Συριακό ιδιωτικό λεωφορείο διακοσμημένο με τα πορτρέτα του Μπασάρ αλ Άσαντ, του Πούτιν και του Χασάν Νασράλα, των τριών άνδρων οι οποίοι ενσαρκώνουν την αντίσταση στην ξένη επίθεση.
Τιερί Μεϊσάν
Ο δυτικός τύπος μιλά ελάχιστα για τις στρατιωτικές επιχειρήσεις στη Συρία, εκτός για να βεβαιώσει χωρίς κανένα αποδεικτικό στοιχείο ότι ο αμερικανικός Συνασπισμός βομβαρδίζει με επιτυχία τους τζιχαντιστές των Ντάες, ενώ η Ρωσία σκοτώνει αθώους άμαχους πολίτες.
Είναι πράγματι δύσκολο να σχηματίσει κανείς μια ιδέα της σημερινής κατάστασης, ιδίως όσον η κάθε πλευρά προετοιμάζει τα όπλα της για μια ευρύτερη σύγκρουση. Ο Τιερί Μεϊσάν (Thierry Meyssan) περιγράφει εδώ το τι προετοιμάζεται.
Δίκτυο Βολταίρος | Δαμασκός (Συρία)
Deutsch English Español فارسى italiano Português русский Türkçe
Η σιωπή γύρω από τις στρατιωτικές επιχειρήσεις στο Ιράκ και τη Συρία, δεν σημαίνει ότι ο πόλεμος διακόπηκε, αλλά ότι οι διάφοροι πρωταγωνιστές ετοιμάζονται για ένα νέο γύρο.
Οι δυνάμεις του Συνασπισμού
Από την αυτοκρατορική πλευρά, εξακολουθεί να επικρατεί η μεγαλύτερη σύγχυση. Λαμβάνοντας υπόψη τις αντιφατικές δηλώσεις των ηγετών των ΗΠΑ, είναι αδύνατον να κατανοήσει κανείς τους στόχους της Ουάσιγκτον, εάν υπάρχουν.
Στην καλύτερη περίπτωση φαίνεται ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες αφήνουν την Γαλλία να αναλάβει πρωτοβουλία ως επικεφαλής ενός μέρους του Συνασπισμού, αλλά και πάλι, αγνοούμε τους πραγματικούς στόχους.
Βέβαια, η Γαλλία δηλώνει ότι θα καταστρέψει τους Ντάες (Daesh) σε αντίποινα μετά τις επιθέσεις της 13ης Νοεμβρίου στο Παρίσι, αλλά ήδη το υποστήριζε πριν από αυτές τις επιθέσεις. Οι προηγούμενες δηλώσεις ανήκαν στο πεδίο της επικοινωνίας, όχι της πραγματικότητας.
Έτσι, το πλοίο Mecid Aslanov, ιδιοκτησίας του Ομίλου ΒΜΖ του Necmettin Μπιλάλ Ερντογάν, αναχώρησε στις 9 Νοεμβρίου 2015 από το λιμάνι του Fos-sur-Mer (Γαλλία). Μόλις είχε παραδώσει ατιμώρητα ένα φορτίο πετρελαίου για το οποίο δήλωσε ότι είχε εξαχθεί στο Ισραήλ, αλλά που στην πραγματικότητα είχε κλαπεί από τους Ντάες (Daesh) στη Συρία.
Τίποτα δεν δείχνει ότι τα πράγματα έχουν αλλάξει σήμερα και ότι πρέπει να λάβουμε σοβαρά υπόψη τις πρόσφατες επίσημες δηλώσεις.
Ο Γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ και ο υπουργός Άμυνας του Jean-Yves Le Drian πήγαν επί του αεροπλανοφόρου Charles de Gaulle, στα ανοικτά της Συρίας στις 4 Δεκεμβρίου. Ανακοίνωσαν την αλλαγή της αποστολής, χωρίς εξήγηση. Όπως το ανέφερε προηγουμένως ο επικεφαλής του επιτελείου των στρατών, στρατηγός Pierre de Villiers, το σκάφος εκτράπηκε προς το Περσικό Κόλπο.
