Η Μέρκελ μάλλον δεν θα αισθάνεται και πολύ καλά αυτές τις ώρες μετά την καμπάνα στη Volskwagen από τις ΗΠΑ αλλά και την επίθεση που δέχτηκε από τον Ιταλό πρωθυπουργό.
Σε μια συνέντευξη με αποδέκτη κυρίως την καγκελάριο της Γερμανίας Μέρκελ, ο ιταλός πρωθυπουργός Ματέο Ρέντσι τόνισε ότι η Ιταλία τηρεί τις δεσμεύσεις της, θεωρεί όμως ότι η λογική της ψυχολογικής υποτέλειας είναι «σουρεαλιστική». «Η Ιταλία δεν είναι επαίτης και δεν χρειάζεται δασκάλα», είναι το σαφές μήνυμα που στέλνει στο Βερολίνο.
Σε συνέντευξή του στην ιταλική εφημερίδα La Stampa ο Ματέο Ρέντσι επανέρχεται στην σχέση της Ιταλίας με την Ευρώπη και ειδικότερα τη Γερμανία. «Δεν υπάρχουν προσωπικά προβλήματα με την Μέρκελ. Υπάρχουν μόνον πολιτικά θέματα, τα οποία αφορούν αποκλειστικά και μόνο κανόνες: ‘Η πρέπει να ισχύουν για όλους ή για κανέναν», εξηγεί ο ιταλός πρωθυπουργός με χαρακτηριστικό τόνο.
Στη συνέχεια της συνέντευξης ο Ματέο Ρέντσι προσθέτει ότι η Ιταλία δεν αντιμετωπίζει πια προβλήματα με την Ευρώπη, «αφού τηρεί τις δεσμεύσεις της, έστω και αν κάποιοι έχουν ακόμη άγχος και νομίζουν ότι πρέπει να διαβάσουν το μάθημά τους».
«Η Ιταλία δεν είναι επαίτης»
Ο Ματέο Ρέντσι δηλώνει επίσης ότι η χώρα του δεν είναι επαίτης με το καπέλο στο χέρι και εξηγεί γλαφυρά ότι με την Άγκελα Μέρκελ δεν υπάρχει κάποια προσωπική αντιπαράθεση. Ο ίδιος μόνο έθεσε κάποιες ερωτήσεις που απαιτούν μια πειστική απάντηση. «Οι αγωγοί φυσικού αερίου είναι καλοί όταν το έργο εκτελείται στην βόρεια Ευρώπη, αλλά δεν είναι και τόσο καλοί όταν υπάρχει η πιθανότητα να γίνουν στον Νότο; Μπορούν να υιοθετήσουν και να εφαρμόσουν την ευελιξία μόνον κάποιες χώρες και κάποιες άλλες όχι;», διερωτάται ο Ιταλός πρωθυπουργός.
Ο Ματέο Ρέντσι τονίζει επίσης ότι «η Ευρώπη δεν πρέπει να θεωρείται ούτε εχθρός της Ιταλίας, αλλά ούτε και δασκάλα», αφού «το να θέτει, κανείς, με σαφήνεια, κάποια θέματα αποβαίνει εν τέλει χρήσιμο και για την ίδια την Ευρώπη».
Όσο για την Γερμανία το μήνυμα του Ματέο Ρέντσι είναι ένα: «Πρέπει να είμαστε σαφείς. Κάποια πράγματα μπορούμε να μάθουμε ή να μιμηθούμε από την Γερμανία. Αλλά αυτό που δεν μου αρέσει στην Ιταλία, είναι ένας είδος ψυχολογικής υποτέλειας την οποία θεωρώ, πλέον, σουρεαλιστική».