Υποχρεωτικά και για μια σειρά από πληρωμές σε ελεύθερους επαγγελματίες και την εφορία, ετοιμάζει το υπουργείο Οικονομικών. Βασικός σκοπός να περιοριστεί στο ελάχιστο η χρήση του φυσικού χρήματος, να γίνονται δηλαδή όσο το δυνατόν λιγότερες συναλλαγές σε μετρητά ώστε να δοθεί ένα ηχηρό χτύπημα στη φοροδιαφυγής. Με απόφαση του αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών, Τρύφωνα Αλεξιάδη συστήνεται στο υπουργείο Οικονομικών σχετική ομάδα εργασίας. Η ομάδα εργασίας θα διερευνήσει τα εξής:
α) Υποχρεωτική χρήση μεταφορών πιστώσεων για τις εισπράξεις στα Τελωνεία (ICISnet). Σκοπός είναι όλοι οι εκτελωνισμοί και οι πληρωμές δασμών και φόρων στα τελωνεία θα πραγματοποιούνται μέσω του τραπεζικού συστήματος
β) Αποδοχή καρτών πληρωμών έκδοσης αλλοδαπών φορέων παροχής υπηρεσιών πληρωμών για εισπράξεις του Υπουργείου Οικονομικών. Το ΥΠΟΙΚ θα δέχεται πληρωμές φόρων με πιστωτικές και χρεωστικές κάρτες που έχουν εκδοθεί στο εξωτερικό
γ) Υποχρεωτική αποδοχή καρτών πληρωμών από επιχειρήσεις και ελεύθερους επαγγελματίες, μέσω της χρήσης τερματικών αποδοχής καρτών. Ολοι οι επαγγελματίες που παρέχουν υπηρεσίες θα πρέπει να εγκαταστήσουν τα γνωστά σε όλους «μηχανάκια» και από εκεί να γίνονται οι πληρωμές με χρεωστικές ή πιστωτικές κάρτες. Αυτό αφορά δικηγόρους, ιατρούς ή επαγγελματίες από το χώρο των λιανικών πωλήσεων αλλά και υδραυλικούς, ηλεκτρολόγους κ.λπ. Το μέτρο αυτό, ωστόσο, μπορεί να γίνει μπούμερανγκ καθώς θα μπορεί να γίνεται συνεννόηση κάτω από το τραπέζι ώστε να περνά μεν από το POS η πληρωμή του επαγγελματία αλλά μικρότερη και τα υπόλοιπα χρήματα να δίνονται «μαύρα».
δ) Καθολική απαγόρευση χρήσης μετρητών στις εφορίες. Μέχρι σήμερα οι περισσότερες συναλλαγές γίνονται μέσω τράπεζας ωστόσο υπήρχε η δυνατότητα καταβολής μετρητών έως 250 ευρώ.
ε) Ολοκλήρωση του ηλεκτρονικού παραβόλου. Ολος ο δημόσιος τομέας θα είναι υποχρεωμένος να δέχεται ηλεκτρονικά παράβολα.
Η επιτροπή θα πρέπει να παραδώσει το πόρισμά της το αργότερο έως τις 31 Δεκεμβρίου 2015.
Γιατί η υποχρεωτική χρήση πλαστικού χρήματος είναι μια πολύ κακή ιδέα
Δεν υπάρχει ιδέα από το εξωτερικό που να καταργεί ατομικές ελευθερίες, να διευρύνει τις εξουσίες του κράτους και να αυξάνει την μεταφορά πλούτου από τους ιδιώτες προς την πολιτική τάξη και τους αυλικούς της, που οι Έλληνες πολιτικοί να μην προσπαθήσουν να την εισάγουν στην Ελλάδα. Η ιδέα για την υποχρεωτική χρήση πλαστικού χρήματος είναι ένα ακόμα σύμπτωμα του συνδρόμου σοσιαλμανίας των πολιτικών μας. Ρεπορτάζ στο «Έθνος»: «Επιχείρηση «πλαστικό χρήμα» υποχρεωτικά και παντού με εγκατάσταση συσκευών χρέωσης καρτών (POS) σε όλα τα επαγγέλματα και στις επιχειρήσεις, ακόμα και στα περίπτερα, από το 2016 ξεκινά το υπουργείο Οικονομικών με κεντρικό στόχο [δήθεν] το χτύπημα της φοροδιαφυγής».
