Ποιος το περίμενε. Ότι ένα χρόνο από τη μεγαλειώδη νίκη του Τσίπρα, στα γενέθλια της Αριστεράς στην εξουσία, θα βλέπουμε να ξηλώνεται το πουλόβερ. Όποιος δεν βλέπει ότι είναι η αρχή του τέλους για τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλέξη, απλά εθελοτυφλεί. Ή είναι… απαισιόδοξος ότι δεν θα το ξεφορτωθούμε ποτέ.
Η κυβέρνηση παραπαίει και είναι θέμα χρόνου να αρχίσει να καταρρέει σιγά – σιγά. Όταν ένας υπουργός βγαίνει και λέει ότι η πολιορκία της Θεσσαλονίκης από τους αγρότες είναι στημένη από προβοκάτορες δεξιούς κι ακροδεξιούς τότε είναι ξεκάθαρο ότι έχει χαθεί η μπάλα. Όταν κάθε αντίδραση στην ανικανότητά τους θα βαφτίζεται προβοκάτσια και θα περιχαρακώνεται αυτή η δήθεν αριστερά χαρακτηρίζοντας όλους τους άλλους δεξιούς, τότε είναι σίγουρο ότι έχει πρόβλημα η κυβέρνηση.
Αλλά ακόμη κι αυτή η μικρή νίκη του δικαίου, με την απόσυρση της παράστασης στο Εθνικό Θέατρο με τα κείμενα «εξαγνισμού» του δολοφόνου Ξηρού, δείχνει ότι η κυριαρχία της Αριστεράς έχει αρχίσει να φθίνει. Αποδομείται αυτή η ψεύτικη εθνολαϊκιστική κυβέρνηση η οποία νομίζει ότι με το να δίνει σύμφωνα συμβίωσης και συγχωροχάρτια σε τρομοκράτες θα πείσει τον κόσμο πως η Ελλάδα είναι προηγμένη χώρα. Πρόοδος είναι να υπάρχει κυβέρνηση, να κρατά γερά το τιμόνι της χώρας, να λύνει προβλήματα κι όχι να δημιουργεί, να βγάζει από τα αδιέξοδα και όχι να προκαλεί χάος, να ενώνει κι όχι να διχάζει.
Πιθανότατα το ασφαλιστικό να περάσει από τη Βουλή, αν και οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ είναι στα κάγκελα. Οι άλλοι, οι ψεκασμένοι είναι… εκτός συναγωνισμού γιατί έτσι κι αλλιώς δεν καταλαβαίνουν τι τους γίνεται. Όλα δείχνουν επίσης ότι η διεύρυνση του Τσίπρα προς το κέντρο έχει ναυαγήσει. Κανείς δεν είναι κορόιδο να ταυτιστεί με τον ολετήρα της χώρας. Εκτός ίσως από τον… Φώτη Κουβέλη ο οποίος σύντομα θα ανακοινώσει την επιστροφή του στην Κουμουνδούρου σε μια προσπάθεια του Τσίπρα να δείξει ότι αυτοί είναι αριστεροί και οι άλλοι δεξιοί νεοφιλελεύθεροι.
Ο Αλέξης είναι πλέον μόνος του και θα αντιμετωπίσει τη θύελλα που έρχεται. Δυστυχώς για την πατρίδα μας η θύελλα είναι σαρωτική και θα προκαλέσει πολλά προβλήματα. Αλλά θα κάνει κι ένα καλό. Θα σημάνει το τέλος αυτής της κακής για τον τόπο παρένθεσης. Μπορεί να είναι σύντομα. Ήδη φήμες πολλές ακούγονται για παραίτηση του Τσίπρα λόγω αδυναμίας να κυβερνήσει. Ενδεχομένως να θελήσει να κάνει μια ηρωϊκή έξοδο για να διασώσει την υστεροφημία του. Ίσως να θυμηθεί το… αντιμνημονιακό μέτωπο και να θελήσει να πάει κόντρα στους δανειστές βάζοντας παρακαταθήκη για το μέλλον.
Ίσως πάλι να είναι δειλός και βλέποντας τα δύσκολα να αποδρά από την πραγματικότητα που ο ίδιος έφτιαξε. Ακούγονται πολλά τις τελευταίες ώρες. Για παραίτηση της κυβέρνησης με αφορμή το αγροτικό και τις κινητοποιήσεις και για σχηματισμό οικουμενικής κυβέρνησης με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ.
Μέχρι και ονόματα ακούγονται, και πολιτικών και τεχνοκρατών, αλλά δεν έχει νόημα να αραδιάζουμε λίστες με τους πιο ικανούς. Για να γίνει κάτι τέτοιο θα πρέπει να συμφωνηθούν πολλά εκ των προτέρων, να υπογραφούν προγραμματικές συμφωνίες, να δοθεί συγκεκριμένος χρόνος στη νέα κυβέρνηση να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά, να φέρει τη χώρα σε ένα κανονικό δρόμο. Άλλωστε, ο διπλός κίνδυνος της οικονομικής κατάρρευσης και του Προσφυγικού πιέζει όλο και περισσότερο την Ελλάδα. Απαιτούνται στην παρούσα χρονική στιγμή στιβαρές κυβερνήσεις που θα πάρουν κρίσιμες και δύσκολες αποφάσεις. Αλλά δεν υπάρχουν πολλά περιθώρια για λάθη. Η πατρίδα κινδυνεύει να οδηγηθεί σε ένα χάος απίστευτο. Ποιος έχει το κουράγιο να αναλάβει την Ελλάδα τώρα που χρειάζεται συστράτευση όλων των σοβαρών δυνάμεων που έχουν απομείνει;
Και το μεγάλο ερώτημα που τίθεται είναι ένα: Η Νέα Δημοκρατία πότε θα είναι έτοιμη να αναλάβει τα ηνία της χώρας; Γιατί τώρα δεν είναι και το ξέρουν όλοι στη Συγγρού. Εκτός κι αν πέσει στην παγίδα και νομίσει ότι μπορεί να κυβερνήσει μια χώρα που παραπαίει. Τότε αυτοί που αποθεώνουν σήμερα τον Κυριάκο θα τον βρίζουν σε μερικούς μήνες. Όπως έκαναν με τον Αλέξη. Όμως, η πατρίδα αυτή τη χρονική στιγμή δεν έχει περιθώρια για πειραματισμούς. Δεν έχει ανάγκη από αυτόκλητους σωτήρες. Τα ψέματα έχουν τελειώσει.
antinews.gr