Ένα πάρα πολύ όμορφο, ρομαντικό, ιστορικό και ευαίσθητο κείμενο από την πρώτη γραμμή μέχρι λίγο πριν το τέλος ήταν η απάντηση του γραμματέα της Νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ στο Πρώτο Θέμα.
Θα ήταν βέβαια ακόμη καλύτερο αν εμπεριείχε και απάντηση ως προς το διορισμό του αδερφού του ως ειδικού συμβούλου στο Οικονομικό Γραφείο της Γενικής Γραμματείας Πρωθυπουργού την 1η Δεκεμβρίου του 2015 και της μητέρας του στις 29 Σεπτεμβρίου του 2015 διορίστηκε ως ειδική σύμβουλος στο πολιτικό γραφείο του υπουργού, με τον οποίο συνεργαζόταν από τον Φεβρουάριο του 2015, όταν αυτός ήταν αναπληρωτής υπουργός Υγείας.
Για την ταμπακιέρα ο γραμματέας δε μας είπε τίποτε. Μόνο κατηγόρησε τους "ρουφιάνους" που τον κάρφωσαν.
Συγγνώμη αλλά "που πας ρε Καραμήτρο;" όπως θα έλεγε και ο καραβανάς της γνωστής διαφήμισης. Όταν πολιτεύεσαι βρίσκεται στο στόχαστρο και το ξέρεις. Τι περιμένεις λοιπόν όταν πετυχαίνεις κάποιους πολύ καλούς διορισμούς, έστω κι αν είναι νομιμότατοι; Το αξίωμα Βουλγαράκη πως το νόμιμο είναι και ηθικό έχει καταρρεύσει από τότε που ειπώθηκε. Ρωτήστε και τον κάτοικο της Ραφήνας.
Οι ρουφιάνοι μπορεί να κάρφωσαν αλλά και μέσα από αυτό, την ύπαρξη του ρουφιάνου, τελικά ο γραμματέας παραδέχεται την αλήθεια του περιεχομένου της ρουφιανιάς η οποία εν προκειμένω μόνο ρουφιανά δεν είναι. Επαληθεύει πως υπήρχε κάτι για να ρουφιανευθεί. Άραγε πως θα σχολίαζε ο γραμματέας της Νεολαίας κάτι αντίστοιχο πριν από ένα χρόνο με πρωταγωνιστή κάποιο στέλεχος της δεξιάς;
Το μόνο λυπηρό είναι πως αν αυτό το κείμενο αποτελεί την απάντηση στο ρεπορτάζ, τότε δυστυχώς πολλοί θα καταλάβουν ότι τελικά δεν υπάρχει ιδεολογία, είτε αριστερή είτε δεξιά και πως όλα έχουν το αντίκρισμά τους, ένα τελικό απώτερο σκοπό.
Κι αυτό είναι ένα πολύ μεγάλο λάθος. Είναι και προσβολή της ιστορίας του ΕΑΜ που δε νομίζω ότι όταν πολεμούσε τους γερμανούς, τους οποίους σήμερα υπηρετούν οι όψιμοι αυτοπροσδιοριζόμενοι συνεχιστές του, είχε στο νου του ένα τέτοιο κράτος.
Αλλά ας αφήσουμε τον ίδιο το Βελουχιώτη να το ξεκαθαρίσει:
Κι έτσι βράδυ που είναι ας ακούσουμε τον ύμνο του ΕΑΜ μπας και εμπνευστούμε: