Πολλά λέγονται για την ανισότητα στις ανθρώπινες κοινωνίες. Και κάθε μέρα υφιστάμεθα τις συνέπειες της ανισότητας στη ζωή μας ή γινόμαστε μάρτυρες κραυγαλέων εκδηλώσεών της. Είναι γεγονός πάντως ότι η πρόοδος πραγματοποιείται από την ανομοιογένεια των ανθρώπων. Θα ήταν αδύνατη η συνύπαρξη με όμοιους ανθρώπους.
Το αληθινό αίτημα που μπορεί να σταθεί είναι η δημιουργία ίσων προυποθέσεων και καταστάσεων μπροστά σ' ένα πολιτικό καθεστώς, μπροστά στο νόμο. Και δεν μπορεί να υποστηριχθεί ότι η ισότητα αυτή ισχύει και μπροστά στο Θεό, το Θεό του καθενός. Η ιδέα της ισότητας είναι τεχνητή και ξένη προς την κοσμική λογική,που έχει τεθεί σαν όρος για το κύρος και την αξία που διέπουν τα ανθρώπινα πράγματα.
Η αλήθεια είναι η ανισότητα!..
Με την προσπάθεια να εξαφανιστεί η ανισότητα δημιουργούμε καθεστώς ισότητας με τη δύναμη και την πίεση. Η δράση αυτή είναι αντιδημοκρατική, αυθαίρετη που καταλήγει στην καταδίκη της πραγματικής και αληθινής ιδέας, που είναι η ανισότητα και εν ονόματι αυτής της πλάνης δημιουργούνται καθεστώτα και θεσμοί συμβίωσης, που η διάρκειά τους, μια που στηρίζονται από εσφαλμένες αντιλήψεις, δεν μπορεί να είναι μακρινή και να διαρκεί επί πολύ.
Η προέλευση της σύγχρονης κοινωνίας έχει επηρεαστεί από τις μεγάλες ιδέες της Γαλλικής Επανάστασης,την αδελφότητα, την ισότητα, την ελευθερία. Γκρεμίστηκαν παλαιοί θεσμοί για τη δημιουργία νέων που θα ήταν απαλλαγμένοι από την ανισότητα και τις διακρίσεις. Για τη φιλοσοφική αυτή διερεύνηση δεν ενδιαφέρει η νομική και η τυπική υπόσταση των ιδεών, ενδιαφέρει η πραγματική και ουσιαστική.
Εν ονόματι αυτών των ιδεών αναπτύχθηκαν και αναπτύσσονται καταστροφικές οξύτητες και τοποθετούνται συνώνυμα της έννοιας της δημοκρατίας και μιας ιδεώδους πολιτικής ανθρώπινης υπόστασης. Εκτός από τη Γαλλική Επανάσταση και η Ρωσική, αλλά και ο Χριστιανισμός έχουν προβάλλει την ιδέα της ισότητας σαν σύμβολο και προτροπή για τη μεταβολή του παλαιού κοινωνικού καθεστώτος.
Η ισότητα βγαίνει από την επιπόλαια παρατήρηση. Δεν υπήρξε ποτέ τέτοια ιδιότητα, ούτε είναι δυνατόν να υπάρξει. Οι άνθρωποι είναι ανόμοιοι και κατά βιολογικό νόμο δεν πρέπει να είναι όμοιοι. Το αντίθετο λέγεται και υποστηρίζεται από άγνοια ή αμάθεια.
Η δύναμη των πολλών που θέλει να καταργήσει την ιδέα της ανισότητας, απαιτεί την ισότητα, αλλά η δύναμη της αλήθειας είναι με το μέρος της ανισότητας. Και η ανισότητα επομένως θα αποτελέσει στο μέλλον το βάθρο νέων θεσμών που θα λειτουργήσουν μετην αρχή της ανισότητας.
Είναι προφανές ότι γκρεμίζοντας μια πλάνη και φέροντας στην επιφάνεια μια άλλη πλάνη δεν λύομε το πρόβλημα που απασχολεί τη συνείδηση. Η διαδικασία αυτή αποτελεί τους σταθμούς απ' όπου περνάει η ανθρώπινη συνείδηση δοκιμάζοντας το κύρος των αξιών αυτών των ιδεών.
Το σφάλμα της λογικής μορφής, γιατί αν η αρρώστια οφείλεται στο μικρόβιο της δύναμης, πως είναι δυνατόν να θεραπευτεί ρίχνοντας στον οργανισμό ένα άλλο μικρόβιο της ίδια ποιότητας και θέσης; Ενα άλλο μικρόβιο, όπως το γκρέμισμα μιας ψεύτικης ανισότητας που έχει εγκατασταθεί με κάποια δύναμη.
Το σφάλμα είναι ότι χρησιμοποιούμε τη δύναμη μιας άλλης ιδέας της ισότητας, που στην πραγματικότητα δεν υπάρχει. Η θεραπεία θα απαιτούσε έναν άλλο δρόμο, όπως είναι ο δρόμος της φειδούς και της πνευματικής λειτουργίας, χωρίς τη δύναμη και την πίεση.
Μ' αυτό τον τρόπο γκρεμίστηκε για πάντα η ιδέα της δουλείας που ήταν γέννημα της ιδέας της δύναμης, της υπεροχής και της επιβολής του θυμικού απ' όπου κατάγονται οι συγκρούσεις. Η διαδοχή των πλανών μπορεί να διαρκέσει επί αιώνες και δεν μεταβάλλονται παρά όταν εκδηλωθούν οι δυσαρμονίες, όπως αναμένονται ότι θα εκδηλωθούν και οι κρίσεις, που θα περιέχουν το σπέρμα διαρκών αντιθέσεων χάρις στις αδυναμίες των σκέψεων και προπάντων εξαιτίας της ατελούς λειτουργίας και επεξεργασίας της έννοιας της αλήθειας.
Της αλήθειας που καταπατήθηκε με μιας άλλης μορφής δύναμη, τη δύναμη των αδυνάτων που κατάργησαν με τη βία την αλήθεια και ανήγειραν ένα καθεστώς με την προθήκη της ισότητας, που δεν είναι άλλο παρά καθεστώς καταπίεσης και πλάνης.