του
Πέτρου Ι. Μηλιαράκη*
Δεν ήταν ανάγκη
ο Γερμανός Υπουργός Οικονομικών
Βόλφγκανγκ Σόιμπλε που είπε εκείνο το
περίφημο: «It’s
the
implementation,
stupid»,
να υποχρεωθεί σε μετέπειτα διευκρίνιση
ότι επουδενί εννοούσε πως με την έκφραση
αυτή είχε πρόθεση να προσβάλει τον
Έλληνα Πρωθυπουργό.
Τουλάχιστον
κατά το μέρος που με αφορά, ανήκω σ’
αυτούς που με καλή πίστη δεν θεώρησα
αναγκαία τη διευκρίνιση. Και τούτο γιατί
ουδείς αμφιβάλει ότι ο Βόλφγκανγκ
Σόιμπλε είναι ένας εξαιρετικά ευφυής
άνθρωπος, οπότε ήταν αδιανόητο να
προβαίνει σε βλακώδεις ενέργειες, όπως
για παράδειγμα σε ενέργεια προσβολής
αξιωματούχου άλλης χώρας και ειδικότερα
αξιωματούχου που δεν είναι ομόλογος
του αλλά προδήλως ανώτερός του, καθόσον
ο Αλέξης Τσίπρας είναι Πρωθυπουργός
της Ελλάδας και ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε
είναι Υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας.
Συνεπώς, με βάση
τις Συνθήκες (που
υπερισχύουν),
τα Πρωτόκολλα των Διεθνών Σχέσεων, αλλά
και την καλώς εννοούμενη συμπεριφορά,
μιας και Πρωθυπουργός κράτους-μέλους
της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά παραχώρηση
δέχθηκε δημοσίως να συνομιλήσει με
Υπουργό άλλης χώρας κράτους-μέλους της
Ευρωπαϊκής Ένωσης (αυτό
αφορά και στο Γάλλο Πρωθυπουργό),
τότε ο Υπουργός οφείλει να συμπεριφερθεί
ευπρεπώς, και να επιδείξει την επιβαλλόμενη
ευγένεια και δεοντολογία. Τούτο και
έγινε.
- μία υπόθεση όμως…
Ας υποθέσουμε
όμως ότι κάποιος άλλος παράγοντας του
δημοσίου βίου της Γερμανίας ή άλλου
κράτους-μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης
ή σε κάθε περίπτωση των δανειστών, ήθελε
ποτέ χρησιμοποιήσει την έκφραση αυτή
(και
να την εννοεί!),
απευθυνόμενος στον Έλληνα Πρωθυπουργό
(όποιος
και εάν ήταν αυτός).
Τότε μια τέτοια δήλωση προδήλως δεν
αφορά καταρχήν στο πρόσωπο του
Πρωθυπουργού, αλλά αφορά στο σύνολο του
Ελληνικού λαού που εκπροσωπείται από
τον Πρωθυπουργό της χώρας.
Σύμφωνα με τη
συνταγματική τάξη (βλ.
άρθρο 82 του Συντάγματος),
ο Πρωθυπουργός εξασφαλίζει την ενότητα
της Κυβέρνησης και κατευθύνει τις
ενέργειές της, ενώ η Κυβέρνηση καθορίζει
και κατευθύνει τη γενική πολιτική της
χώρας. Η νομιμοποίηση δε του Πρωθυπουργού
και της Κυβέρνησης προκύπτει από το
κυρίαρχο εκλογικό σώμα.
Υπ’ όψιν δε ότι
η συνταγματική αυτή διάταξη, που αφορά
στον τρόπο διακυβέρνησης της χώρας έχει
νομικοπολιτική υπεροχή, στο ευρωπαϊκό
ενωσιακό δίκαιο, σύμφωνα με το άρθρο 4
της Συνθήκης της Λισσαβόνας-ΣΕΕ.
