Της Δήμητρας Ρετσινά – Φωτεινίδου
φιλόλογου – Μ.Α. Πολιτικής Φιλοσοφίας
φιλόλογου – Μ.Α. Πολιτικής Φιλοσοφίας
Διαβάζοντας την αυτοβιογραφία της δεκαοκτάχρονης σήμερα Μαλάλας με καταγωγή από τη φυλή Παστούν του βορείου Πακιστάν, μένουμε συγκλονισμένοι από το βίωμα του πολέμου, του εμφυλίου σπαραγμού στο Πακιστάν και τις επιπτώσεις του στη ζωή, την αξιοπρέπεια και την εκπαίδευση των παιδιών. Με τον αγώνα της και τις απίστευτες περιπέτειές της η μικρή μαθήτρια Μαλάλα κέρδισε μια θέση στην καρδιά μας και ένα… βραβείο Νόμπελ. Το Νόμπελ Ειρήνης του 2014!
Στις 9 Οκτωβρίου 2012 η δεκαπεντάχρονη τότε Μαλάλα επιστρέφει αμέριμνη από το σχολείο της μαζί με τις συμμαθήτριές της ανεβασμένες όλες μαζί σε ένα πρωτόγονο σχολικό λεωφορείο – φορτηγό. Στα μισά της διαδρομής ένοπλοι Ταλιμπάν σταματούν το λεωφορείο και πυροβολούν εν ψυχρώ και σε απόσταση βολής τρία κορίτσια. Η Μαλάλα τραυματίζεται βαριά. Οι άλλες δύο έχουν διαφύγει τον κίνδυνο. Η ζωή της Μαλάλα κρέμεται από μια κλωστή. Με επείγουσες διαδικασίες και αφού αρχικά εγχειρίστηκε στο Πακιστάν η κυβέρνηση την στέλνει στο Μπέρμιγχαμ της Αγγλίας. Εκεί, μετά από υπεράνθρωπες προσπάθειες γιατρών και νοσηλευτών η Μαλάλα συνέρχεται. Από τότε όλη η οικογένειά της μετακόμισε στην Αγγλία… Η Μαλάλα μίλησε τον Ιούλιο 2013 στην έδρα του ΟΗΕ στη Ν. Υόρκη για τα δικαιώματα του παιδιού, των κοριτσιών και των γυναικών σε έναν ειρηνικό κόσμο. Το 2014 βραβεύεται σε ηλικία μόλις 17 ετών με το Νόμπελ Ειρήνης.
Γενικά η ζωή για τις μουσουλμάνες γυναίκες και τα κορίτσια είναι δύσκολη και άνιση στις χώρες όπου επικρατούν τα ήθη και τα έθιμα του Ισλάμ. Άλλο όμως αυτό και άλλο η επιβολή της σαρίας, δηλαδή της υποχρεωτικής εφαρμογής του ισλαμικού νόμου σε όλες τις εκφάνσεις της κοινωνικής και προσωπικής ζωής. Όπου επικρατούν οι φανατικοί και οι κακόβουλοι σε όλες τις χώρες του κόσμου το αποτέλεσμα είναι πάντα το ίδιο: Σκοταδισμός, μισαλλοδοξία, κοινωνικός αποκλεισμός, ζήλεια και φθόνος ακόμη και απέναντι σε ανυπεράσπιστες γυναίκες και σε παιδιά. Οι περιβόητοι Ταλιμπάν έκαναν γης μαδιάμ το Πακιστάν ξεκινώντας από το γειτονικό Αφγανιστάν. Με αρχηγό τον επικίνδυνο Φαζλουλάχ εξάπλωσαν την επιρροή τους και έστησαν το αρχηγείο τους (Ιμάμ Ντερί) στην περιοχή του ποταμού Σουάτ, στις λεγόμενες φυλετικές περιοχές του Πακιστάν. Απείλησαν το Ισλαμαμπάντ, την πρωτεύουσα του Πακιστάν, σκότωσαν χιλιάδες αθώους πολίτες, άντρες και γυναίκες, έκλεισαν τα σχολεία, πυρπόλησαν και κατέστρεψαν πολλά από αυτά σκορπώντας παντού τον τρόμο και την απογοήτευση. Αποκορύφωμα ήταν η δολοφονία της πολιτικού Μπεναζίρ Μπούτο το 2007, μια δολοφονία που την είδαν στους δέκτες τους εκατομμύρια τηλεθεατές. Το 2011 δολοφονείται και ο κυβερνήτης του Παντζάμπ, Σαλμάν Ταζίρ. (Την ίδια χρονιά θυμόμαστε όλοι τη δολοφονία του διαβόητου τρομοκράτη Οσάμα Μπιν Λάντεν στο Πακιστάν σε στρατιωτική επιχείρηση των Η.Π.Α.).
