Φίλος και συνάδελφος μηχανικός εργαζόταν από το 2002 σε ελληνική θυγατρική γαλλικής πολυεθνικής, η οποία είχε αποκλειστικά παραγωγική δραστηριότητα και απασχολούσε πλέον των 80 ατόμων.
Το 2005 έγινε διευθυντής παραγωγής και, αφού εκτιμήθηκαν οι ικανότητες και η αποτελεσματικότητα του, το 2008 αναπληρωτής διευθύνων σύμβουλος της ελληνικής εταιρείας. Την ίδια χρονιά έπεισε το ΔΣ της μητρικής να προχωρήσει σε επένδυση 40.000.000 στην ελληνική θυγατρική, με την ολοκλήρωση της οποίας θα διπλασιαζόταν η παραγωγική δυνατότητα της επιχείρησης και ταυτοχρόνως θα καθίστατο το κέντρο του ομίλου για την νοτιοανατολική Ευρώπη και την Μέση Ανατολή.
Η επένδυση ολοκληρώθηκε μετά από κόπους και αγώνες (για αδειοδοτήσεις κλπ) ύστερα από πέντε χρόνια, το 2013. Τα δεδομένα όμως είχαν αλλάξει δραματικά. Οι φορολογικές και οι πρόσθετες επιβαρύνσεις καθημερινά αυξάνονταν. Οι Γάλλοι επενδυτές δυσφορούσαν. Το κρίσιμο σημείο όμως που ενόχλησε ιδιαίτερα και τους "στράβωσε" ήταν μια απόφαση της κυβέρνησης Σαμαρά, σύμφωνα με την οποία υποδιπλασιάστηκε ο συντελεστής απόσβεσης των δαπανών της επένδυσης. Από 10% σε 5%.
Ο σχεδιασμός (το business plan) προέβλεπε ότι με συντελεστή απόσβεσης 10% ετησίως θα γινόταν ανάκτηση των κεφαλαίων που δαπανήθηκαν για την επένδυση σε 10 χρόνια και η επιχείρηση θα παρουσίαζε κερδοφορία στην τελική γραμμή από το 2019. Με την αιφνίδια μείωση του συντελεστή σε 5% ο σχεδιασμός αχρηστεύτηκε. Η ανάκτηση των κεφαλαίων απαιτούσε πλέον 20 χρόνια, ενώ θα εμφανιζόταν κερδοφορία από το 2015. Συνεπώς η επιχείρηση θα επιβαρυνόταν με υψηλούς φόρους κάθε χρόνο, οι οποίοι δεν είχαν προϋπολογιστεί.
Ο φίλος απολύθηκε στα τέλη του 2014.Οι Γάλλοι του χρέωσαν την ευθύνη για την αιφνιδιαστική ανατροπή του πλαισίου, με βάση το οποίο σχεδιάστηκε και υλοποιήθηκε η επένδυση. Έπρεπε να γνωρίζει τον αισχρό τρόπο με τον οποίο πολιτεύονται οι κυβερνήσεις της χώρας του και να τους προστατεύσει, του είπαν. Να μην τους εμπλέξει σε περιπέτειες και ζημίες. Εντός του 2015 έκλεισαν και το εργοστάσιο και προσπαθούν να πουλήσουν την έκταση. Ο εξοπλισμός θα μεταφερθεί στις νέες παραγωγικές εγκαταστάσεις που κατασκευάζονται στην Ρουμανία. Η οποία και θα αποτελέσει τη νέα βάση του ομίλου στη νοτιοανατολική Ευρώπη.
Τις επενδύσεις, φεύ, δεν τις διώχνουν μόνο οι σκουρλέτης, δρίτσας, τσιρώνης και σπίρτζης. Αλλά διαχρονικά όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις.
Το 2005 έγινε διευθυντής παραγωγής και, αφού εκτιμήθηκαν οι ικανότητες και η αποτελεσματικότητα του, το 2008 αναπληρωτής διευθύνων σύμβουλος της ελληνικής εταιρείας. Την ίδια χρονιά έπεισε το ΔΣ της μητρικής να προχωρήσει σε επένδυση 40.000.000 στην ελληνική θυγατρική, με την ολοκλήρωση της οποίας θα διπλασιαζόταν η παραγωγική δυνατότητα της επιχείρησης και ταυτοχρόνως θα καθίστατο το κέντρο του ομίλου για την νοτιοανατολική Ευρώπη και την Μέση Ανατολή.
Η επένδυση ολοκληρώθηκε μετά από κόπους και αγώνες (για αδειοδοτήσεις κλπ) ύστερα από πέντε χρόνια, το 2013. Τα δεδομένα όμως είχαν αλλάξει δραματικά. Οι φορολογικές και οι πρόσθετες επιβαρύνσεις καθημερινά αυξάνονταν. Οι Γάλλοι επενδυτές δυσφορούσαν. Το κρίσιμο σημείο όμως που ενόχλησε ιδιαίτερα και τους "στράβωσε" ήταν μια απόφαση της κυβέρνησης Σαμαρά, σύμφωνα με την οποία υποδιπλασιάστηκε ο συντελεστής απόσβεσης των δαπανών της επένδυσης. Από 10% σε 5%.
Ο σχεδιασμός (το business plan) προέβλεπε ότι με συντελεστή απόσβεσης 10% ετησίως θα γινόταν ανάκτηση των κεφαλαίων που δαπανήθηκαν για την επένδυση σε 10 χρόνια και η επιχείρηση θα παρουσίαζε κερδοφορία στην τελική γραμμή από το 2019. Με την αιφνίδια μείωση του συντελεστή σε 5% ο σχεδιασμός αχρηστεύτηκε. Η ανάκτηση των κεφαλαίων απαιτούσε πλέον 20 χρόνια, ενώ θα εμφανιζόταν κερδοφορία από το 2015. Συνεπώς η επιχείρηση θα επιβαρυνόταν με υψηλούς φόρους κάθε χρόνο, οι οποίοι δεν είχαν προϋπολογιστεί.
Ο φίλος απολύθηκε στα τέλη του 2014.Οι Γάλλοι του χρέωσαν την ευθύνη για την αιφνιδιαστική ανατροπή του πλαισίου, με βάση το οποίο σχεδιάστηκε και υλοποιήθηκε η επένδυση. Έπρεπε να γνωρίζει τον αισχρό τρόπο με τον οποίο πολιτεύονται οι κυβερνήσεις της χώρας του και να τους προστατεύσει, του είπαν. Να μην τους εμπλέξει σε περιπέτειες και ζημίες. Εντός του 2015 έκλεισαν και το εργοστάσιο και προσπαθούν να πουλήσουν την έκταση. Ο εξοπλισμός θα μεταφερθεί στις νέες παραγωγικές εγκαταστάσεις που κατασκευάζονται στην Ρουμανία. Η οποία και θα αποτελέσει τη νέα βάση του ομίλου στη νοτιοανατολική Ευρώπη.
Τις επενδύσεις, φεύ, δεν τις διώχνουν μόνο οι σκουρλέτης, δρίτσας, τσιρώνης και σπίρτζης. Αλλά διαχρονικά όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις.
Που αρνούνται να συμφωνήσουν σε ένα σταθερό φορολογικό καθεστώς.
Που συνεχώς δυσμενοποιούν τους κανόνες του "παιχνιδιού" και εξαϋλώνουν την αξιοπιστία της ελληνικής πολιτείας.
George Bilinis facebook
infognomonpolitics.blogspot.gr