Ιστορικός - Βαλκανιολόγος
«Ξέρουμε όμως -κι ένας θεός ξέρει πόσο καλά το ξέρουμε- ότι υπάρχει και μια διαφορετική σύλληψη για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Σύμφωνα με τους εμπνευστές της, τα κράτη μέλη θα χάσουν τις εθνικές τους ταυτότητες και απουσία ενός στιβαρού χεριού θα κυβερνώνται από κάποιο μελλοντικό σώμα ανεύθυνων και απάτριδων αρεοπαγιτών, που θα ενώσει την Ευρώπη σε μια αυτοκρατορία, όπως το προσπάθησαν ο Καίσαρας, ο Καρλομάγνος, οι αυτοκράτορες Ότο και Κάρολος Ε, ο Ναπολέων και ο Χίτλερ στην Δύση και με τον δικό του τρόπο ο Στάλιν στην Ανατολή».
Η παραπάνω ομιλία του προέδρου της Γαλλίας Ντε Γκωλ αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα. Τα κράτη είναι ή θα έπρεπε να είναι και σίγουρα μπορούν να γίνουν, ιδιοκτησία των λαών τους, οι οποίοι πρέπει να ελέγχουν τον πλούτο τους.
Όταν τα έθνη ενοποιηθούν δεν θα έχουν όλα την ίδια εξουσία.
Ήδη από την δεκαετία του 50 η Γερμανία έλεγε ότι...
«Δεν μπορώ σαν ο μεγαλύτερος χρηματοδότης να έχω την ίδια εξουσία με το Λουξεμβούργο».
Το όραμα του ενιαίου ζωτικού χώρου το είχαν οι ναζί...
«Η αταξία των μικρών εθνών πρέπει να εξουδετερωθεί. Η προσπάθεια της Γερμανίας αποσκοπεί στην δημιουργία της ενωμένης Ευρώπης»... έλεγε ο Χίτλερ το 1943.
Από το 1940 ο ναζί οικονομολόγος Walter Funk μιλούσε για την ανάγκη οικονομικής ενοποίησης της Ευρώπης, με στόχο να διασφαλιστεί ένας μέγιστος βαθμός οικονομικής ασφάλειας και η άνοδος του βιοτικού επιπέδου των Γερμανών.
Η ιδέα της ενωμένης Ευρώπης δεν ξεκίνησε από τους ναζί, ξεκίνησε από έναν κοσμοπολίτη χωρίς συγκεκριμένη εθνική ταυτότητα, με πατέρα Αυστροούγγρο διπλωμάτη, μητέρα Γιαπωνέζα και με Ελληνικές ανάμεσα σε πολλές άλλες ρίζες, τον Kουτενχόβε Καλέργη. Το 1923 εξέδωσε το έργο του Πανευρώπη και υπηρέτησε ως ιδρυτικός πρόεδρος του κινήματος Πανευρώπη για 49 χρόνια. Ο Καλλέργης δεν πίστευε σε εθνικά σύνορα αλλά στην δημιουργία ενός τεχνητού Ευρωπαϊκού έθνους, με ανθρώπους χωρίς ταυτότητα, που θα κυριαρχούνται από μια αριστοκρατία του πνεύματος.
Δεν πρότεινε τίποτε άλλο από την μαζοποίηση των λαών, για να διευκολυνθεί ο έλεγχος τους από αριστοκρατία οικονομική ή πνευματική ή συνδυασμός και των δύο... ελάχιστη διαφορά έχει.
Σε αυτόν τον μεσαίωνα βαδίζουμε, ο άνθρωπος έχει υποβιβαστεί σε μάζα χωρίς εθνικότητα (βλέπε δεν υπάρχει διαφορά ανάμεσα σε πρόσφυγες και παράνομους μετανάστες, κάτω τα σύνορα δηλαδή κάτω τα οικόπεδα των λαών) που δεν χρειάζεται τίποτα άλλο παρά την ικανοποίηση βασικών βιοτικών του αναγκών, ότι δηλαδή δινόταν και στους δουλοπάροικους του μεσαίωνα από τους φεουδάρχες.
Το ότι μπήκαμε στην ΕΟΚ και στην Ευρωπαϊκή Ενωση ήταν λάθος και το συγκεκριμένο οικοδόμημα σίγουρα δεν σχεδιάστηκε για να εξυπηρετεί τα έθνη της Ευρώπης, όπως λάθος είναι και η έξοδος χωρίς σχέδιο.
Το ότι λαός ψήφισε ότι δεν θέλει άλλη λιτότητα, του ψευτοεπαναστατικού ΣΥΡΙΖΑ, πριν την προαναγγελθείσα μνημονιακή στροφή του (προαναγγελθείσα από την φράση... μας δώσατε περισσότερα λεφτά απ ότι αξίζαμε, στην προεκλογική ανοιχτή επιστολή του Τσίπρα στους Γερμανούς) ήταν γελοίο επιχείρημα.
Όταν ψηφίζεις να μην πληρώσεις χωρίς να εξηγείς το γιατί, είσαι απλώς τζαμπατζής.
Δυνατότητες έχουμε...
Πρέπει ο αρχηγός του κράτους και όχι ο/η πρόεδρος της βουλής να ζητήσει λογιστικό έλεγχο, να αμφισβητηθούν οι υπογραφές που μπήκαν από το 2010, με βάση τη συνθήκη της Βιέννης του 1969.
Χρειάζεται επίσης μια διαφημιστική εκστρατεία προς την κοινή γνώμη της Ευρώπης και της Αμερικής για να αναιρεθεί η δυσφήμιση της χώρας, που δεν ξεκίνησε από τους ξένους αλλά από τους δικούς μας. Από το κυβερνάω μια διεφθαρμένη χώρα του Γιωργάκη, στο η διαφθορά της Ελλάδας συναγωνίζεται την διαφθορά του Μεξικού του Τσίπρα στην συνάντηση με τον Γκουρία.
Λύσεις υπάρχουν.
Μπορούμε να σωθούμε... αρκεί να το πιστέψουμε.