Ακούω κατά καιρούς διάφορους πολιτικούς καραγκιόζηδες, όλων των αποχρώσεων, που καμαρώνουν για τις μεγάλες "τομές" και "μεταρρυθμίσεις", που έκαναν και θα κάνουν.
Προσέξτε λοιπόν τις στρεβλώσεις και τις αδικίες του συστήματος.
Γνωστό μου πρόσωπο φοβούμενο τα όσα έβλεπε να έρχονται την άνοιξη του 2010, αποφάσισε να βγει στη σύνταξη εγκαταλείποντας την υπηρεσία του. Στα 44 του συνταξιοδοτήθηκε με € 1.800,00 πρώτη σύνταξη και ένα εφάπαξ κοντά € 100.000,00.
Αρκετούς μήνες αργότερα βρήκε και μια δουλειά με € 2.000,00 το μήνα (μαύρα κι άραχνα) σε μια από αυτές τις εταιρείες που βρίσκονται διαρκώς στο φορολογικό - ασφαλιστικό απυρόβλητο, τάχα γιατί προσφέρουν στην πατρίδα.
Η σύνταξη μπορεί να μειώθηκε στα χρόνια του μνημονίου, αλλά και πάλι, δεν είναι άσχημα; Άλλωστε δύο χρόνια μετά μεταπήδησε σε άλλη εταιρεία με € 3.000,00 το μήνα συν τα έξτρα.
Προσέξτε τώρα να δείτε τι προκύπτει από αυτό:
- ένα στέλεχος του ελληνικού κράτους του οποίου πληρώσαμε τις μετεκπαιδεύσεις και τη λαμπρή καριέρα σε πόστα του εξωτερικού (σε ζηλευτά μέρη) αποχωρεί την ώρα που ακριβώς περιμένουμε να αποφέρει η επένδυσή μας. Αποχωρεί με σύνταξη € 1.800,00 και εφάπαξ € 100.000,00. Πότε πρόλαβε μέσα σε 25 (και ούτε) χρόνια να έχει πληρώσει τα αντίστοιχα ποσά;
- Των καρπών της επένδυσης του ελληνικού λαού απολαμβάνουν ιδιωτικές εταιρείες και μάλιστα "μυστικά".
- ένας άνθρωπος λάμβανε για δύο χρόνια συνολικά € 56.000,00 και τα επόμενα δύο έως σήμερα € 84.000,00 χώρια τα έξτρα. Σύνολο τουλάχιστον € 140.000,00 αφορολόγητα. Ο φόρος που αντιστοιχεί στα ποσά αυτά υπερβαίνει τις € 30.000,00. Οι ασφαλιστικές εισφορές ξεπερνούν τις € 40.000,00.
- ομοίως δεν εργάστηκαν αντίστοιχα δύο - τρεις άνεργοι συμπολίτες μας
Δυστυχώς αυτός είναι ο κανόνας σε εταιρείες του κλάδου αυτού.
Το λυπηρό είναι ότι όλοι εμείς τα κορόιδα θα πληρώνουμε και τέλος τραπεζικών συναλλαγών για να πληρώνονται οι συντάξεις των 45ρηδων οι οποίοι ζουν ζωή χαρισάμενη. Και καλά κάνουν. Άλλωστε θα σας πουν ότι "δεν παρανόμησα". Τουλάχιστον κατά το πρώτο σκέλος.
Την ίδια στιγμή κάτι πολιτικά τυχάρπαστοι, δήθεν αριστεροί Κατρουγάλ με πετσετάκια στο πέτο οραματίζονται τέλη συναλλαγών κι αύξηση εισφορών σε όσους ακόμη δίνουν ψωμί σε κόσμο κι όσους εργάζονται.
Αλλά τι να περιμένεις από υπουργούς τηλε-αστέρες;
Η λύση στο ασφαλιστικό είναι πολύ απλή. Κατάργηση όλων των πρόωρων συντάξεων κάτω από τα 60. Δε γίνεται. Δεν πάει άλλο. Ας κάνουν κι αυτοί οι άνθρωποι μια θυσία. Ας εργαστούν για την πατρίδα τους. Ας παραδεχθούν επιτέλους τον κανόνα της λογικής. Δε γίνεται να δουλεύεις 15-20-25 χρόνια, να αποδίδεις Χ ποσό και να εισπράττεις πολλαπλάσια.
Δε γίνεται η μια 40αρα με τρία παιδιά να στρογγυλοκάθεται και η άλλη το κορόιδο του ιδιωτικού τομέα να την πληρώνει.
Δε γίνεται! Κι όσοι πιστεύουν ότι γίνεται, θα αλλάξουν γνώμη όταν κι αυτοί οι πολιτικοί απατεώνες που τους προστατεύουν δε θα μπορούν να κάνουν πλέον τίποτε. Όταν πλέον ο ένας θα στραφεί εναντίον του άλλου.