Ιδού λοιπόν
γιατί όποιος τολμήσει να προσβάλει
συνειδητώς τον Έλληνα Πρωθυπουργό (τον
όποιο Έλληνα Πρωθυπουργό),
με παρόμοια έκφραση-διατύπωση, όπως
εκείνη του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, τότε
είναι προδήλως βέβαιον ότι προσβάλει
τον ίδιο το λαό της χώρας, με την καταφορά
πως αφορά ανόητο λαό! Μια τέτοια ενέργεια
όμως θα πρέπει να αποδοκιμασθεί από
κάθε Έλληνα πολίτη, αλλά και από κάθε
ευπρεπή πολίτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
- υπ’ όψιν των αξιωματούχων της Ευρωπαϊκής Ένωσης:
Στη προκειμένη
περίπτωση η κριτική επικεντρώνεται στο
ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει «μετεξελιχθεί»,
στο δόγμα του νεοφιλελευθερισμού και
της μεταδημοκρατίας. Τείνει δε, εάν δεν
έχει ήδη αυτό καταστεί καθεστώς, να
αφορά πλέον όχι σε Ένωση κρατών και
λαών, αλλά σε σχέση «δανειστών» και
«δανειζόμενων». Η Ευρωπαϊκή Ένωση
πολιτεύεται υπό το κράτος αυστηρής
δημοσιονομικής πειθαρχίας στο πλαίσιο
του ευρωσυστήματος. Η κατάσταση αυτή
δημιουργεί την εντύπωση της σχέσης
μεταξύ του «ισχυρού» και του «ανίσχυρου».
Υπ όψιν όμως των Ευρωπαίων αξιωματούχων
(και
όχι μόνο!)
τα εξής:
α)
Η Ελλάδα είναι κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής
Ένωσης και δεν είναι μια μικρή χώρα και
ας είναι υπερχρεωμένη. Και τούτο γιατί
στην Ελλάδα ανήκει χερσαία και θαλάσσια
έκταση 450.000 τ.χ. Δηλαδή έκταση όσο εκείνη
της Γερμανίας και της Αυστρίας μαζί. Η
Ελλάδα λόγω επικράτειας και ΑΟΖ εκτείνεται
από την Αδριατική και το τριεθνές του
Έβρου έως τα ανοικτά της Λιβύης και της
Αιγύπτου. Υπ’ όψιν δε του αναγνώστη ότι
το Βέλγιο σε έκταση είναι μικρότερο από
εκείνο της Πελοποννήσου. Επίσης:
β) Στο
γεωπολιτικό χάρτη η Ελλάδα με θέατρο
τη Μεσόγειο, την Μέση και Άπω Ανατολή
αλλά και τα Βαλκάνια, διαθέτει αβύθιστα
αεροπλανοφόρα, από τη Λήμνο έως την
Κρήτη και από τη Ρόδο έως την Κέρκυρα.
γ) Νοτίως
της Κρήτης, η Ελλάδα διαθέτει 175 δις
βαρέλια πετρέλαιο, όπου σε συνδυασμό
με το φυσικό αέριο προσεγγίζουν σε αξία
τα 10
τρις
σε δολάρια (το
συγκεκριμένο κοίτασμα είναι τρίτο σε
μέγεθος στην υφήλιο).
Δηλαδή, με αναγωγή στο ΑΕΠ των «G7»
ο υποθαλάσσιος χώρος νοτίως της Κρήτης
σε πλούτο, αφορά περίπου το 30% του ΑΕΠ
των προαναφερομένων χωρών.
δ)
Ο χρυσός που ήδη υπάρχει στη Θράκη
εγγίζει τα 38
δις
ευρώ, ενώ ο χρυσός που υφίσταται στη
Μακεδονία και Θράκη αφορά τα τρία
μεγαλύτερα κοιτάσματα χρυσού στην
Ευρώπη. Επίσης σύμφωνα με τα στοιχεία
Μαρτίου
2015 η
Ελλάδα διαθέτει 112,5
τόνους χρυσού
κατέχοντας την 32η
θέση
παγκοσμίως. Θέση που ξεπερνά τη δυνατότητα
της Τράπεζας
των Διεθνών Κανονισμών (ΒIS)
που διαθέτει 111
τόνους χρυσού.
Υπ’ όψιν ότι ο χρυσός που διαθέτει η
Ελλάδα είναι κατά πολύ υψηλότερος από
εκείνον της Αυστραλίας
που διαθέτει 79,9 τόνους και του Κουβέιτ
που διαθέτει 79 τόνους.
