ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΑΜΒΟΥΚΑΣ
Αρκετές
φορές από τη στήλη αυτή έχουμε σχολιάσει θέματα γενικότερου
ενδιαφέροντος, που δεν σχετίζονται με την τετριμμένη και πολυσυζητημένη
θεματολογία των μνημονίων και της υποβόσκουσας κρίσης της εθνικής μας
οικονομίας. Αντικείμενο της σημερινής μας ανάλυσης πρόκειται να
αποτελέσει η διαχρονική εξέλιξη του παγκόσμιου πληθυσμού. Ο “παγκόσμιος
πληθυσμός” ορίζεται ως οι άνθρωποι που ζουν σε όλες τις χώρες του
κόσμου. Ο πλανήτης μας, δηλαδή ο πλανήτης γη, αποτελείται από χώρες που
είναι διεσπαρμένες στις πέντε Ηπείρους. Αν και ο Οργανισμός Ηνωμένων
Εθνών (ΟΗΕ) περιλαμβάνει σήμερα 193 κράτη μέλη, εντούτοις στην διεθνή
βιβλιογραφία υπάρχουν διχογνωμίες αναφορικά με τον αριθμό των χωρών, που
συναποτελούν την παγκόσμια κοινότητα των εθνών. Αξιοσημείωτο είναι ότι
ένας σημαντικός αριθμός ερευνητικών μελετών, προσδιορίζει τον αριθμό των
κρατών σε παγκόσμιο επίπεδο από 193 έως 247.
Πληθυσμός (εκατ. άτομα):
Παρατηρήσεις: Τα στοιχεία της περιόδου 1 μ.Χ. έως και το 1913
προέρχονται από την εργασία του Angus Maddison, “The World Economy:
Historical statistics”, OECD, 2003. Τα στοιχεία των ετών 2000 και 2014
αντλήθηκαν από τη βάση δεδομένων της World Bank. Στον πίνακα
περιλήφθησαν όσες χώρες το 2014 είχαν πληθυσμό άνω των 100 εκατ.
κατοίκων.
Το 2015 ο παγκόσμιος πληθυσμός εκτιμάται σε 7.349,0 εκατ. άτομα (ή
7,35 δις άτομα), εκ των οποίων τα 4.393 εκατ. άτομα ζούσαν στην Ασία, τα
1.186 εκατ. άτομα στην Αφρική, τα 992 εκατ. στην Αμερική (Βόρεια και
Νότια Αμερική), τα 739 εκατ. στην Ευρώπη και μόλις 39 εκατ. άτομα στην
Ωκεανία. Αξιοπρόσεκτο είναι ότι το 59,8% του παγκόσμιου πληθυσμού
βρίσκεται στην Ασία, το 16,1% στην Αφρική, το 13,5% στην Αμερική, το
10,1% στην Ευρώπη και μόλις το 0,5% στην Ωκεανία. Οι πόλεμοι, η
μετανάστευση πληθυσμών, οι ασθένειες, το βιοτικό επίπεδο, η
ιατροφαρμακευτική κάλυψη, κ.λπ., αποτελούν τους βασικότερους παράγοντες
που διαχρονικά επηρεάζουν το ρυθμό αύξησης του παγκόσμιου πληθυσμού. Από
τα στοιχεία του πίνακα μπορούν να εξαχθούν αρκετά ενδιαφέροντα
συμπεράσματα. Για παράδειγμα, το 1 μ.Χ. ο πληθυσμός της γης εκτιμάτο σε
230,8 εκατ. άτομα, εκ των οποίων το 58,3% ζούσε στην Ινδία και την Κίνα.
Ενώ την περίοδο 1-1000, δηλαδή στο διάβα 1000 ετών, ο πληθυσμός του
πλανήτη γη από 230,8 αυξήθηκε μόλις σε 267,6 εκατ. άτομα, με έκπληξη
παρατηρούμε ότι στα επόμενα 1000 χρόνια, δηλαδή από το 1000 στο 2000, ο
παγκόσμιος πληθυσμός από 267,6 εκτοξεύεται σε 6.063 εκατ. άτομα.
Σύμφωνα με τον Maddison, η Κίνα πήρε τα ηνία της πρώτης πληθυσμιακής
δύναμης από την Ινδία περί τα μέσα του 18ου αιώνα. Με βάση τα στοιχεία
του 2014, στην Κίνα και την Ινδία κατοικεί το 37% του παγκόσμιου
πληθυσμού. Λόγω του γιγαντιαίου πληθυσμιακού δυναμικού αυτών των δύο
χωρών, στην Ασία ζει σήμερα το 60% του πληθυσμού του πλανήτη γη. Όταν
μερικές εκατοντάδες χιλιόμετρα ανατολικότερα της χώρας μας, βρίσκονται
ασιατικές χώρες συμπεριλαμβανομένης και της Τουρκίας, με τεράστιους
πληθυσμούς και με ανθρώπους που πιστεύουν στο κοράνι και σε άλλα
θρησκευτικά δόγματα, εμφανές είναι ότι η Ελλάδα τα επόμενα χρόνια θα
δεχτεί μεγάλα μεταναστευτικά κύματα από πάμφτωχες ασιατικές χώρες. Χώρες
με μηνιαίους μισθούς γύρω στα 40 ευρώ, με πολύ χαμηλό βιοτικό επίπεδο
και που για πολλά χρόνια βρίσκονται σε εμπόλεμη κατάσταση. Στο
μακροχρόνιο το (λαθρο)μεταναστευτικό εξ ανατολών, βέβαιο είναι ότι θα
καταστεί το πρωταρχικό πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας. Ένα πολύπλοκο
πρόβλημα που η Ελλάδα θα πρέπει να επιλύσει με την αμέριστη συμπαράσταση
και την αρμονική συνεργασία των χωρών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
kontranews.gr