Για μια ακόμη φορά οι ιθύνοντες έχουν βγάλει το συμπέρασμα, ή, για να είμαστε πιο ακριβείς, επαναλαμβάνουν το δόγμα ότι το κράτος δεν εισπράττει αρκετά από τους φορολογούμενους. Οι πολιτικές προτιμήσεις της πολιτικής τάξης μόνο τυχαίες δεν είναι αφού την ίδια εβδομάδα βλέπαμε τίτλους όπως: “Τα τέσσερα νέα χαράτσια που έρχονται” και διαβάζουμε στο Βημα:
Πως οι 23 ιδιωτικοποιήσεις έγιναν … εννέα
[Βγαίνει προς το παρόν τουλάχιστον το πωλητήριο από τα ΕΛΠΕ, ενώ παρόμοια είναι η κυβερνητική πρόθεση και για άλλες στρατηγικού χαρακτήρα επιχειρήσεις που περιλαμβάνονται στη λίστα των αποκρατικοποιήσεων.Το ερώτημα φυσικά είναι αν συμφωνεί και η τρόικα με αυτό. Την ώρα πάντως που κάποιες ιδιωτικοποιήσεις όπως του ΟΛΠ και των αεροδρομίων ταλαιπωρούνται από το «κατενάτσιο» υπουργών, άλλες όπως των ΕΛΠΕ, αποσύρονται εντελώς από τη λίστα, τουλάχιστον τη κυβερνητική.
«Δεν υφίσταται θέμα πώλησης των ΕΛΠΕ, ούτε τώρα, ούτε στο πλαίσιο του νέου Ταμείου των 50 δισ. ευρώ, αφού η επιχείρηση δεν πρόκειται να εισφερθεί σε αυτό για να αξιοποιηθεί. Το καθεστώς παραμένει ως έχει», διαμηνύουν στα «ΝΕΑ» κύκλοι του εποπτεύοντος υπουργού Πάνου Σκουρλέτη, ο οποίος την Τετάρτη συναντήθηκε με τη διοίκηση του ομίλου.Υπάρχει ωστόσο μια αντίφαση. Στο στρατηγικό σχέδιο αξιοποίησης (Asset Development Plan) του ΤΑΙΠΕΔ που αποτελούσε παράρτημα του 3ου Μνημονίου, το οποίο ψηφίστηκε τον Αύγουστο στη Βουλή, η διάθεση του 35% των ΕΛΠΕ ήταν μέρος της λίστας των 23 ιδιωτικοποιήσεων επιχειρήσεων και περιουσιακών στοιχείων του Δημοσίου. Το ίδιο ίσχυε και για άλλες στρατηγικού χαρακτήρα επιχειρήσεις, όπως το 17% της ΔΕΗ, τη ΔΕΠΑ, το 10% του ΟΤΕ, η ΕΥΔΑΠ, η ΕΥΑΘ, τα ΕΛΤΑ, κλπ.
Τότε, η εξήγηση ήταν πως τα περισσότερα από τα περιουσιακά αυτά στοιχεία δεν θα αξιοποιηθούν από το ΤΑΙΠΕΔ με τη σημερινή του μορφή. Παρά θα ενταχθούν στο νέο υπερ Ταμείο που θα συσταθεί, αυτό των 50 δισ. ευρώ, και θα αξιοποιηθούν κατάλληλα, όταν κριθεί πως το τάιμινγκ συμφέρει.Μετά ήρθαν οι εκλογές της 20ης Σεπτεμβρίου. Το προεκλογικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ περιελάμβανε μόνο 9 ιδιωτικοποιήσεις (αεροδρόμια, ΟΛΠ, ΟΛΘ, Ελληνικό, ΤΡΑΙΝΟΣΕ & Rosco, Αστέρας, Αφάντου, ΔΕΣΦΑ, Ελευθέριος Βενιζέλος), προκαλώντας εύλογα ερωτηματικά για ποιο λόγο δεν κάνει τη παραμικρή αναφορά στις 23 του παραρτήματος του Μνημονίου.