Η αεροναυτική ομάδα μάχης που σχηματίζεται γύρω από το αεροπλανοφόρο Charles de Gaulle αποτελείται από την επιβιβασμένη αεροπορική του ομάδα (18 Rafale Marine, 8 εκσυγχρονισμένα Super étendard, 2 Hawkeye, 2 Dauphin και ένα ελικόπτερο Alouette III), τη φρεγάτα αεροπορικής άμυνας Chevalier Paul, τη φρεγάτα αντι-υποβρύχια La Motte-Picquet, το πλοίο διοίκησης και ανεφοδιασμού Marne, τη βελγική φρεγάτα Leopold I και τη γερμανική φρεγάτα Augsburg, και, παρόλο που το Υπουργείο Άμυνας το αρνείται, ένα πυρηνικό υποβρύχιο επίθεσης. Συνδεδεμένη με αυτό το στόλο, η ελαφριά φρεγάτα stealth Courbet παρέμεινε στην Ανατολική Μεσόγειο.
Οι ευρωπαϊκές δυνάμεις έχουν ενσωματωθεί στην Task Force 50 του USNavCent, δηλαδή, στο στόλο της αμερικανικής Κεντρικής Διοίκησης (US Central Command). Ολόκληρη αυτή η μονάδα περιλαμβάνει τώρα εξήντα σκάφη.
Οι γαλλικές αρχές τόνισαν ότι ο αντιναύαρχος Ζαν-Ρενέ Crignola ανέλαβε τη διοίκηση αυτής της διεθνούς δύναμης, χωρίς να διευκρινίζει ότι είναι υπό την εποπτεία του διοικητή του Πέμπτου Στόλου, αντιναύαρχού Κέβιν Donegan, ο ίδιος υπό την εποπτεία του στρατηγού Lloyd J. Austin ΙΙΙ, διοικητή της CENTCOM. Είναι πράγματι ένας απόλυτος κανόνας της αυτοκρατορίας, η διοίκηση των επιχειρήσεων πέφτει πάντα σε Αμερικανούς αξιωματικούς, οι Σύμμαχοι είναι απλώς βοηθητικοί. Στην πραγματικότητα, εκτός από την σχετική προαγωγή του Γάλλου αντιναύαρχου, βρισκόμαστε στην ίδια κατάσταση με τον περασμένο Φεβρουάριο: ένας διεθνής Συνασπισμός που υποτίθεται καταπολέμα τους Ντάες (Daesh) ο οποίος -για ένα χρόνο- έχει αυξήσει βέβαια τις αναγνωριστικές πτήσεις και κατέστρεψε κινέζικες πετρελαϊκές εγκαταστάσεις, αλλά χωρίς κανένα αποτέλεσμα στον επίσημο στόχο του, τους Ντάες (Daesh). Και πάλι, τίποτα δεν υποδηλώνει ότι τα πράγματα θα αλλάξουν.
Ο Συνασπισμός ανακοίνωσε ότι διεξήγαγε νέες βομβιστικές επιδρομές και κατέστρεψε πολλές εγκαταστάσεις των Ντάες/Daesh, ωστόσο, αυτές οι δηλώσεις δεν μπορούν να επαληθευτούν και είναι αμφίβολες καθώς η τρομοκρατική οργάνωση δεν εξέφρασε καμία διαμαρτυρία.
Απ’ αυτό το Συνασπιμό, μπορούμε να συμπεράνουμε ότι η Γαλλία μπορεί να διεξάγει τη δική της στρατηγική, αλλά ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες μπορούν ανά πάσα στιγμή να ξαναπάρουν την επιχείρηση στα χέρια τους.
