Ακούμε για μεταρρυθμίσεις από μέρους των πολιτικών και επιθυμία να σπάσουν αυγά αλλά σιγά μη το πράξουν. Στο μυαλό των περισσοτέρων είναι να ικανοποιούν τους ψηφοφόρους, είτε το δικαιούνται είτε όχι, για να τους ικανοποιήσουν και οι ίδιοι στη συνέχεια με την ψήφο τους.
Μοναδικό τους μέλημα η νομή της εξουσίας. Ακούμε για μεταρρυθμίσεις και το μόνο που βλέπουμε είναι επανάληψη νοσηρών καταστάσεων και παθογενειών που ανάγονται από την περίοδο της Τουρκοκρατίας. Οι όποιες μεταρρυθμίσεις έγιναν στον άμοιρο τον τόπο μας (είμαστε πρωταθλητές, τα χρόνια της κρίσης, στις αλλαγές και στην οργάνωση του Κράτους σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ) οφείλονται κυρίως στην επιβολή τους από τους πιστωτές.
Θα ερχόταν το taxis αν δεν επιβαλλόταν από τους ξένους; Το συμμάζεμα των δαπανών του κράτους η η ηλεκτρονική συνταγογράφηση εάν δεν αποτελούσαν υποχρεώσεις των Μνημονίων; Ο περιορισμός των μισθών και των συντάξεων που δόθηκαν χάρις στον άμετρο δανεισμό και επ ουδενί δεν αντιστοιχούσαν στην πραγματική παραγωγική μας πραγματικότητα; Αυτό δεν αναιρεί ωστόσο το γεγονός ότι κάποιες σημαντικές μεταρρυθμίσεις έγιναν τα προηγούμενα χρόνια χωρίς την επιβολή τους από τους ξένους (βλέπε ΕΣΥ, ΚΕΠ, ΣΔΟΕ, ΑΣΕΠ κλπ).
Κατά τα άλλα τα χρονίζοντα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας δεν έχουν ακόμη πάρει σειρά..Μόνο διαβεβαιώσεις ότι θα επιλυθούν.Δείτε ορισμένα.
* Φοροδιαφυγή (ρεκόρ παραοικονομίας η χώρα μας μαζί με την Ιταλία.Τα αποτελέσματα πενιχρά μέχρι σήμερα).
* Εισφοροδιαφυγή (1 εκ.εργαζόμενοι στη μαύρη εργασία. Οι οφειλές στα Ασφαλιστικά Ταμεία ξεπερνούν τα 27 δις ευρώ).
*Αποφάσεις Δικαστηρίων που διαρκούν χρόνια (διάβαζα για την υπόθεση των κατηγορουμένων του Χρηματιστηρίου και είναι να γελάς. Η υπόθεση από το 1999 δεν έχει ακόμη λήξει στις αίθουσες των Δικαστηρίων. Αρκετοί από τους κατηγορουμένους έχουν αποβιώσει. Μέχρι να ολοκληρωθεί θα επιβληθούν -αν επιβληθούν- ποινές σε αποθανόντες)
*Ρουσφέτια στο δημόσιο. Τώρα βολεύονται με μετακλητούς και συμβασιούχους. Αφού στο παρελθόν η μισή Ελλάδα μπήκε στο δημόσιο από το παράθυρο χάρις στο πολιτικό σύστημα.
*Επενδύσεις. Για να ολοκληρωθεί μια επένδυση πρέπει να βάλουν την υπογραφή τους από κυβέρνηση μέχρι ο τελευταίος δήμαρχος η οικολόγος.
* Οι τωρινοί συνταξιούχοι (ένας στους τρεις με σύνταξη από τα πενήντα) να μην πληρώσουν το μάρμαρο με το νέο ασφαλιστικό αλλά τα παιδιά τους. Αφού σχεδόν όλοι τους πήραν συντάξεις που δεν δικαιούνταν, εφάπαξ, μερίσματα κλπ. Ας όψονται τα δανεικά.
* Δίνουν αυξήσεις στο δημόσιο κι ας λιμοκτονεί ο ιδιωτικός τομέας. Αυτός να πληρώσει τα σπασμένα με φόρους και εισφορές (βέβαια, για να είμαστε δίκαιοι. Στο πρόσφατο παρελθόν οι επιχειρηματίες, ελεύθεροι επαγγελματίες και επιτηδευματίες δεν γνώριζαν που βρίσκεται η Εφορία τους ή το ασφαλιστικό τους Ταμείο).
* Επιτρέπουν στον,με κακή νοοτροπία ,πολίτη να αυθαιρετεί παντοιοτρόπως (1 εκ. αυθαίρετα κτίστηκαν με την ανοχή του Κράτους) και μετά να κακολογεί το άπονο Κράτος. Αυτά και πολλά άλλα. Οταν διορθωθούν αυτά κι άλλα πολλά τότε θάχουμε να μιλούμε για σύγχρονη Ευρωπαική χώρα..Αλλά ως τότε θα ζητούνται ματαίως Ευρωπαίοι πολιτικοί αλλά και πολίτες.