Κάποιοι είχαν υποστηρίξει, και ακόμη υποστηρίζουν, πως το συγκεκριμένο παράρτημα που συνόδευε το Μνημόνιο του Αυγούστου αφορούσε ένα παλαιό σχέδιο με τα περιουσιακά στοιχεία που ανήκαν στο ΤΑΙΠΕΔ στις 31 Δεκεμβρίου 2014, και δεν έχει πλέον καμία βάση. Αλλά η λίστα με τις 23 αποκρατικοποιήσεις που συνόδευε το Μνημόνιο δεν είχε ημερομηνία Δεκεμβρίου, παρά 30 Ιουλίου. Ηταν δηλαδή επικαιροποιημένη από το ΤΑΙΠΕΔ, ακριβώς για να συνοδεύσει τη συμφωνία. Δεν προστέθηκε δηλαδή από… λάθος στη συμφωνία, και άλλωστε αν οι επιχειρήσεις αυτές δεν πρόκειται να αξιοποιηθούν ούτε στο πλαίσιο του νέου Ταμείου, τότε γιατί η κυβέρνηση δεν ζητά από το ΤΑΙΠΕΔ να επιστρέψει τις μετοχές όλων αυτών των εταιρειών.
Με λίγα λόγια, το «κουβάρι» με τις αποκρατικοποιήσεις παραμένει ακόμη μπλεγμένο. Οχι μόνο επειδή κάποιες συναντούν εμπόδια από τους ίδιους τους εποπτεύοντες υπουργούς για να προχωρήσουν, αλλά επειδή είναι ακόμη ασαφές πόσες και τι είδους ιδιωτικοποιήσεις συνολικά θα γίνουν, πότε θα συσταθεί το νέο Ταμείο, ποιές επιχειρήσεις θα συμπεριλάβει, ποιές θα εξαιρεθούν, κ.ό.κ. Η πιθανότερη εξήγηση είναι ότι οριστικές αποφάσεις δεν έχουν ακόμη ληφθεί, και πως παρά τις υπουργικές εξαγγελίες, το ζήτημα ακόμη εκκρεμεί. Η κυβέρνηση δεν μπορεί από μόνη της να προχωρήσει σε μονομερείς κινήσεις, χωρίς να έχει πάρει το “οκ” της τρόικας]
Μειώνουν τις ιδιωτικοποιήσεις και αυξάνουν τους φόρους
Επειδή όλα αυτά δεν είναι αρκετά για να διατηρηθεί το σημερινό φαύλο κράτος ως έχει, η τελευταία ιδέα είναι το κράτος να υποχρεώνει τους πολίτες να χρησιμοποιούν χρεωστικές ή πιστωτικές κάρτες σε όλες τους τις συναλλαγές, ανεξάρτητα από το ποιες είναι οι δικές τους δυνατότητες, προτιμήσεις ή ανάγκες. Στον δρόμο προς τον σοσιαλισμό μέσω μνημονίων, η πολιτική τάξη δεν φαίνεται διατεθειμένη να αφήσει σπιθαμή ιδιωτικότητας και προσωπικής επιλογής στους Έλληνες πολίτες. Η Ayn Rand είχε πει ότι «η διαφορά ανάμεσα σε ένα κράτος πρόνοιας και ένα ολοκληρωτικό κράτος είναι θέμα χρόνου». Η περίπτωση της Ελλάδας αποδεικνύει το αληθές της παραπάνω θέσης μιας και αυτό που παρακολουθούμε τα τελευταία χρόνια δεν είναι τίποτε λιγότερο από την από την επέκταση της κρατικής εξουσίας με την δικαιολογία μιας κρίσης που το ίδιο το κράτος δημιούργησε.
