ΚΩΣΤΑΣ ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ
Την ίδια ώρα, που η Χώρα μας, προχωρά στην αναγνώριση «Ανεξάρτητου Παλαιστινιακού Κράτους» (βλ. http://www.iefimerida.gr/news/242115/i-voyli-zita-omofona-tin-anagnorisi-kratoys-tis-palaistinis), είναι που και το Ισραήλ, προχωρά στην προσέγγιση της Τουρκίας, για την εξομάλυνση των σχέσεων τους (βλ. http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=763773), μετά από 5 χρόνια, που αυτές ήταν παγωμένες έως εχθρικές!
Θα μου πείτε: «καλά, αυτή η αναγνώριση, είναι η αιτία»!; Ασφαλώς αυτή η αναγνώριση, δεν είναι η μόνη αιτία! Σήμερα, η περιοχή αυτή (η περιοχή μας), της Ανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής, είναι το παγκόσμιο επίκεντρο ενδιαφέροντος, είναι η «αρένα» τεράστιων οικονομικών (ενεργειακών) συγκρούσεων, είναι το «σκήπτρο» διαμάχης, της γεωπολιτικής ηγεμονίας! (διαβάστε εδώ το ‘‘γιατί’’, σε μια απλή και πολύ κατατοπιστική ανάλυση: http://tinyurl.com/jk73e7v)
Ξέρω ότι πολλοί (Εθνολεβέντες) θα ισχυριστούν ότι : «και γιατί οι Εβραίοι, να καθορίζουν τη στάση μας, εμείς, είμαστε ανεξάρτητο και υπερήφανο Κράτος και έχουμε παραδοσιακά καλές σχέσεις με τους Άραβες»!
Καμιά αντίρρηση, αλλά επισημαίνω επιγραμματικά τα ακόλουθα και ο καθένας, ας βγάλει τα συμπεράσματα του:
1. Οι σχέσεις και οι επιλογές των Κρατών, δεν γίνονται με συναισθηματικά κριτήρια, αλλά αποκλειστικά και μόνο, με γνώμονα τα συμφέροντα τους!
2. Η ουδετερότητα, δε σημαίνει ότι χαλάς τη σχέση σου, με κανέναν. Αντίθετα μάλιστα, μπορεί και να ενισχύει πολύπλευρα τον διπλωματικό ρόλο σου (ως διαμεσολαβητή, ως γέφυρα, κλπ)!
3. Η προσέγγιση της Ελλάδας με το Ισραήλ, ήταν μια άριστη επιλογή, που αξιοποίησε αποτελεσματικά, τη συγκυρία της διατάραξης των σχέσεων (σχεδόν εμπόλεμων) μεταξύ Τουρκίας-Ισραήλ, προ 5ετίας (μετά τα γεγονότα, στο Τουρκικό πλοίο Mavi Marmara, τον Μάιο του 2010)!
4. Η προσέγγιση αυτή Ελλάδας-Ισραήλ, επέφερε πολλαπλά οφέλη, σε πολλούς εμφανείς και αφανείς τομείς. Μια ανασκόπηση των εξελίξεων, διπλωματικών, οικονομικών, εμπορικών, τουριστικών, αλλά και κυρίως των ενεργειακών και γεωπολιτικών ισορροπιών, δείχνει ότι για πρώτη φορά, η Χώρα μας έχει ΑΠΤΑ αποτελέσματα, ως απόρροια των διπλωματικών της κινήσεων!
5. Τέλος, η επιλογή των φίλων και των συντρόφων σου, θα πρέπει να είναι πάντα πολύ προσεκτική, ειδικά αν πρόκειται για Άραβες, που ούτε και μεταξύ τους, δεν ξέρουν, ποιοι είναι οι φίλοι και ποιοι ο εχθροί!
Ιδιαίτερη ΠΡΟΣΟΧΗ, θα πρέπει να δώσουμε, στις ιστορικές, παραδοσιακές σχέσεις της Τουρκίας-Ισραήλ, τις παράλληλες πορείες τους και τα ειδικά γεωπολιτικά χαρακτηριστικά τους!
