Οι βασικές συντάξεις τροχιοδρομούν πλέον στις ράγες που οδηγούν στο γκρεμό. Η απαίτηση της ισχυρής κυρίας του ΔΝΤ, Ντέλιας Βελκουλέσκου είναι ενδεικτικές.
Ρήτρα μηδενικού ελλείμματος και στις κύριες συντάξεις.
Αυτό σημαίνει ετήσιο μαχαίρι κάθε χρόνο. Πόσο; Όσο χρειάζεται για ισοσκέλισμα.
Για να είμαστε ειλικρινείς, το ασφαλιστικό είναι η μεγάλη βόμβα εδώ και περίπου 25 χρόνια. Κανείς όμως δεν ήθελε να το αντιμετωπίσει. Οι παροχές που ίσχυαν κι ακόμη ισχύουν αφού κάποιοι τις απολαμβάνουν, είναι εξαιρετικές όταν έχεις 4-5 εργαζομένους προς ένα συνταξιούχο. Αυτή η αναλογία πλέον βρίσκεται σχεδόν στο 1:1. Ωστόσο σίγουρα θα περάσει σε αρνητικό πρόσημο όσο πορευόμαστε με κυβερνήσεις οι οποίες αποφασίζουν σε βάρος της οικονομικής ανάπτυξης.
Το ασφαλιστικό δεν πάει άλλο. Χρειάζονται πολύ σκληρά μέτρα. Πόσα δεν το γνωρίζω. Ξέρω όμως πολύ καλά ότι υπάρχουν δίκαια μέτρα πριν οδηγηθούμε σε αδικίες.
Για παράδειγμα, ποιος ο λόγος να συνεχίσουμε να πληρώνουμε ανύπαντρες θυγατέρες (που όμως έχουν σύντροφο και παιδιά), 40αρες και 45ρηδες συνταξιούχους;
Αυτή η αδικία και μόνο αν τερμαστεί τώρα, λύνουμε το μεγάλο πρόβλημα του ασφαλιστικού κι ενδεχομένως και του κρατικού προϋπολογισμού.
Όμως ούτε αυτή η κυβέρνηση δείχνει να έχει τη διάθεση να κινηθεί σε πρώτο χρόνο στα δίκαια μέτρα. Προτιμά να κόβει από όλους. Όσοι δούλεψαν 15 χρόνια μπαίνουν στο ίδιο ζύγι με όσους εργάστηκαν 35-40 έτη κι απέδωσαν περισσότερες εισφορές. Όσοι εργάζονται ακόμη, πληρώνουν συνομήλικούς τους για να κάθονται.
Η κ. Ντέλια και η κάθε Ντέλια δε θα καθίσουν να σκάσουν. Το μόνο που τους νοιάζει είναι το ίσα βάρκα ίσα νερά. Η κυβέρνηση επιλέγει τον τρόπο. Κι αυτός για άλλη μια φορά μέσα στη μνημονιακή λαίλαπα είναι να πετσοκοπούν οι αθώοι.