Ο μύθος που χρησιμοποιείται για να δικαιολογήσει αυτό το νέο μέτρο είναι ότι οι Έλληνες δεν πληρώνουν αρκετούς φόρους στο κράτος. Η κα Λαγκάρντ του ΔΝΤ με εμμονή επαναλαμβάνει ότι η σημαντικότερη αιτία της κρίσης είναι η αποφυγή φόρων. Η πραγματικότητα είναι ότι αν στα χρόνια πριν από την κρίση οι Έλληνες πλήρωναν περισσότερους φόρους, αυτά τα επιπλέον έσοδα δεν θα είχαν πάει για να μειώσουν ελλείμματα και χρέη. Η πολιτική τάξη θα τα είχε χρησιμοποιήσει για να κάνει περισσότερους διορισμούς, περισσότερα ρουσφέτια και για να αυξήσει τα προνόμια των κομματικών στρατών στο κράτος. Θα τα χρησιμοποιούσε για την επέκταση και διατήρηση του κράτους που έφτιαξε. Δηλαδή ότι ακριβώς θέλει να κάνει και τώρα.
Οι Έλληνες σήμερα πληρώνουν τους περισσότερους φόρους για το πιο ακριβό, διεφθαρμένο [μαφιόζικο] και αναποτελεσματικό κράτος στην Ευρώπη. Η συλλογή ακόμα περισσότερων φόρων από αυτό το κράτος είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο στις μεταρρυθμίσεις που πρέπει να γίνουν και διαρκώς αναβάλλονται. Γι’ αυτό είναι απορίας άξιο ότι πολιτικοί που αυτοπροσδιορίζονται ως φιλελεύθεροι όχι μόνο υποστηρίζουν τέτοιες θέσεις, αλλά είναι αυτοί που τις προτείνουν.
Κλασσικό παράδειγμα σ’ αυτή την περίπτωση ο Κυριάκος Μητσοτάκης που σε άρθρο του στην «Καθημερινή» υποστήριξε την συγκεκριμένη ιδέα. Έγραψε ο κ. Μητσοτάκης: «Ειδικά για την είσπραξη του ΦΠΑ, η χρήση του πλαστικού χρήματος μπορεί να αποβεί καταλυτική, καθώς οι απώλειες από την μη είσπραξή του εκτιμώνται σε πάνω από 9 δισ. τον χρόνο στην Ελλάδα». Η πραγματικότητα είναι ότι το όφελος της ελληνικής οικονομίας είναι 9 δις από την χρήση μετρητών και όχι πλαστικού χρήματος. Εννέα δις που δεν καταλήγουν στην πολιτική τάξη που χρεοκόπησε την Ελλάδα.
