Και εκεί που οι πολιτικές εξελίξεις είχαν αρχίσει να μοιάζουν βαρετές και όλα φάνταζαν να κινούνται γύρω από το ασφαλιστικό και το ποια τελική μορφή θα πάρει το νομοσχέδιο Κατρούγκαλου και αν θα μπορέσει να το περάσει από τη βουλή ο ΣΥΡΙΖΑ, ξαφνικά έρχεται στην επιφάνεια ένα παρασκήνιο που προμηνύει πως και το 2016 θα είναι εξίσου εκλογικό με το 2015. Τη διακινδυνεύουμε αυτή την πρόβλεψη γιατί όλες οι ενδείξεις που υπάρχουν μέχρι στιγμής εκεί συντείνουν.
Πρώτο δεδομένο είναι η άρνηση συγκρότησης οικουμενικής κυβέρνησης από αυτή τη Bουλή γιατί πολύ απλά ο Μητσοτάκης δεν θέλει τον Τσίπρα πρωθυπουργό ενώ ο Τσίπρας δεν θέλει να φύγει νύχτα όπως ο ΓΑΠ με τον Παπαδήμο. Τα ενδιάμεσα κόμματα του κέντρου δεν θα ήθελαν όπως φαίνεται να γίνουν συμπλήρωμα σε μια διεύρυνση της παρούσας κυβέρνησης καθώς απλά θα επιτάχυναν τις διαδικασίες διάσπασής τους μετά και την αλλαγή ηγεσίας της ΝΔ και απλά θα εξαφανίζονταν από τον πολιτικό χάρτη όπως έγινε με το ΛΑΟΣ και τη ΔΗΜΑΡ.
Η συζήτηση περί οικουμενικής άνοιξε λίγο πριν από τα Χριστούγεννα από τον Λεβέντη και κάπου εκεί έκλεισε ύστερα από τη χυλόπιτα που έφαγε ο Τσίπρας στο συμβούλιο πολιτικών αρχηγών για το ασφαλιστικό.
Τις τελευταίες ώρες όμως έχει αρχίσει να δημοσιοποιείται και μια άλλη συζήτηση που γίνεται στα παρασκήνια και αφορά στην αλλαγή του εκλογικού νόμου. Έναυσμα γι’ αυτή τη συζήτηση ήταν η συνάντηση Τσίπρα - Κουτσούμπα την περασμένη Παρασκευή. Λέγεται ότι ο πρωθυπουργός παρουσίασε στον γραμματέα του ΚΚΕ τις σκέψεις του για την αλλαγή προς το αναλογικότερο του εκλογικού νόμου (όχι όμως καθαρή απλή αναλογική) και ζήτησε ουσιαστικά την ψήφισή του και από το ΚΚΕ. Και αυτό γιατί πρόθεση του Τσίπρα είναι να ψηφιστεί η αλλαγή του εκλογικού νόμου με αυξημένη πλειοψηφία ώστε οι επόμενες εκλογές να γίνουν με νέο εκλογικό σύστημα που θα καταργεί το μπόνους των 50 εδρών.
Οι σχετικές αποκαλύψεις ουσιαστικά ήρθαν και από τον ίδιο τον Κουτσούμπα και από τον αρμόδιο υπουργό Κουρουμπλή. Το εκλογικό σύστημα που εξετάζει η κυβέρνηση είναι καταρχήν η σύνδεση του μπόνους με το ποσοστό και τη διαφορά πρώτου με το δεύτερο κόμμα (ουσιαστικά η κατάργηση των 50 εδρών), το σπάσιμο των περιφερειών ώστε στις μεγαλύτερες να εκλέγονται το πολύ 6 βουλευτές, ενδεχομένως η μείωση των βουλευτών από 300 σε 200 και πιθανόν η μείωση του εκλογικού μέτρου για την είσοδο στη βουλή.
Μια τέτοια συζήτηση είναι αδύνατο να γίνεται αν δεν υπάρχουν στον ορίζοντα εκλογές και μάλιστα άμεσα. Διαφορετικά δεν θα πήγαινε να κάψει μια τέτοια πρωτοβουλία ο Τσίπρας, καθ’ ότι έχει αποδειχτεί ότι είναι από τους δύσκολους παίχτες όταν παίζεται το πολιτικό του μέλλον.
Αυτό που ίσως λίγοι δεν έχουν αντιληφθεί είναι ότι πιθανές κάλπες εθνικών εκλογών δεν θα είναι οι μόνες μέσα στο 2016. Μπροστά στα αδιέξοδά του ο Τσίπρας θα κάνει και κάτι άλλο, ειδικά δε αν υπάρχει άρνηση της ΝΔ να στηρίξει την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για την αλλαγή του εκλογικού νόμου. Και αυτό το άλλο –ας μην σας κάνει καμία εντύπωση αν είναι δημοψήφισμα με ερώτημα του τύπου: «συμφωνείτε ή διαφωνείτε με την πρόταση της κυβέρνησης για αναλογικότερο εκλογικό νόμο; ΝΑΙ ή ΟΧΙ;».
Είναι ένα χαρτί που ο Τσίπρας δεν θα διστάσει να παίξει γιατί θα μπορεί να πουλάει στο πόπολο δημοκρατικότητα και άρα –σύμφωνα με το σκεπτικό του- έχει διαφορά αν θα παραμείνει αυτός στην εξουσία από το να έρθει η ΝΔ του Μητσοτάκη έστω και αν και οι δύο θα εφαρμόσουν μνημόνιο.
Το έχει ξανακάνει άλλωστε με το δημοψήφισμα για το μνημόνιο. Τώρα δεν θα επιλέξει το ασφαλιστικό για να το βάλει σε δημοψήφισμα γιατί δεν είναι εύκολη μια δεύτερη κωλοτούμπα, ειδικά αν έχει απέναντί του την αντιπολίτευση σύσσωμη αντί να την έχει μαζί του όπως το προηγούμενο καλοκαίρι.
Ο εκλογικός νόμος είναι κάτι ουδέτερο για την υλοποίηση του μνημονίου και την πορεία της οικονομίας. Σε κάθε περίπτωση ένα τέτοιο δημοψήφισμα δεν βάζει σε κίνδυνο την υλοποίηση των δεσμεύσεων της χώρας που έχει αναλάβει ο ίδιος ο Τσίπρας άλλωστε. Δημιουργεί όμως την ψευδαίσθηση της δημοκρατικής συμμετοχής των πολιτών και έτσι μπορεί να συνεχίζει να πουλάει φύκια για αριστερές μεταξωτές κορδέλες ενώ υλοποιεί μνημόνιο, κόβει συντάξεις και βάζει φόρους.
Από την άλλη μεριά βέβαια ο Τσίπρας πετυχαίνει και κάτι άλλο. Θα επιχειρήσει να στριμώξει το ΚΚΕ και το Λαφαζάνη -που μάλλον δύσκολα θα συμφωνήσουν σε αλλαγή εκλογικού νόμου που δεν είναι «καθαρή και άδολη απλή αναλογική»- προκειμένου να θωρακιστεί από τα αριστερά του και να το παίζει δημοκράτης.
Ίδωμεν…