Οι τρομοκρατικές δυνάμεις
Θα μπορούσαμε εδώ να ασχοληθούμε με τις τρομοκρατικές οργανώσεις, αλλά θα προσποιούμασταν, όπως το ΝΑΤΟ, ότι πιστεύουμε ότι αυτές οι ομάδες είναι ανεξάρτητοι σχηματισμοί που προέκυψαν από το πουθενά, με τους μισθούς τους, τα όπλα τους, τα πυρομαχικά και ανταλλακτικά τους.
Πιο σοβαρά, οι τζιχαντιστές είναι μισθοφόροι στην υπηρεσία της Τουρκίας, της Σαουδικής Αραβίας και του Κατάρ -φαίνεται πράγματι ότι τα ΗΑΕ αποχώρισαν σχεδόν ολόκληρα από αυτό τον μηχανισμό- στα οποία προστίθενται μερικές πολυεθνικές όπως η Academi, KKR και η Exxon Mobil.
Η Τουρκία συνεχίζει την ανάπτυξη στρατιωτικών δυνάμεων της στην Μπασίκα (Bachika, Ιράκ), για την υποστήριξη στους Κούρδους του παράνομου προέδρου Μασούντ Μπαρζανί -ενώ έλιξε η θητεία του, αρνείται να παραιτηθεί και να διεξαγάγει νέες εκλογές-.
Κληθής από την ιρακινή κυβέρνηση να αποσύρει τους στρατιώτες και τα τεθωρακισμένα της, η Άγκυρα απάντησε ότι είχε στείλει αυτούς τους άνδρες για να προστατέψει τους εκπαιδευτές που στάλθηκαν σύμφωνα με μια προηγούμενη διεθνή συμφωνία, και ότι δεν είναι έτοιμή να τους αποσύρει. Μάλιστα πρόσθεσε και άλλους, αυξάνοντας το νέο δυναμικό της σε τουλάχιστον 1.000 στρατιώτες και 25 άρματα μάχης.
Το Ιράκ κάλεσε το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών και τον Αραβικό Σύνδεσμο, χωρίς να προκαλέσει πουθενά την παραμικρή αίσθηση.
Η Τουρκία και ο πρώην κυβερνήτης της Μοσούλης, Atheel al-Nujaifi, επιθυμούν να είναι παρόντες κατά τη διάρκεια της ανακατάληψης της πόλης από τους Ντάες/Daesh και να αποτρέψουν να καταλαμβάνεται από τις λαϊκές Δυνάμεις κινητοποίησης (al-Hashd al-Shaabi), με πολύ μεγάλη πλειοψηφία σιϊτών.
Προφανώς, όλοι ονειρεύονται: ο παράνομος προέδρος Μασούντ Μπαρζανί πιστεύει ότι κανείς δεν θα αμφισβητήσει την προσάρτησή του των πετρελαιοπηγών του Κιρκούκ και των βουνών της Sinjar· ο ηγέτης των Κούρδων της Συρίας Σάλεχ Μουσλίμ φαντάζεται ότι σύντομα θα είναι πρόεδρος ενός διεθνώς αναγνωρισμένου ψευδο-Κουρδιστάν· και ο πρόεδρος Recep Tayyip Erdoğan υποθέτει ότι οι Άραβες της Μοσούλης ελπίζουν να απελευθερωθούν και κυβερνηθούν από τους Τούρκους, όπως την εποχή της οθωμανικής τουρκοκρατίας.
Εξάλλου, στην Ουκρανία, η Τουρκία ανέπτυξε τη διεθνή ισλαμιστική ταξιαρχία την οποία ίδρυσε επίσημα τον περασμένο Αύγουστο. Αυτοί οι τζιχαντιστές που στάλθηκαν από το συριακό θέατρο επιχείρησης, χωρίστηκαν σε δύο ομάδες κατά την άφιξη τους στη Χερσώνα. Η πλειοψηφία πήγαν να πολεμήσουν στην Donbass εντός των ταξιαρχιών Σέιχ Manour και Dzhokhar Dudayev. Ενώ τα καλύτερα στοιχεία διείσδυσαν στη Ρωσία για να σαμποτάρουν την οικονομία της Κριμαίας. Κατάφεραν να διακόψουν ολικά την ηλεκτρική ενέργεια στη Δημοκρατία της Κριμαίας κατά για 48 ώρες.
Η Σαουδική Αραβία συγκέντρωσε τους μισθοφόρους της στο Ριάντ για να συσταθεί μια αντιπροσωπεία για τις επικείμενες διαπραγματεύσεις που διοργανώνονται από τον Διευθυντή Πολιτικών Υποθέσεων του ΟΗΕ, τον Αμερικανό νεοσυντηρητικό Jeffrey Feltman.
Οι Σαουδάραβες δεν κάλεσαν τους εκπροσώπους της Αλ Κάιντα ούτε των Ντάες/Daesh αλλά μόνο ουαχαμπιτικές (Wahhabi) ομάδες που εργάζονται μαζί τους, όπως την Jaysh al-Islam ή την Αχράρ αλ-Σαμ.
Θεωρητικά λοιπόν, δεν υπήρχαν, κατά τη συνάντηση αυτή, «τρομοκρατικές ομάδες» όπως κατατάσσονται από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, αλλά στην πράξη, όλοι οι συμμετέχοντες μάχονται στο κόρφο, στο όνομα ή στο πλευρό της Αλ Κάιντα ή των Ντάες/Daesh χωρίς να διεκδικούν την ετικέτα, δεδομένου ότι οι περισσότερες από αυτές τις ομάδες καθοδηγούνται από προσωπικότητες που ανήκαν στην Αλ Κάιντα ή στους Ντάες/Daesh.
Έτσι, η Αχράρ αλ-Σαμ ιδρύθηκε λίγο πριν την έναρξη των γεγονότων στη Συρία από τους Αδελφούς Μουσουλμάνους και από ανώτερους αξιωματούχους της Αλ Κάιντα του περιβάλλοντος του Οσάμα Μπιν Λάντεν.
Συνεχίζοντας να δράσουν όπως το έκαναν πριν από τη ρωσική παρέμβαση, οι συμμετέχοντες συμφώνησαν για μια «πολιτική λύση», η οποία αρχίζει με την παραίτηση του δημοκρατικά εκλεγμένου Προέδρου Μπασάρ αλ Άσαντ και συνεχίζει με το μοίρασμα της εξουσίας μεταξύ των ιδίων και των θεσμών της υφιστάμενης Δημοκρατίας. Έτσι, παρότι έχασαν κάθε ελπίδα να νικήσουν στρατιωτικά, συνεχίζουν να προβλέψουν τη πτώση της Αραβικής Δημοκρατίας της Συρίας.
Δεδομένου ότι οι εκπρόσωποι των Κούρδων της Συρίας δεν προσκλήθηκαν στη διάσκεψη αυτή, μπορούμε να συμπεράνουμε ότι η Σαουδική Αραβία θεωρεί ότι το σχέδιο για τη δημιουργία του ψευδο-Κουρδιστάν ως ξεχωριστό από το υπόλοιπο του μέλλοντος της Συρίας. Παρεμπιπτόντως ας σημειώσουμε ότι το YPG μόλις δημιούργησε το Δημοκρατικό Συριακό Συμβούλιο για να ενισχύσει την ψευδαίσθηση μιας συμμαχίας των Κούρδων του Σελέχ Μουσλίμ με τους Άραβες σουνίτες και τους χριστιανούς, ενώ στην πραγματικότητα συγκρούονται στο έδαφος.
Τέλος πάντων, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι το Ριάντ υποστηρίζει τις προσπάθειες της Τουρκίας για τη δημιουργία αυτού του ψευδο-Κουρδιστάν και να απομακρύνει εκεί τους Κούρδους «της».