Πως θα μπορούσε να εξηγήσει κάποιος ότι ένας πολιτικός που αυτοπροσδιορίζεται ως φιλελεύθερος επιθυμεί το κράτος να επιβάλει στους πολίτες πως θα συναλλάσσονται; Και μάλιστα το είδος της συναλλαγής που επιβάλει να γίνεται μέσα από ένα ολιγοπώλιο τραπεζών που επίσης έχει επιβάλει. Η υποχρεωτική χρήση πλαστικού χρήματος είναι μια πολύ κακή ιδέα γιατί καταργεί ελευθερίες, περιορίζει την ιδιωτικότητα και επεκτείνει μια κρατικοποίηση της καθημερινότητας που προ πολλού έχει ξεπεράσει τα επιτρεπτά όρια. Σε περίπτωση δε έστω και μερικής επιτυχίας στο θέμα των εσόδων του κράτους, θα λειτουργήσει ως ένα ακόμα εμπόδιο για τις αλλαγές που πρέπει να γίνουν για να ανακάμψει η ελληνική οικονομία. @Ναπολέων Λιναρδάτος
Το πλαστικό χρήμα θέλει έντιμες κοινωνίες
Η κυβέρνηση της Δανίας προωθεί την κατάργηση της υποχρέωσης που έχει επιβληθεί σε συγκεκριμένα καταστήματα λιανικής να δέχονται πληρωμές σε μετρητά. Πάνω από το 1/3 των Δανών χρησιμοποιεί αντί για μετρητά το Mobile Pay, με το οποίο μεταφέρονται χρήματα σε άλλα τηλέφωνα και σε καταστήματα. Εν τω μεταξύ, η Σουηδία, η Δανία και η Φινλανδία είναι οι τρεις χώρες της ΕΕ που σήμερα κατέχουν τα πρωτεία όσον αφορά τις πληρωμές με πιστωτικές κάρτες και όχι με μετρητά. Αλλά και σε ολόκληρο τον δυτικό κόσμο, η χρήση των πιστωτικών καρτών είναι μια συνήθεια που διαρκώς διευρύνεται σε όλες τις συναλλαγές.
Στη δική μας περίπτωση ξεκίνησαν ήδη τα παρατράγουδα από την παραφιλολογία γύρω από την επιβολή του πλαστικού χρήματος σε δημοσίους υπαλλήλους και άλλες περιπτώσεις, όπου το κράτος διαχειρίζεται τις πληρωμές. Άλλοι φοβούνται το τέλος της “ιδιωτικότητας” τους, άλλοι την φορολόγηση του μεγαλύτερου μέρος των αποδοχών τους και κάποιοι άλλοι τον απόλυτο έλεγχο της επιχειρηματικής δράσης τους από το κράτος.
Η αλήθεια είναι ότι το πλαστικό χρήμα αρχίζει σταδιακά να επικρατεί σε κοινωνίες ώριμες, αναπτυγμένες και με εμπεδωμένη την κουλτούρα των καθαρών συναλλαγών για τους πολίτες τους. Είναι προφανές ότι η Δανία είναι ένα κράτος δικαίου, με απόλυτο σεβασμό στους θεσμούς και στα δικαιώματα των πολιτών, των επιχειρήσεων και των οικονομικών δράσεων. Εκεί δεν υπάρχουν χρήματα κρυμμένα σε στρώματα, δεν υπάρχει οικονομικό έγκλημα και οπωσδήποτε δεν υπάρχει διάθεση αντιπαλότητας προς το κράτος. Αντίθετα, στο δικό μας πειρατικό “κράτος” δεν υπάρχουν κανόνες, σταθερό φορολογικό, καθαρές συναλλαγές στην επιχειρηματική δράση και κυρίως, δεν υπάρχει ο βασικός κανόνας της οικονομίας, η εμπιστοσύνη. Αυτή είναι που ανατρέπει τα πάντα και δεν βοηθάει κανέναν να θεωρήσει τη συλλογικότητα αρετή και μέσο ανάπτυξης.
Οι Δανοί και πολλοί άλλοι λαοί δεν θεωρούν το χρήμα μέσο επικράτησης ενός “εθιμικού συμπλεγματικού δικαίου”, όπως εμείς. Να γιατί συναινούν σε μια τεράστια φορολογική συνεισφορά ως φυσικά πρόσωπα. Δεν αξιολογούν τον πλούτο ως κοινωνική κατάκτηση αλλά ως τρόπο βελτίωσης της ζωής τους. Γι΄ αυτό κάποια στιγμή, θα απεξαρτηθούν εντελώς από το παραδοσιακό χρήμα και θα καταλήξουν στην αχρήματη οικονομία. Το πλαστικό χρήμα είναι μια ανώτερη μορφή οικονομίας που ταιριάζει μόνο σε ανάλογα ανώτερες κοινωνίες. Εκεί που οι συλλογικές παροχές και οι υπηρεσίες εξασφαλίζονται μέσα στο πλαίσιο της ανταποδοτικής εισφοράς των πολιτών, με τη σωστή λειτουργία των θεσμών.