Δυστυχώς, όπως συμβαίνει και στα δυτικά κράτη με τους ακραίους ψευτοπαλληκαράδες , οι Ταλιμπάν είχαν στην αρχή αρκετούς οπαδούς και μαζί έκαναν τα έκτροπα: μαστιγώματα σε κοινή θέα με συμμετοχή …απλών χωρικών, βασανιστήρια γυναικών γιατί έβγαιναν από το σπίτι μόνες τους και δεν φορούσαν την απόλυτη μπούρκα κ.ά. και όλα αυτά γιατί η ψυχή του ανθρώπου είναι σκοτεινή και άλογη.
Υπάρχουν όμως και οι φωτεινές ψυχές και τα ατάραχα πνεύματα σε όλους τους λαούς και όλες τις θρησκείες. Σαν την Μαλάλα, που έχει το όνομα της ηρωίδας των Παστούν Μαλαλάι, κόρη διδασκάλου και διευθυντή σχολείου, διευθυντή, όμως, με την ατόφια έννοια γιατί ο άνθρωπος αυτός μόνος του ίδρυσε τρία σχολεία με αιματηρές οικονομίες και με τα πενιχρά δίδακτρα των μαθητών του. Η σχολή Χουσάλ που ίδρυσε και ήταν Γυμνάσιο Θηλέων ήταν κάτι πολύ πρωτοποριακό για τα έτη 2005- 2012! Εκεί φοιτούσε η κόρη του και άλλα κορίτσια της πόλης Μινγκόρα, που ήθελαν να μάθουν προπαίδεια, φυσική και αγγλικά. Αυτό το φυτώριο μικρών «επαναστατριών» έγινε στόχος των Ταλιμπάν. Νύχτα μέρα οι απίστευτοι αυτοί τύποι κυνηγούσαν τους ανθρώπους που ήθελαν τα κορίτσια τους να μη μείνουν ξύλα απελέκητα και να μη παντρευτούν στα …έντεκα! Εκτοπίσεις, απειλές, δολοφονίες, μάχες κυβερνητικού στρατού εναντίον Ταλιμπάν με βόμβες, όλμους και πολυβόλα ήταν το κοινωνικό περιβάλλον στο βορειοδυτικό Πακιστάν τα χρόνια 2005 – 2014.
Όλο αυτό το διάστημα και λόγω του ενδιαφέροντος των διεθνών Μ.ΜΕ. για την περιοχή, η Μαλάλα και ο πατέρας της έδιναν συνεντεύξεις υποστηρίζοντας την εκπαίδευση αγοριών και κοριτσιών επί ίσοις όροις και μιλώντας πάντα υπέρ της ειρήνης και της προόδου στο Πακιστάν. Το ΒΒC και οι New York Times μετέφεραν τα γεγονότα και τις απόψεις των ακτιβιστών στον δυτικό κόσμο. Η Μαλάλα έγραφε στο ίντερνετ κοινωνικό ημερολόγιο με το ψευδώνυμο Γκιούλ Μακάι. Το 2011 τιμήθηκε με το Βραβείο Ειρήνης του Πακιστάν λόγω του θάρρους της και της προσφοράς της. Από τότε βραβεύθηκε πολλές φορές. Μεσολάβησε η άνανδρη δολοφονική επίθεση εναντίον αυτής και των συμμαθητριών της. Το Νόμπελ Ειρήνης είναι η αρχή μιας νέας ζωής για την κοπέλα που ήθελαν να φιμώσουν αλλά τελικά πέτυχαν ακριβώς το αντίθετο. Έχει ιδρύσει το Ίδρυμα Μαλάλα malalafund.org/voice με σκοπό φιλεκπαιδευτικό και φιλανθρωπικό για όλα τα παιδιά του κόσμου.
(Πρώτη δημοσίευση εφημερίδα «ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΩΡΑ» 25/11/2015 )