Όσοι προβλέπουν ότι το Ποτάμι θα έχει πρόβλημα επιβίωσης μετά την επικράτηση του Κυριάκου στη ΝΔ θα διαψευσθούν πανηγυρικά. Όχι γιατί δεν θα έχει πρόβλημα, αλλά γιατί δεν ευθύνεται κατά κύριο λόγο ο Κυριάκος για το πρόβλημά του.
Το κόμμα που κατάφερε να συγκεντρώσει τη συμπάθεια και τη στήριξη σημαντικών προσωπικοτήτων της ελληνικής κοινωνίας, έχει υπαρξιακά προβλήματα εδώ και πολύ καιρό. Ίσως γιατί δεν κατάφερε ποτέ να μεταμορφωθεί σε πραγματικό κόμμα. Η έλευση του Κυριάκου απλώς θα λειτουργήσει σαν η θρυαλλίδα των εξελίξεων που θα συνέβαιναν ούτως ή άλλως.
Το κόμμα που ξεκίνησε σαν προσωπικό στοίχημα ενός διάσημου δημοσιογράφου, παρέμεινε μια προσωποκεντρική φράξια αστών που αδυνατούν να επικοινωνήσουν με την υπόλοιπη κοινωνία. Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι. Στις εκλογές του Σεπτεμβρίου το ποτάμι έλαβε 4,09%, χάνοντας σχεδόν δύο μονάδες μέσα σε 9 μόλις μήνες, αφού το επέλεξαν περίπου 220.000 ψηφοφόροι. είναι εντυπωσιακό πώς όλες αυτές οι προσωπικότητες που συγκεντρώθηκαν σε ένα κόμμα, κατάφεραν να πείσουν μόνον 40.000 περισσότερους απ’ όσους μάζεψε μόνος του ο Λεβέντης.
Ακόμα χειρότερα. Στην Α΄Αθήνας έλαβε 5,735, στην Β΄ Αθήνας 5,59% ενώ ενδεικτικά στα Γρεβενά έλαβε 2,83% και στην Αιτωλοακαρνανία 2,52%. Υπήρχαν και περιοχές με μικρότερα ποσοστά. Είναι φανερό ότι το κόμμα δεν είχε καταφέρει να πείσει την κοινωνία για την ορθότητα των απόψεών του καθώς παρά τα οδοιπορικά του Σταύρου, δεν είχε έρεισμα στις τοπικές κοινωνίες. Η πορεία του είναι αναμφίβολα φθίνουσα.
Η επικράτηση του Κυριάκου έρχεται να προσθέσει άλλο ένα πρόβλημα. Σε μεγάλο βαθμό ο Σταύρος Θεοδωράκης βάσισε την ιδεολογική πλατφόρμα του κόμματος στην κοινή λογική. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με την ιδεολογική πλατφόρμα του Κυριάκου. Βασίζεται στην κοινή λογική αλλά ο ίδιος κατάφερε να την επικοινωνήσει πολύ καλύτερα. Η επικάλυψη θα έχει σαν αποτέλεσμα η μεγάλη Νέα Δημοκρατία να κανιβαλίσει άμεσα τους ψηφοφόρους του Ποταμιού σε συνθήκες πόλωσης.
Δεν θα πρέπει να βιαστούμε να ξεγράψουμε το Ποτάμι και κυρίως να μην το θεωρήσουμε άχρηστο. Οι επιφανείς προσωπικότητες που συντάχθηκαν στις τάξεις του, μπορούν να συμβάλλουν στη βελτίωση της ποιότητας της πολιτικής. Ακόμη και ως συντεταγμένη ομάδα. Πρέπει όμως να αλλάξουν πολλά προκειμένου να παραμείνει ως συνομιλητής στον πολιτικό χώρο των “μεταρρυθμιστών”. Σε έναν διάλογο που όλα δείχνουν ότι θ’ ανοίξει, το ποτάμι πρέπει να συμβάλλει πολλά περισσότερα από την προσωπικότητα του αρχηγού του και από το βάρος των ονομάτων που το υποστηρίζουν.
Ο ίδιος ο Θεοδωράκης πρέπει να αντιληφθεί ότι έχει ελάχιστο χρόνο για να κρατήσει ζωντανό το κόμμα. Να το ανοίξει ουσιαστικά στην κοινωνία και να συζητήσει ξανά το ιδεολογικό υπόβαθρο όπως και την επικοινωνιακή στρατηγική του. Να σταματήσει να το πατρονάρει και να αντιληφθεί ότι το δημιούργημά του μπορεί και να τον ξεπεράσει. Όσο καθυστερεί, θα του φεύγουν διάφοροι. Αν καθυστερήσει πολύ σύντομα θα διοργανώνει το ετήσιο “Ποτάμι reunion”.
Όλ’ αυτά θα λυθούν θεωρητικά στο συνέδριο του κόμματος στα τέλη του μήνα. Ο ίδιος ο πρόεδρος πρέπει να δώσει ξεκάθαρο σήμα για ανανέωση (έστω και για ένα τόσο νεαρό κόμμα) και πολιτική σύνθεση. Μόνο έτσι θα κινητοποιήσει ξανά τον κόσμο του Ποταμιού να ενδιαφερθεί. Ειδάλλως το συνέδριο κινδυνεύει να γίνει ένα είδος μνημόσυνου. Άσε που πολλοί “ποταμίσιοι” σύνεδροι, ίσως προτιμήσουν το συνέδριο της ΝΔ που όλως τυχαίως θα συμπέσει χρονικά…