Φανταστείτε ότι το κεντρικό σύστημα διαχείρισης της οικονομίας σας έχει εξασφαλίσει πραγματικά ένα ποιοτικό σχολείο, πανεπιστήμιο, νοσοκομείο, ασφάλιση, δημόσιες υπηρεσίες και υποδομές. Υπολογίστε ότι το φορολογικό σύστημα είναι δίκαιο, ότι δεν θέλετε να διατηρήσετε πάση θυσία, ένα τεράστιο δημόσιο και ότι δεν υπάρχουν τριγωνικές συναλλαγές με πολιτικό και κρατικοδίαιτο επιχειρηματικό χρήμα. Τέλος φαντασιωθείτε δικαστικό σύστημα γρήγορο και αδιάφθορο που θα σέβεται το Σύνταγμα και θα προστατεύει την υγιή επιχειρηματικότητα. Ε λοιπόν, σε τέτοιες συνθήκες, θα μπορούσε κάλλιστα η οικονομία να εξελιχθεί σε αχρήματη, όταν οι πολίτες δεν θα προσέβλεπαν στην “αρπαγή” πλούτου αλλά στην επιδίωξη του κέρδους ως μεγέθους ποιοτικής ανάπτυξης της κοινωνίας.
Σε κάθε περίπτωση, είμαι φανατικός υποστηρικτής οποιασδήποτε εξέλιξης απαλλάσσει τον άνθρωπο από περιττές συναλλαγές και από χάσιμο χρόνου. Είμαι υπέρ των ηλεκτρονικών συναλλαγών, του πλαστικού χρήματος, ακόμα και του μεγάλου “οράματος” του μαθητευόμενου μάγου Βαρουφάκη για ένα διεθνές νομισματικό σύστημα τύπου “bit-coin”. Όμως όχι χωρίς προϋποθέσεις, χωρίς συνταγματικές κατοχυρώσεις της νέας ιδιοκτησίας που μπορεί να προκύψει και κυρίως, χωρίς εγγυήσεις για καθολική εφαρμογή στις συναλλαγές. Είναι νομίζω γελοίο να εφαρμοστεί στην δική μας οικονομία αποσπασματική αχρήματη οικονομία για τους πολλούς και παράλληλη “μαύρη αγορά” με τα ευρώ των στρωμάτων, για τους λίγους. Αυτό δεν θα είναι εκδημοκρατισμός του χρήματος αλλά ένα “φεουδαρχικό σύστημα” για “αφεντικά” και “δουλοπάροικους”…
Ένα πράγμα είναι σαφές: Κάθε αλλαγή στον οικονομικό πολιτισμό των ανθρώπων έχει πάντα ανάγκη έναν στιβαρό και δυναμικό πολιτικό πολιτισμό. Δηλαδή κανόνες, θεσμούς και συνταγματικές κατοχυρώσεις τις οποίες δυστυχώς εμείς δεν έχουμε, ούτε ως κράτος ούτε ως κουλτούρα στην κοινωνία μας. Για αυτό οτιδήποτε ανακοινώνεται γεμίζει φόβους και ανασφάλεια τους Έλληνες. Πρώτον γιατί συνήθως εκπορεύεται από πονηρούς και δεύτερον επειδή πάντα κάποιους εξαιρεί από την εφαρμογή του. Το μεγάλο μας πρόβλημα είναι η έλλειψη εμπιστοσύνης. Έτσι κι αλλιώς… @Ανδρέας Ζαμπούκας
Δείτε το βίντεο για την Smart Card που φτιάχτηκε το 2005
Πόσο λογικό και προπαντός “δημοκρατικό” είναι αυτό που σου ετοιμάζουν;
