% των καταδρομικών και το 24% των φρεγατών μπορούσαν να θεωρηθούν σύγχρονα σκάφη με επιθετικές κι αμυντικές δυνατότητες απέναντι σε ένα ικανό εχθρό, ενώ σήμερα αυτά τα μεγέθη έχουν εκτιναχθεί στο 65% και 69% αντίστοιχα.
Συμπερασματικά ο Μάιλς εκτιμά ότι το Πολεμικό Ναυτικό της Κίνας μπορεί να δημιουργεί προβλήματα και δυνητικά να κερδίσει πολέμους δίχως να χρειαστεί να πιάσει σε απόλυτα νούμερα τον αριθμό, τον εκσυγχρονισμό και τη γενικότερη ποιότητα των συστημάτων των ΗΠΑ.