Πράγματι, είναι πλέον τεκμηριωμένο ότι η Σαουδική Αραβία έχει παράσχει υλικοτεχνική βοήθεια στην Τουρκία για να καθοδηγήσει τον πύραυλο αέρα-αέρα που κατέρριψε το ρωσικό Sukhoi 24.
Τέλος το Κατάρ συνεχίζει να προσποιείται ότι δεν εμπλέκεται στον πόλεμο μετά την εκθρόνιση του εμίρη Χαμάντ, πριν από δύο χρόνια. Ως τόσο, συσσωρεύονται αυξανόμενες αποδείξεις για μυστικές επιχειρήσεις του, όλες στραμμένες όχι πλέον κατά της Δαμασκού, αλλά εναντίον της Μόσχας: έτσι, το Υπουργείο Άμυνας του Κατάρ αγόρασε στα τέλη Σεπτεμβρίου από την Ουκρανία εξελιγμένα αντιαεροπορικά όπλα Pechora-2D για να μπορούν οι τζιχαντιστές να απειλήσουν τις ρωσικές δυνάμεις και, πιο πρόσφατα, οργάνωσε μια επιχείρηση υπό ψευδή σημαία εναντίον της Ρωσίας. Πάντα από την Ουκρανία, αγόρασε στα τέλη Οκτωβρίου 2000, 250-270 βόμβες διασποράς OFAB ρωσικής κατασκευής και τα διέσπειρε στις 6 Δεκέμβριου πάνω σε ένα στρατόπεδο του Συριακού Αραβικού στρατού έτσι ώστε να κατηγορήσει το ρωσικό στρατό για λάθος βομβαρδισμό. Και πάλι, παρά τις αποδείξεις, κανείς δεν αντέδρασε στον ΟΗΕ.
Οι πατριωτικές δυνάμεις
Ρωσικές δυνάμεις βομβαρδίζουν τους τζιχαντιστές από τις 30 Σεπτεμβρίου. Σχεδιάζουν να το συνεχίσουν τουλάχιστον μέχρι την 6η Ιανουαρίου. Η δράση τους στοχεύει κυρίως να καταστρέψουν τις τεθωρακισμένες αποθήκες (bunkers) που κατασκεύασαν οι ένοπλες ομάδες, και το σύνολο της λογιστικής τους. Κατά τη διάρκεια αυτής της φάσης, δεν παρατηρούνται παρά μικρές αλλαγές στο έδαφος, εκτός από μια συνεχή ροή τζιχαντιστών προς το Ιράκ και την Τουρκία.
Ο Συριακός Αραβικός στρατός και οι σύμμαχοι του ετοιμάζουν μια σημαντική επιχείρηση για τις αρχές του 2016. Πρόκειται να προκαλέσουν την εξέγερση των πληθυσμών που κυριαρχούνται από τους τζιχαντιστές και ταυτόχρονα να ανακαταλάβουν σχεδόν όλες τις πόλεις της χώρας -με την πιθανή εξαίρεση της Παλμύρας- έτσι ώστε οι ξένοι μισθοφόροι να υποχωρήσουν στην έρημο.
Σε αντίθεση με το Ιράκ, όπου 120.000 Σουνίτες και Μπααθιστές εντάχθηκαν στους Ντάες/Daesh για να εκδικηθούν επειδή είχαν απομακρυνθεί από την εξουσία από τις Ηνωμένες Πολιτείες σε όφελος των σιιτών, σπάνιοι είναι οι Σύροι που χαιρέτισαν το «Χαλιφάτο».
Στις 21 και 22 Νοεμβρίου, ο ρωσικός στρατός πραγματοποίησε ασκήσεις στη Μεσόγειο με τον Σύρο σύμμαχό της. Τα αεροδρόμια της Βηρυτού (Λίβανος) και της Λάρνακας (Κύπρος) αναγκάστηκαν να κλείσουν μερικώς.
