Η αύξηση- μέχρι εξαντλήσεως των αποθεμάτων- των φόρων, δεν φέρνει έσοδα. Φέρνει άλλες καταστάσεις, τις οποίες γνωρίζουν πολύ καλά οι κυβερνώντες, μεταξύ των οποίων και την εξαθλίωση των μεσαίων αστικών στρωμάτων. Αυτή η δραματική διάσταση ήταν σε πλήρη γνώση του πρωθυπουργού από την εποχή των επικών αγώνων του ΣΥΡΙΖΑ κατά των επάρατων μνημονίων. Και προκειμένου να υφαρπάξει τη ψήφο των ελεύθερων επαγγελματιών, εμφανίστηκε ως αυτόκλητος σωτήρας για να σώσει από βέβαιο θάνατο τη μεσαία τάξη.
Μετά από δύο φορές κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ, φαίνεται ότι με την πολιτική που ακολουθεί στοχεύει στην προστασία των υπαλλήλων του δημόσιου και του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Πολύ απλά γιατί ιδεολογικά δεν αναγνωρίζει το δημιουργικό ρόλο της μεσαίας τάξης στην ανάπτυξη της οικονομίας. Άλλωστε όλοι κατάλαβαν τι εννοούσε ο κ. Σκουρλέτης όταν είπε ότι: "Οι εργαζόμενοι στις Σκουριές έχουν χάσει τη ταξική τους συνείδηση".
Είναι πλέον προφανές ότι η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑΝΕΛ "αξιοποιεί" με ταξικά κριτήρια τις μνημονιακές υποχρεώσεις της, ρίχνοντας το βάρος των σκληρών μέτρων στους ελεύθερους επαγγελματίες. Με φόρους και ασφαλιστικές εισφορές, που σε ορισμένες περιπτώσεις φθάνουν μέχρι και 70%! Επί της ουσίας, παρά τα όσα επικαλείται ο κ. Κατρούγκαλος, ο παραδοσιακός "χορηγός" της ελληνικής οικονομίας, η μεσαία τάξη, που παρά τα συνεχή πλήγματα διατηρούσε τη συνοχή της, καλείται να χρηματοδοτήσει τις ζημιές που προκλήθηκαν από ιδιοτέλεια και ιδεοληψία.
Πέραν πάσης αμφιβολίας οι λεγόμενες "μεταρρυθμίσεις" που σχεδιάζει η κυβέρνηση, επιβάλλονται υπό μορφή τιμωρίας σε όλους όσοι επιμένουν στον ανταγωνισμό και στο ρίσκο του ελεύθερου επαγγέλματος. Είναι απορίας άξιο πως η Ευρώπη της ελευθερίας και των θεμελιωδών δικαιωμάτων, ανέχεται τη σταδιακή κολεκτιβοποίηση μιας χώρας μέλους της. Την κατάργηση του ελεύθερου ανταγωνισμού, την "υπαλληλοποίηση" των ελεύθερων επαγγελματιών", την αναπόφευκτη εκ των πραγμάτων εισφοροδιαφυγή και φοροδιαφυγή, αλλά και την εξάπλωση της μαύρης εργασίας.
Εν προκειμένω δεν απομένει παρά ο ξεσηκωμός της μεσαίας τάξης ως έσχατο μέσο αποτροπής ενός παραλογισμού που με τον μανδύα της "μεταρρύθμισης" απειλεί να γκρεμίσει ό,τι έχει απομείνει όρθιο σ' αυτή τη χώρα. Τους νέους επιστήμονες και τις δημιουργικές δυνάμεις της κοινωνίας. Γι αυτό οι κινητοποιήσεις πρέπει να ενταθούν και να κλιμακωθούν. Γιατί μόνο μ' αυτό τον τρόπο ο κυβερνητικός αυταρχισμός θα ακούσει τη φωνή της "σιωπηρής πλειοψηφίας" και θα αισθανθεί τη δύναμη των "νοικοκυραίων" που θα αφήσουν τους καναπέδες για να βγουν στο δρόμο. Μετά την ιστορική νίκη της αριστεράς του Ιανουαρίου του 2015, ακριβώς μετά από ένα χρόνο θα είναι ιστορικής σημασίας η εξέγερση-για πρώτη φορά- της μεσαίας τάξης.