Της Μελίνας Κονταξή
Ιστορικός - Βαλκανιολόγος
Στην Συρία οι Κούρδοι δεν πολεμάνε μόνοι τους, είναι μέρος μιας ευρύτερης δύναμης που λέγεται Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις.
Η συμμαχία, που περιλαμβάνει Κούρδους Άραβες Αρμένιους Ασσύριους και Τουρκμένους, σχηματίστηκε τον Οκτώβριο του 2015. Στόχος της μετά την εκδίωξη του ισλαμικού κράτους είναι η άμεση δημοκρατία, εξουσία από κάτω προς τα πάνω σε μια δημοκρατική Συρία.
Βασικός συντελεστής των Συριακών δημοκρατικών δυνάμεων είναι το Συριακό Ενωτικό Κόμμα, ένοπλη πτέρυγα του οποίου είναι η πολιτοφυλακή Σοτόρο.
Το 2013 παράρτημα της πολιτοφυλακής Sutoro στην πόλη Καμισλί, άρχισε επιχειρήσεις κάτω από την αιγίδα του Συριακού Ενωτικού Κόμματος. Αργότερα αποσχίστηκαν από την οργάνωση, δήλωσαν ότι δεν κάνουν επιχειρήσεις αλλού και έγιναν, κατάντησαν μάλλον, πολιτοφυλακή του Άσαντ. Γιατί κατάντημα είναι όταν εγκαταλείπεις την προστασία αθώων που κινδυνεύουν, μαζί και του έθνους σου, περιορίζεσαι σε μια πόλη που φυλάνε μεγάλο κομμάτι της άλλοι και να καταντάς παραταξιακή πολιτοφυλακή, πολεμώντας όχι για την χώρα σου, όχι για το έθνος σου αλλά για την καρέκλα του ηγέτη που βάζει την καρέκλα πάνω από την Συρία, ακολουθώντας την παράδοση των αλαουιτών.
Το 1936 ο πατέρας του Άσαντ ήταν ένας από τους 80 αλαουίτες επισήμους που υπέγραψαν ένα γράμμα που απευθυνόταν στον πρωθυπουργό της Γαλλίας, λέγοντας ότι δεν θέλουν σύνδεση με την Συρία και επιθυμούν να μείνουν υπό Γαλλική προστασία.
Δεν ξέρω πόσοι πιστεύουν ότι χριστιανοί πολιτοφύλακες μέλη των Δημοκρατικών Συριακών Δυνάμεων που ελέγχουν ένα μεγάλο κομμάτι της πόλης, θα ορμούσαν σε χριστιανούς. Φοβάμαι ότι αυτό το παραμύθι έπιασε σε πολλούς δυστυχώς.
Σίγουρα δεν θα έπιανε το 1920 στον Γερμανό Καραβαγγέλη, οργανωτή του Μακεδονικού Αγώνα και εμπνευστή της ιδέας για ίδρυση αντάρτικου στον Πόντο από Πόντιους, Αρμένιους και Κούρδους. Ανεξάρτητα από το κομμάτι των Κούρδων που ξεγελάστηκε από τον Κεμάλ, ήξερε ότι ένα άλλο μεγάλο κομμάτι πολεμούσε και ήταν έτοιμο να πολεμήσει για την προοπτική του ανεξάρτητου Κουρδιστάν που προέβλεπε η συνθήκη των Σεβρών.
Δεν θα έπιανε ούτε στον Θεόφιλο Γεωργιάδη που πίστευε ότι η ένωση των καταπιεσμένων από τους Τούρκους λαών θα έφερνε την ελευθερία της Κύπρου και γιαυτό δολοφονήθηκε από την Τουρκική ΜΙΤ.
Θα έπιανε σε ένα μεγάλο κομμάτι των ψηφοφόρων του 1920 που ψήφισαν ότι η μεγάλη Ελλάδα δεν τους ενδιαφέρει.
Θα έχει πιάσει σε ένα μεγάλο κομμάτι των Ελλήνων που αυτοθεωρούνται αφυπνισμένοι ενώ είναι ο βασικός λόγος που φτάσαμε εδώ.
Μακάρι οι Δημοκρατικές Συριακές Δυνάμεις να επικρατήσουν, τα έθνη της Συρίας να αποφασίσουν ελεύθερα και δημοκρατικά το μέλλον τους μακριά από ισλαμοφασίστες και κληρονομικούς δικτάτορες.
Ελπίδα για πραγματικούς αφυπνισμένους εδώ, δεν βλέπω να υπάρξει μέχρι να ζήσουμε τα πραγματικά ερείπια.
Καλές φαντασιώσεις μέχρι τότε.