Στις 23 και 24 Νοεμβρίου, η εκτόξευση ρωσικών πυραύλων προς θέσεις των Ντάες/Daesh στη Συρία προκάλεσε το κλείσιμο των αεροδρομίων του Αρμπίλ και της Σουλεϊμανίγιας (Ιρακινό Κουρδιστάν).
Φαίνεται ότι, στην πραγματικότητα, ο ρωσικός στρατός δοκίμασε τη πιθανή επέκταση του όπλου του για τη παρεμπόδιση των επικοινωνιών και διοίκησης του ΝΑΤΟ.
Τέλος, το υποβρύχιο Rostov-on-Don πραγματοποίησε στις 8 Δεκεμβρίου, πυρά από τη Μεσόγειο, προς τις εγκαταστάσεις των Ντάες/Daesh.
Η Ρωσία, η οποία διαθέτει ήδη την αεροπορική βάση του Hmeymim (κοντά στη Λαττάκεια), χρησιμοποιεί επίσης την αεροπορική βάση του Συριακού Αραβικού στρατού στη Δαμασκό, και φέρεται ότι θα οικοδομήσει μια νέα βάση στο Αλ-Shayrat (κοντά στην πόλη Χομς).
Επιπλέον, ανώτεροι Ρώσοι αξιωματικοί προχώρησαν σε εντοπισμούς για τη δημιουργία μιας τέταρτης βάσης στο βορειοανατολικό τμήμα της Συρίας, δηλαδή κοντά ταυτόχρονα στην Τουρκία και το Ιράκ.
Τέλος, έφτασε ένα ιρανικό υποβρύχιο έξω από τη Ταρτούς.
Η Χεζμπολάχ, η οποία έχει αποδείξει την ικανότητά της να διενεργεί επιχειρήσεις καταδρομέων κατά την απελευθέρωση του αιχμάλωτου πιλότου του Sukhoi από τις πολιτοφυλακές οργανωμένες από τον τουρκικό στρατό, ετοιμάζει την εξέγερση των σιιτικών πληθυσμών, ενώ ο Συριακός Αραβικός Στρατός -πάνω από 70 % σουνίτες- επικεντρώνεται στους σουνιτικούς πληθυσμόυς.
Η συριακή κυβέρνηση σύναψε μια συμφωνία με τους τζιχαντιστές της Χομς, οι οποίοι συμφώνησαν τελικά να ενταχθούν στο συριακό στρατό ή να εγκαταλείψουν την πόλη. Η τελευταία εκκενώθηκε υπό τον έλεγχο των Ηνωμένων Εθνών, έτσι ώστε σήμερα η Δαμασκός, η Χομς, η Χάμα, η Λαττάκεια και το Ντερ ες-Ζορ είναι απόλυτα ασφαλείς.
Μένουν να απελευθερωθούν το Χαλέπι, το Ιντλίμπ και η Ράκκα.
Σε αντίθεση με τους κατηγορηματικούς ισχυρισμούς του δυτικού τύπου, η Ρωσία δεν έχει καμία πρόθεση να εγκαταλείψει το βόρειο τμήμα της χώρας στη Γαλλία, το Ισραήλ και το Ηνωμένο Βασίλειο, προκειμένου να δημιουργήσουν εκεί ένα ψευδο-Κουρδιστάν.
Το σχέδιο των πατριωτών προσβλέπει στην απελευθέρωση όλων των κατοικημένων περιοχών της χώρας, συμπεριλαμβανομένης της Ράκκας, σημερινής «πρωτεύουσας του Χαλιφάτου».
Συνεπώς, πρόκειται για ηρεμία πριν από τη καταιγίδα.
Μετάφραση Κριστιάν Άκκυριά.
Τιερί Μεϊσάν
http://www.voltairenet.org/article189623.html