Η ελληνική, αστυνομική μου ταυτότητα λέει ότι είμαι ένας ενάντια στη φύση εξουσιαζόμενος, ιθαγενής-υπήκοος. Καμμία απολύτως εντύπωση δεν μου προξενεί τούτο, μιας και η πατρίδα μου, η Ελλάδα, στις 7 Μαΐου 1832, με την συνθήκη της Νέας Τροίας (Λονδίνο), επίσημα υποβιβάστηκε, από μία τότε ανεξάρτητη, ελεύθερη χώρα, στο ―αποκλειστικά και μόνον ξένων συμφερόντων― προτεκτοράτο ‘Greece’.
Την ίδια ακριβώς χρονιά, η συνθήκη της Νέας Τροίας επίσης επικυρώθηκε και στην Νέα Ρώμη (Κωνσταντινούπολη). ΄Ετσι ώστε στο εν λόγω προτεκτοράτο να βάλει το χεράκι της και η οθωμανική αυτοκρατορία.
Το αμερικανικό μου διαβατήριο επίσης λέει ότι είμαι ένας απλός, μη κυρίαρχος ‘πολίτης’ ή ‘citizen’ των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής (ΗΠΑ). Ιδέα δεν έχω εάν οι ΗΠΑ είναι μία ανεξάρτητη ή ελεύθερη χώρα, όμως δεν το νομίζω.
Διότι οι άνθρωποι εδώ, πάντοτε μιλούν για κάποια δήθεν άνωθεν δοσμένα ‘δικαιώματα’, ακριβώς σαν αυτά, που στην κλασική Ελλάδα μόνον οι δούλοι είχαν, αντί ως πραγματικοί πολίτες να μιλούν περί ατομικής, κοινωνικής ή πολιτικής ελευθερίας. Ούτε η λέξη ‘πολιτειότητα’ ή ‘citizenship’, στο αμερικανικό μου διαβατήριο, σημαίνει πως είμαι ένας κατά φύσιν κυρίαρχος άνθρωπος με πραγματική ‘πολιτειότητα’, ήτοι δεν νομίζω πως έχω την ιδιότητα του πραγματικού πολίτη, μιας κατά φύσιν κυριάρχου πολιτείας εν ελευθερία.
Βαθιά μέσα θέλω, πραγματικά το εύχομαι, κάποτε να γίνω ένας κατά φύσιν κυρίαρχος άνθρωπος, με ελευθερία: ατομική ελευθερία συν κοινωνική ελευθερία συν πολιτική ελευθερία. Τον τρόπο ήδη τον έχω βρει: δημιουργώντας από κοινού, μαζί με άλλος συνανθρώπους, την σφαιρική δομή λήψης των κοινών αποφάσεων της κάθε πολιτείας της κλασικής Ελλάδος, ήτοι μία υψίστη τεχνολογία αυτο-οργάνωσης και αυτο-διαχείρισης των ανθρώπων.
Όλες όμως και όλοι οι άνθρωποι γύρω μου, ειδικά οι ελληνικοί άνθρωποι, φαίνεται να είναι πάρα πολύ ευχαριστημένοι, υπό το ολοκληρωτικό καθεστώς, της πάντοτε ενάντια στην φύση εξουσίας, της τυραννικής αριστερο-κεντρο-δεξιάς κομματοκρατίας. Δεν γνωρίζω εάν όντως είναι ευχαριστημένοι, αν και όλες και όλοι τρισευτυχισμένες και τρισευτυχισμένοι φαίνονται, υπό τούτο το καθεστώς εξουσίας, το οποίο διεθνώς επιβάλλει ο αγγλοσαξονικού τύπου κοινοβουλευτισμός ως ένα δήθεν κατά φύσιν ‘σύστημα’, υπό την σιδηρά ράβδο εξουσίας του απολυταρχικού στέμματος της Αγγλίας και του διεθνούς καρτέλ των τραπεζών.
Τώρα γνωρίζεις ποιός είμαι. Εσύ λοιπόν, ποιά ή ποιός είσαι;
Μιας και το έφερε η κουβέντα, έχεις μήπως εσύ, κάποιο πιστοποιητικό με στρογγυλή σφραγίδα, που να πιστοποιεί ότι εσύ είσαι ένας κατά φύσιν άνθρωπος; Άσε το ‘κυρίαρχος’, απλά ρωτώ, διότι εγώ τέτοιο πιστοποιητικό δεν διαθέτω, παρόλο που θα ήθελα πάρα πολύ να αποκτήσω ένα, πριν πεθάνω.