Με όποιο κυβερνητικό στέλεχος μιλήσετε θα σας πει ότι τα δύσκολα είναι πίσω μας, λόγω της «θεωρίας του ελατηρίου» και της “ενίσχυσης της γεωπολιτικής θέσης” της χώρας μας από τις εξελίξεις στο προσφυγικό. Κάνουν ένα ακόμη τραγικό λάθος στις εκτιμήσεις τους για τις προθέσεις της Ευρώπης…
Η θεωρία του ελατηρίου είναι μία σωστή βάση για να συζητήσουμε. Έπειτα από επτά χρόνια ύφεσης είναι λογικό να περιμένει κάποιος ότι η οικονομία δικαιούται μία διορθωτικής πορείας. Για να μιλάμε, όμως, για ουσιαστική ανάκαμψη θα πρέπει να δούμε υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης κι αυτό δεν μπορεί να επιτευχθεί δίχως νέες επενδύσεις. Με άλλα λόγια, η πίεση στην αγορά είναι υπερβολική και επιτρέπει μία αντιστροφή των δεικτών. Εκείνο που λείπει, όμως, είναι η εμπιστοσύνη της αγοράς, έτσι ώστε να γίνουν επενδύσεις και η αντιστροφή να αποκτήσει έναν πιο μόνιμο χαρακτήρα.
Μπορεί η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ να κερδίσει την εμπιστοσύνη της αγοράς; Θεωρητικά θα μπορούσε! Αλλά με τον τρόπο που κινείται, όχι! Στελέχη της κυβέρνησης, από την άλλη πλευρά, υποστηρίζουν ότι ο δρόμος είναι στρωμένος με ροδοπέταλα, εφόσον περάσει από την Βουλή ασφαλιστικό και αγροτικό. Ότι στην συνέχεια θα έρθει η ένεση ρευστότητας από την ΕΚΤ και η συζήτηση για το χρέος. Κι είναι απόλυτα σίγουροι ότι όλα θα εξελιχτούν ομαλά, με την Ευρώπη να λέει σε όλα «ναι», επειδή νομίζουν ότι το προσφυγικό έχει ενισχύσει τον γεωπολιτικό ρόλο της χώρας μας!
Κάνουν λάθος, όπως έκαναν λάθος την Άνοιξη του 2015 και με τις περίφημες διαπραγματεύσεις. Άγνωστο για ποιο λόγο, έχουν παρασυρθεί σε ένα παιγνίδι αυταρέσκειας, χωρίς να υπάρχουν αντίστοιχα τα στοιχεία εκείνα που να δικαιολογούν μια τέτοια στάση. Η προσφυγική κρίση δεν έχει προσφέρει μέχρι στιγμής ούτε ένα πλεονέκτημα στην χώρα μας. Το αντίθετο! Η Ευρώπη δεν δίστασε να μας αγνοήσει πλήρως και να προσφέρει πολλά δώρα στην Τουρκία του Ερντογάν, όταν χρειάστηκε να κάνει κάποια κίνηση. Δεν υπάρχουν ενδείξεις που να δικαιολογούν την αισιοδοξία που διακατέχει τα κυβερνητικά στελέχη σε σχέση με το θέμα.
Η προσφυγική κρίση οδηγεί την Ευρώπη σε μία κρίση εσωστρέφειας, η οποία δεν ευνοεί τα ελληνικά συμφέροντα. Η Γερμανία και ο σκληρός πυρήνας των συμμάχων της θα προτιμήσουν να περιφρουρήσουν έναν υποτιθέμενο εσωτερικό ευρωπαϊκό τείχος από το να ασχοληθούν για πολλοστή φορά με τις απαιτήσεις της Αθήνας. Αυτό το κλίμα είναι φανερό σε όσους έχουν σχέσεις με την Ευρώπη και παραμένει άξιο απορίας γιατί στην Αθήνα επιμένουν να το ερμηνεύουν διαφορετικά.
Το επικίνδυνο σε αυτή την περίπτωση είναι να κάνουμε ένα ακόμη λάθος τύπου capital controls. Κι αυτού του είδους τα λάθη, τελικά, έχουν μεγάλο κόστος! Το πρόβλημα είναι ότι το «γεωπολιτικό πλεονέκτημα» είναι ένα χαρτί στο οποίο ποντάρουν πολλά στην κυβέρνηση. Κι είναι κακό διότι το παιγνίδι αυτό παίζεται με ανοικτά χαρτιά! Οι «άλλοι» ξέρουν ακριβώς τι χαρτά διαθέτουμε, ξέρουν τι θέλουν και έχουν κάνει τις επιλογές τους. Σε αντίθεση με ό,τι πιστεύει το επιτελείο του κ. Τσίπρα, η ανοχή απέναντι στις απαιτήσεις της Αθήνας δεν περιλαμβάνεται στο μενού των επιλογών του Βερολίνου.
Ως Έλληνες πολίτες έχουμε κάθε λόγο να θέλουμε να πετύχει η κυβέρνηση στις προσπάθειές της. Το ίδιο ακριβώς προσδοκούσαμε και στην φάση των λεγόμενων «διαπραγματεύσεων». Μόνο που ο πατριωτισμός, τον οποίο και επικαλούνται για τις επιλογές τους στελέχη προηγούμενων κυβερνήσεων που σήμερα συντάσσονται με τις επιλογές του κ. Τσίπρα, δεν μπορεί να δικαιολογήσει την παραποίηση της αλήθειας. Το αντίθετο! Όσοι υποθάλπουν τις φαντασιακές καταστάσεις που καλλιεργούν σήμερα τα κυβερνητικά στελέχη, προσφέρουν κακό έργο στην πατρίδα. Θα ήταν ευχής έργο να έχει δίκιο ο κ. Τσίπρας, όπως και στην περίπτωση της διαπραγμάτευσης. Αλλά δεν έχει δίκιο, όπως δεν είχε δίκιο και την περασμένη Άνοιξη. Κάνει το ίδιο λάθος. Πάλι και πάλι. Και δείχνει να μην έχει διδαχτεί από τα λάθη του παρελθόντος, παρά το γεγονός ότι αυτά συνέβησαν πρόσφατα και κόστισαν ακριβά στην χώρα.
Θανάσης Μαυρίδης
liberal.gr