Βάσια Ζαριφοπούλου • Νίκος Γεωργαντζάς
Πολιτεία: στην κλασική Ελλάδα, η πολιτεία είναι η υψίστη τεχνολογία αυτο-οργάνωσης και αυτο-διαχείρισης μιας πραγματικής κοινωνίας κυριάρχων ανθρώπων με ελευθερία, αυτονομία και ανεξαρτησία. Τούτη η τεχνολογία αναδύεται από την δημιουργία της σφαιρικής δομής λήψης των κοινών αποφάσεων μιας ενότητος ανθρώπων, στούς οποίους ανθρώπους η κατά φύσιν κυρίαρχη πολιτεία προσδίδει 'πολιτειότητα', ήτοι την ιδιότητα του πολίτη.
Φαντάσματα είναι σήμερα και η πολιτεία και οι πολίτες της, υπό το απολυταρχικό καθεστώς της ενάντια στην φύση εξουσίας, της τυραννικής αριστερο-κεντρο-δεξιάς κομματοκρατίας. Την οποία τυραννική κομματοκρατία διεθνώς επιβάλλει ο αγγλοσαξονικού τύπου κοινοβουλευτισμός, υπό την σιδηρά ράβδο εξουσίας του απολυταρχικού στέμματος της Αγγλίας.
Υπό το απολυταρχικό αυτό καθεστώς, η ενάντια στην φύση εξουσία του πρώτα διαιρεί τους ανθρώπους σε εξουσιαστές-τυράννους και σε εξουσιαζομένους ιθαγενείς-υπηκόους. Μετά, όλα τα καθεστωτικά δόγματα, κινήματα και κόμματα, επίσης ενάντια στην φύση υπο-διαιρούν τους εξουσιαζομένους ιθαγενείς-υπηκόους, στους τυφλά πιστούς οπαδούς κάποιας αυστηρά προσωποπαγούς, καθεστωτικής στάνης, υπό το βλοσυρό βλέμμα ενός εξουσιαστή-τυράννου, που υποδύεται τον αιγοβοσκό.
Το φάντασμα ενός πολίτη είσαι πλέον κι εσύ. Υπό το πέπλο του φαντάσματος που τώρα είσαι, υπό ποίου αιγοβοσκού το βλοσυρό βλέμμα εσύ βελάζεις;