Σε ωμή παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων οδηγεί το σχέδιο πλαστικό χρήμα που προωθεί κατεπειγόντως η κυβέρνηση ώστε να παταχθεί η φοροδιαφυγή, λένε! Για να επιτευχθεί ο ευγενής αυτός στόχος, πρέπει να παταχθούν μαζί και οι ζωές των υπηκόων. Οι συναλλαγές πάνω από 70 ευρώ θα γίνονται υποχρεωτικά με πιστωτικές ή χρεωστικές κάρτες! Η χώρα η οποία ήδη το εφαρμόζει είναι η Σουηδία. Σημειώνεται ότι είναι η ίδια χώρα όπου εργαζόμενοι σε εταιρεία δέχτηκαν να τσιπαριστούν σαν κοτόπουλα, στο δεξί χέρι. Πέραν των γνωστών ζητημάτων περί κερδών των τραπεζών και άλλα τέτοια, το σημαντικότερο δεν το έθιξε κανείς. Το πλαστικό χρήμα διεισδύει στην ιδιωτική ζωή των υπηκόων και κοινοποιεί σε τρίτους, τα προσωπικά δεδομένα όλων, όπως και τις “αδυναμίες” που οποιοσδήποτε μπορεί να έχει. Δηλ. ΤΕΛΟΣ ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ.
Έτσι υπάλληλοι, τραπεζών, εταιρειών και του κράτους θα γνωρίζουν τα πάντα για όλους και θα διαθέτουν τεράστιες βάσεις δεδομένων για κάθε υπήκοο, βάση του οποίου θα μπορούν να προσδιορίζουν το ψυχολογικό του προφίλ. Αυτό σημαίνει ότι, όποιος καταστεί ενοχλητικός για το Σύστημα, θα εντοπίζεται σε πραγματικό χρόνο και θα εξολοθρεύεται με πολλαπλούς τρόπους. Επίσης, ό ίδιος άνθρωπος μπορεί να πέφτει θύμα εκβιασμού από τρίτους που θα γνωρίζουν τα προσωπικά δεδομένα του. Κάποιος μπορεί να έχει ιδιαίτερες σεξουαλικές προτιμήσεις, δεν είναι υποχρεωμένος να το αποκαλύπτει σε όλον τον πλανήτη, εάν αγόρασε πενήντα κιλά προφυλακτικά, ή πλαστικά … Άλλος μπορεί να έχει εξωσυζυγική σχέση, το κράτος θα γνωρίζει όλα τα παράνομα ζευγάρια στα ξενοδοχεία, δηλαδή θα μπορεί ανά πάσα στιγμή να εκβιάσει οποιονδήποτε έχει συζυγικά προβλήματα (θυμήσου τον Ζαχόπουλο).
Όλοι με βάση την ιδιοσυγκρασία τους αγοράζουν τα καταναλωτικά είδη τα οποία τους ικανοποιούν: Συγκεκριμένες εφημερίδες, περιοδικά, βιβλία, ρούχα, παιχνίδια κ.τ.λ Από αυτές τις αγορές το ΠΑΝΟΠΤΙΚΟΝ κράτος θα γνωρίζει τα πάντα για οποιονδήποτε πολίτη. Δεν θα τα γνωρίζουν οι οικείοι του και θα τον έχουν καρατσεκάρει οι κρατικοί υπάλληλοι. Θα γνωρίζει το κράτος και τις διατροφικές συνήθειες όλων. Κάποιος μπορεί να θέλει να τρώει σουβλάκια κάθε μέρα. Το κράτος αυτό θα το γνωρίζει πλέον και στο μέλλον θα του πει. «Πλήρωσε φόρο γιατί είσαι παχύς, έχεις χοληστερίνη και μας στοιχίζεις ή ΘΑ μας στοιχίζεις πολλά χρήματα στο σύστημα υγείας» Άλλος μπορεί να θέλει να ταΐζει τα αδέσποτα. Θα του πουν ότι έχει, κατοικίδια, άρα τεκμήριο, άρα να πληρώσει περισσότερο φόρο. Τα χρήματα φτιάχτηκαν για ένα μόνο λόγο. Για να προσφέρουν μια (ψευδή έστω) ανεξαρτησία στο ανθρώπινο πολιτισμένο ζώο, να μπορεί να προσδιορίζει την καθημερινή του ζωή όπως αυτό νομίζει, χωρίς εξωτερική παρέμβαση.
