Βάσια Ζαριφοπούλου • Νίκος Γεωργαντζάς
Η πλειοψηφία του νεο-μετα-μοντέρνου ελληνικού κόσμου φαίνεται να βλέπει ως προδότες τους 301 κοινοβουλευτικούς αντιπροσώπους, του απολυταρχικού καθεστώτος, της ενάντια στην φύση εξουσίας, της τυραννικής αριστερο-κεντρο-δεξιάς κομματοκρατίας. Ας δούμε λοιπόν τον ορισμό του προδότη.
Από την άποψη των δεοντολογικών, ηθικών και απολυταρχικά καθεστωτικών ιδανικών του απολυταρχικού καθεστώτος, της ενάντια στην φύση εξουσίας, της τυραννικής αριστερο-κεντρο-δεξιάς κομματοκρατίας, ο προδότης είναι μια θεόπνευστη ιδιότητα. Ετυμολογικά, προέρχεται από το ρήμα ‘προδίδω-προδίδωμι’, ήτοι από την πρόθεση ‘προ’ και το υπέροχο ρήμα ‘δίδω-δίδωμι’.
Τι πιο ωραίο λοιπόν, τι πιο ‘φιλάνθρωπο’ και ‘φιλανθρωπικό’, από το να δίδει κάποιος κάτι, έστω κι αν αυτό το κάτι είναι η πατρίδα του. Τόσο ‘large’ είναι ο κάθε δοσίλογος, καταδότης ή προδότης, που αθετεί όλες τις ηθικές του ευθύνες.
Εντελώς άπιστος, σε ώρα ανάγκης εγκαταλείπει οικείους και φίλους, ενώ φανερώνει όλα τα μυστικά της πατρίδος του, ο μαρτυριάρης. Ένα τέλειο καρφί, ο χαφιές τούτος ποιεί την απόλυτη διαφάνεια στην πράξη.
Λατρεύουμε τον προδότη, στο από το 1832 προτεκτοράτο ―των αποκλειστικά και μόνον ξένων συμφερόντων― ‘Greece’. Όχι μόνον αγάλματα του στήνουμε, αλλά επίσης δίδουμε το όνομά του σε αεροδρόμια, οδούς και πλατείες.
Σεβόμεθα την βούληση της πλειοψηφίας των συν-εξουσιαζομένων ιθαγενών-υπηκόων του προτεκτοράτου ‘Greece’, που είναι η πατρίδα μας. Αναφωνούμε λοιπόν, μαζί με την πλειοψηφία των συν-εξουσιαζομένων ιθαγενών-υπηκόων: · ― «Είναι προδότες»!