Με την ένταξή της μας στην ευρωζώνη, η αγοραστική δύναμη των Ελλήνων πολιτών, μειώθηκε κατακόρυφα λόγω της υψηλής αρχικής ισοτιμίας του ευρώ έναντι της δραχμής που εισηγήθηκε η πονηρή Goldman Sachs. Η ισοτιμία του ευρώ προς τη δραχμή, αντί να καθοριστεί σε επίπεδα της τάξης του 1/700, ορίστηκε επίσημα σε 1/340,750 την 1/1/2002. Αυτό είχε ως άμεσο αποτέλεσμα να εκτοξευθούν οι τιμές των προϊόντων και γενικότερα το κόστος ζωής να αυξηθεί κατακόρυφα. (Βλέπε πίνακα). Η αγοραστική δύναμη του Έλληνα καταναλωτή έπεσε πολύ χαμηλά. Με τη νέα ισοτιμία, από τον καθορισμό της οποίας, κέρδισαν προφανώς κάποιοι κερδοσκόποι, ξένοι και ντόπιοι, έγιναν φτηνότερες οι εισαγωγές και πιο ακριβές οι εξαγωγές. Σταδιακά, οι εισαγωγές αυξήθηκαν στο 25% του συνολικού παραγόμενου προϊόντος της ελληνικής οικονομίας.
Επί πλέον, τα εισοδήματα των Ελλήνων πολιτών μειώθηκαν κατά το 1/3 περίπου κατά μέσο όρο. ιδιαίτερα μετά την οικονομική κρίση του 2008. Και ενώ όλες σχεδόν οι χώρες διεθνώς έχουν ανακάμψει και πορεύονται ικανοποιητικά ή και πολύ ικανοποιητικά, η ελληνική οικονομία έχει πέσει στα Τάρταρα χωρίς ελπίδες ανάκαμψης. Η μείωση της αγοραστικής δύναμης και η φτωχοποίηση των Ελλήνων πολιτών λόγω της αρχικής ψηλής ισοτιμίας του ευρώ, η κατακόρυφη πτώση των εισοδημάτων τους, σε συνδυασμό με την υφεσιακή πολιτική και το υπερτιμημένο νόμισμα, οδήγησαν τη χώρα στην καταστροφή.
Στην αρχική περίοδο της ανέμελης ευημερίας στην περίοδο 2002-2007, το διεθνές και εγχώριο τραπεζικό σύστημα, διαφήμιζε έως και πίεζε τους Έλληνες επιχειρηματίες και πολίτες να δανειστούν χωρίς ουσιαστικές εγγυήσεις, προβλέποντας ένα ρόδινο μέλλον για την ελληνική οικονομία. Μετά την κρίση του 2008, όλα κατέρρευσαν και η Ελλάδα βρέθηκε στη δίνη μιας πρωτόγνωρης καταστροφικής πορείας. Εκατοντάδες χιλιάδες επιχειρηματίες και πολίτες βρέθηκαν με χρέη για δάνεια που αδυνατούν ;αντικειμενικά να καλύψουν. Και η κατάσταση φυσικά χειροτερεύει συνεχώς, όταν προτάσσεται το γελοίο δόγμα του «πάση θυσία στο ευρώ».