Αυτή τη στιγμή πάει να φτιαχτεί μια ηλεκτρονική φυλακή στην οποία όμως δεν θα μπουν οι μαφιόζοι, που έτσι και αλλιώς δεν κουβαλάνε πάνω τους μετρητά, αλλά τα μικρά ψάρια-μαρίδες, οι απλοί μαζάνθρωποι. Όλα αυτά στο όνομα δήθεν της πάταξης της φοροδιαφυγής. Καταφέρνουν με λογικοφανείς δικαιολογίες να επιβάλλουν στον μαζάνθρωπο ένα οικονομικό πρόγραμμα εξόντωσης, έως εσχάτων. Θα επιβάλλουν συνεχώς νέα οικονομικά μέτρα, δυσβάστακτα, φόρους ασήκωτους και πάρα πολλά άλλα μέτρα, έτσι ώστε να κάνουν τον μαζάνθρωπο ν’ αγανακτήσει.
Ο μαζάνθρωπος καταπιεζόμενος από τα δυσβάστακτα οικονομικά μέτρα θα ζητάει κάποια στιγμή να ξανασάνει. Τότε θα του λένε: Έχετε δίκιο που διαμαρτύρεσθε, όμως έχετε μεγάλο εξωτερικό χρέος κι αυτοί που έχουν πολλά λεφτά φοροδιαφεύγουν, για να μη σας επιβάλλουμε άδικα μεγάλους φόρους κτλ. πρέπει να αποδεχθείτε το τέλειο σύστημα ηλεκτρονικού οικονομικού ελέγχου. Έτσι ώστε να βλέπουμε ποιοί είναι οι νομοταγείς πολίτες και ποιοί οι φοροφυγάδες. Ταυτόχρονα θα παρέχουν μέσω του ηλεκτρονικού οικονομικού συστήματος πολλές διευκολύνσεις.
Με όλα αυτά σας αποπροσανατολίζουν για να μπορέσουν με πολύ εύσχημο τρόπο και χωρίς να γίνουν αντιληπτοί να μπουν, όχι στην τσέπη σας, αλλά στο μυαλό σας. Να γνωρίζετε ότι θα ασκήσουν πιέσεις με πολλούς τρόπους. Το πολύ χρήμα των απατεώνων βρίσκεται αν θέλεις να το βρεις, έτσι και αλλιώς οι συναλλαγές τους δεν είναι σχεδόν ποτέ σε μετρητά. Αλλά καταδικάζουν τον μαζάνθρωπο σε μια αιώνια φυλακή που θα κάνει το “1984” του George Orwell να φαντάζει με παιδική χαρά. Ήδη οι ανθρώπινοι επιστήμονες έχουν κατορθώσει να διαβάσουν την ανθρώπινη σκέψη, το τελευταίο προπύργιο της (όποιας) ανθρώπινης ανεξαρτησίας. Αυτό που δεν λένε -αλλά είναι πασίγνωστο- είναι πως αν δεν υπάρχει παραοικονομία η οικονομία είναι ανύπαρκτη!
Τι μπορείς να κάνεις;
ΟΛΙΓΑΡΚΕΙΑ ΣΤΑ ΠΑΝΤΑ! Μάθε να ζεις με ελάχιστα και στην συνέχεια ελαχιστοποιήσε τα!
@ Irini Krino
Διαβάστε το pdf πολύ προσεκτικά: ΚΑΡΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟ ΧΩΡΙΣ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ
terrapapers.com