Δυο παιδιά... ένας εχθρός

Της Μελίνας Κονταξή

Δεκέμβριος του 2015... 14χρονος Κούρδος, χαρακτηρίστηκε από την αστυνομία που τον εκτέλεσε, ως τρομοκράτης. 

Όταν η γη σου ανήκει σε ξένους, σου στερούν κάθε δικαίωμα, σε βαφτίζουν όπως θέλουν, σε σκοτώνουν όποτε επιλέξουν, όταν σε φοβούνται, όταν ξέρουν ότι είναι ξένοι σε ξένη γη και θέλουν να διαλύσουν κάθε πιθανότητα αντίστασης, να σκοτώσουν την ελευθερία πριν διαλύσει τις αλυσίδες τους.

Μάρτιος του 1956... 7χρονος Έλληνας της Κύπρου, εκτελέστηκε από Άγγλο στρατιώτη γιατί πέταγε πέτρες στους κατακτητές της πατρίδας του μαζί με άλλα παιδιά, σε μια διαδήλωση εναντίον των Άγγλων.

Δυο παιδιά που έχασαν την ζωή τους γιατί κάποιοι αποφάσισαν ότι τα έθνη τους δεν έχουν δικαίωμα να ορίζουν την μοίρα τους και τους τόπους τους. 

Δύο παιδιά δολοφονημένα από τον ίδιο εχθρό, τον ιμπεριαλισμό, που έχει ένα κεφάλι με πολλά πρόσωπα, σαν αυτά της Τουρκίας και της Αγγλίας που ήταν πάντα ένα. 

Οι Άγγλοι έφεραν πάλι τους Τούρκους στην Κύπρο στην οποία είχαν εγκαταλείψει τις διεκδικήσεις τους από την συνθήκη της Λωζάνης.

Κάποιες φορές έρχεται με την μάσκα του ανθρωπισμού, που κρύβει μέσα του τον χυδαιότερο φασισμό, όπως το ρατσιστικό σχέδιο Ανάν στην Κύπρο, που προέβλεπε ότι μια ψήφος Τουρκοκύπριου θα ισοδυναμούσε με ψήφους 8 Ελληνοκύπριων και ενός Τουρκοκύπριου, όπως η παντελής αδιαφορία για τα νεκρά παιδιά των Κούρδων που δεν μπορούν να χωρέσουν στα στενά όρια της ταξικής ιδεοληψίας.

Δύο νεκρά παιδιά... τα χωρίζουν δεκαετίες, τα ενώνει μια δικαίωση που θα έρθει για τα έθνη και του 14χρονου Cekvar Cubuk και του 7χρονου Δημητράκη Δημητριάδη.