- Το μεν Ισραήλ, είναι μόνο του (απομονωμένο) ανάμεσα σε εχθρούς Άραβες και σε μια περιοχή, που δεν του αναγνωρίζουν ούτε καν, το δικαίωμα ύπαρξης (υπόστασης) του! Από συστάσεως του, το Ισραήλ ψάχνει να βρει «δρόμους» να σπάσει την πολιορκία του, να βρει δίοδο προσπέλασης, προς τον δυτικό πολιτισμό και τους συμμάχους του και αυτό του το εξασφάλιζε η «τριγωνική σχέση» του με την Τουρκία (ΗΠΑ-Ισραήλ-Τουρκία)!
- Απ’ την άλλη, η Τουρκία ως ένας «πλαδαρός γίγαντας», ξέρει ότι, βλέψεις συνεργασίας μπορεί να έχει μόνο προς τις εύπορες (οικονομικά και ενεργειακά) περιοχές, στα Δυτικά και Νότια της, αντίστοιχα. Εκεί ψάχνει ανέκαθεν συμμάχους και προσβάσεις, φροντίζοντας πάντα να «δωροδοκεί» (με διάφορους τρόπους), τους ζόρικους «σαλταδόρους» Βόρειους γείτονες της (Ρώσους), για να την αφήνουν ήσυχη! Έτσι λοιπόν ΣΗΜΕΡΑ, η Τουρκία για πρώτη φορά, μετά τον 18ο αιώνα, βρίσκεται ξανά απομονωμένη διεθνώς, νοιώθει και πάλι να κινδυνεύει με (νέο) διαμελισμό, αισθάνεται ενεργειακή ασφυξία (λόγω του Ρωσικού εμπάργκο) και ξέρει ότι πλέον δεν έχει στήριγμα πουθενά και εμπιστοσύνη από (και προς) ΚΑΝΕΝΑΝ!
- Η συνεργασία της Τουρκίας, με τον παραδοσιακό εταίρο της, Ισραήλ, είναι πλέον μονόδρομος και αμοιβαία επωφελής. Η Τουρκία ήταν που τον Μάιο 2010 (μετά την επέμβαση των Ισραηλινών, στο Τουρκικό πλοίο Mavi Marmara), διέκοψε τις σχέσεις της με το Ισραήλ και του ζητούσε ότι ακριβώς, της ζητά σήμερα η Ρωσία, για την κατάρριψη του Ρωσικού βομβαρδιστικού, από Τουρκικά μαχητικά! Άρα, στο δικό της χέρι (της Τουρκίας), είναι να κάνει τις πρώτες κινήσεις, ΤΩΡΑ μάλιστα, που το Ισραήλ θα μπορέσει να την τροφοδοτήσει και με τους ενεργειακούς πόρους, που της έκοψε η Ρωσία. Ήταν λοιπόν θέμα χρόνου, «να τα ξαναβρούν» μεταξύ τους (Τουρκία-Ισραήλ), όπως και θέμα χρόνου είναι πλέον «να τα ξαναβρούν» μεταξύ τους (Ρωσία-Τουρκία)!
Σ’ αυτό το δύσκολο και επικίνδυνο περιβάλλον, η Χώρα μας μπορεί να παίξει επωφελώς, μόνο το ρόλο του τυχερού κληρονόμου, ενός πολύτιμου «γωνιακού οικοπέδου», που μπορεί να συνομιλεί με ΟΛΟΥΣ. Θα πρέπει όμως παράλληλα, να ΠΡΟΣΕΞΕΙ ΠΟΛΥ για να αποφύγει, να την εξευτελίζουν ΟΛΟΙ τους (φίλοι και εχθροί), μετατρέποντας την, σε μοιραίο και αναλώσιμο «λαγό» (ή δόλωμα), για τα απώτερα σχέδια τους (ΗΠΑ – Ρωσία – Ισραήλ - Τουρκία)!
Συνοψίζοντας (επαναλαμβάνω το αξίωμα):
«Ατυχήματα παθαίνουν οι απρόσεκτοι, λάθη κάνουν οι αδιάβαστοι και αιφνιδιάζονται οι απροετοίμαστοι»!