ε)
Η Ελλάδα είναι η πρώτη
χώρα
στην Ευρώπη που διαθέτει ενέργεια μέσα
από το περιβάλλον. Αναφέρομαι στην
ηλιακή και αιολική ενέργεια. Ταυτοχρόνως
όμως η Ελλάδα είναι η πρώτη
στην Ευρωπαϊκή Ένωση σε βωξίτη, πρώτη
σε χρωμίτη, πρώτη
σε ψευδάργυρο και πρώτη
σε αλουμίνα, ενώ σε παγκόσμιο επίπεδο
είναι πρώτη
σε νικέλιο, πρώτη
σε λευκόλιθο, πρώτη
σε υδρομαγνησίτη και πρώτη
σε περλίτη, ενώ είναι πρώτη
στην Ευρώπη και δεύτερη
στον κόσμο σε μπεντονίτη.
- τούτων δοθέντων:
Με τα προαναφερόμενα
δεδομένα, είναι προδήλως βέβαιον ότι
το δημόσιο χρέος της χώρας είναι κατ’
ουσίαν παρανυχίδα στις πλουτοπαραγωγικές
δυνατότητες που διαθέτει η Ελλάδα, ενώ
με την αξιοποίηση της γεωπολιτικής της
θέσης αφορά πραγματικό κόμβο για τα
Βαλκάνια και τη Κεντρική Ευρώπη.
Επίσης ως χώρα
μπορεί να αναπτύξει γεωργική, κτηνοτροφική
και αλιευτική οικονομία, παρέχοντας
όχι μόνο επάρκεια για την εσωτερική
κατανάλωση και αγορά, αλλά και προϊόντα
ποιότητας προς εξαγωγή από την Κίνα έως
τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Περαιτέρω, λόγω
περιβάλλοντος και κλιματικών συνθηκών,
αλλά και ιστορίας, η Ελλάδα ελκύει το
διεθνή τουρισμό και συγκινεί σε παγκόσμιο
επίπεδο. Αυτή λοιπόν τη γη της επαγγελίας,
αυτή τη χώρα εάν κάποιοι εννοούν να τη
θεωρούν «προτεκτοράτο», επειδή για
πρόσκαιρα χρονικά διαστήματα δεν έχει
ακόμη ο λαός εκδηλωθεί με την πρέπουσα
αντίδραση, καλό θα είναι να συνειδητοποιήσουν
πως τούτος ο λαός δεν θα βραδύνει να
αντιδράσει. Αυτός ο λαός, να έχουν υπ’
όψιν τους οι δανειστές, ότι δεν θα
βραδύνει να αρνηθεί την κατάργηση των
δημοκρατικών-κοινοβουλευτικών
διαδικασιών, υπό την έννοια ότι το
νομοθετικό σώμα που εκείνος νομιμοποιεί
μέσω άμεσης εκλογής, δεν μπορεί να
θεσπίζει «κανόνες» οι οποίοι είτε
υπαγορεύονται είτε
εγκρίνονται από τους δανειστές. Όποιος
δε από ένα σημείο και μετά τολμήσει να
θίξει το φιλότιμο αυτού του λαού, θα
δημιουργήσει σοβαρές παρενέργειες
ιστορικής σημασίας.
Με τούτα τα
δεδομένα πιστεύω ότι ο Βόλφγκανγκ
Σόιμπλε δεν είχε πρόθεση να θίξει τον
Έλληνα Πρωθυπουργό και κατ’ επέκταση
τον Ελληνικό λαό που εκπροσωπούσε,
δηλαδή τον καθένα από εμάς. Γιατί τότε
πράγματι αυτός ο ιδιαιτέρως ευφυής
άνθρωπος θα παρείχε το δικαίωμα στον
καθένα να τον θεωρήσει …ανόητο. Και
τούτο γιατί όταν η ευφυΐα γίνεται
βλακεία…το τίμημα που αφορά στον ευφυή
είναι απροσδόκητο!
---------------------------------------------
*
Ο
Πέτρος
Μηλιαράκης
δικηγορεί
στα Ανώτατα
Ακυρωτικά Δικαστήρια της Χώρας
και στα Ευρωπαϊκά
Δικαστήρια του
Στρασβούργου
και του Λουξεμβούργου
(ECHR
και GC
- EU).