Και το άνοιξε με την παρουσία του στη χθεσινή συγκέντρωση του ΣΥΡΙΖΑ, για την "επέτειο" ενός χρόνου κυβέρνησης της Αριστεράς, προσαρμόζοντας την πομπώδη και ανερμάτιστη ομιλία του στην...οιστρηλασία και το μπρίο των "προσωπιδοφόρων κατά τας Απόκρεω",όπως θα έλεγε και ο Γεώργιος Σουρής!
Ενας Τσίπρας χωρίς "τσίπα", από το βήμα του ομιλητή, με πολιτική θρασύτητα χιλίων πιθήκων εν χορώ, φρόντισε να προβάλει χάρτινες δόξες για την εξαθλιωμένη από τα ψέματα κυβέρνησή του. Και να θέσει στο περιθώριο,για μια ακόμη φορά, την πολιτική της ουσίας,δίνοντας μάλιστα μαθήματα δημοκρατίας, αν και συνεπής εκφραστής του αυταρχισμού και της απάτης στην πολιτική.
Και με αποφλειωμένη τη συνείδησή του, μιλώντας σ' ένα ακροατήριο όπου με "ελιγμούς φιδιού" έκανε αισθητή την παρουσία της η έρπουσα προσωποποιημένη υποκρισία των εκατοντάδων "αριστερών" και "πασοκοθρεμμένων" της ημετεροκρατίας, των διορισμένων σε κυβερνητικές θέσεις και στο δημόσιο, ο πρωθυπουργός των παχυλών λόγων και του μηδενισμού στην πολιτική, κατάφερε να εξαρθρώσει και τους τελευταίους αρμούς της σοβαρότητας, που επιβάλλει η θεσμική του υπόσταση.
Κατόρθωσε να αναδείξει την πολιτική φαιδρότητα, που κάθε μέρα σε τούτη τη χώρα των χαμένων ευκαιριών προσλαμβάνει διαστάσεις "σαμπαδρομίου" και καρναβαλιστών της πολιτικής, προσφέροντας αφείδωλα γέλιο, αλλά και κοινωνική αθλιότητα!
Η φαιδρή κυβερνητική "σύμπραξη" ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, εξάλλου, ανέλαβε εργολαβικά με τα καμώματά της να κάνει τους Ελληνες, ακόμη και τους πλέον λυπομανείς και εξ' υποχονδρίας βαρύθυμους, να διαρρηγνύονται από τα μέχρι δακρύων γέλια, ακούγοντας τον Αλέξη Τσίπρα να προσμετρά την κυβερνητική ανικανότητα, με τη "μεζούρα" της πολιτικής απάτης.
Η ενσαρκωμένη πολιτική βλακεία, αυτή η ολιγαρχική δημοκρατία των καρναβαλιστών, μπορεί να προκαλεί γέλιο, αλλά έχει ανατρέψει την προοπτική του αύριο. Κι έτσι ο πολίτης τρέπεται και εκτρέπεται οπουδήποτε νομίζει ότι μπορεί να εξασφαλιστεί.Και φυσικά τρέπεται προς την παρανομία,όταν η νομιμότητα και η ηθική απουσιάζουν προκλητικά από την πολιτική,όταν η νομιμότητα λειτουργεί μόνο για τους κοινωνικά και οικονομικά αδύναμους...
Παρανομία και τύχη και οι ακραίες πεποιθήσεις, που συγκροτούν εκτρωματικές καταστάσεις στην πολιτική, τείνουν να γίνουν ιδανικά καταφύγια πολιτών. Η παρανομία γιατί διδάσκεται επίσημα ως επιτυχημένος τρόπος ζωής. Η τύχη γιατί εκφράζει την αναπάντεχη και άκριτη ισχύ. Οι ακραίες πεποιθήσεις γιατί συνοδεύονται από υποκριτικό συνήθως ενδιαφέρον προς τις αδύναμες και εξαθλιωμένες κοινωνικές ομάδες.
Το άπιστο κράτος κράτος της ολιγαρχίας των καρναβαλιστών της πολιτικής, συνθέτει όλες τις προυποθέσεις της αποσύνθεσης.Κι αυτό μεν το συμφέρει στην απιστία του. Κάπως έτσι όμως φτιάχνει το δίχτυ του εγκλωβισμού του.
Ο Αλέξης Τσίπρας, όπως μόλις ένα χρόνο πριν ο Αντώνης Σαμαράς, εναρμονισμένος στο μέτρο του δυνατού με τον παραλογισμό, έχοντας χάσει το αίσθημα της πραγματικότητας και εξαπατώντας ακόμη και τον εαυτό του δια της φαντασίας, όπως και ο περιπλανώμενος στους διαδρόμους της μεγαλομανίας "συνέταιρος" του στην εξουσία Πάνος Καμμένος, θα βιώσουν οσονούπω το...πάθημα της αράχνης. Οταν υφαίνει τον ιστό της για τα έντομα, εκθέτει την παρουσία της στα αρπακτικά πουλιά!...
Τόση βλακεία και ανικανότητα; Τόση κομματική εσωφθαλμία; Τόση πολιτική της περιορισμένης ευθύνης; Τόση αναίδεια και ανίσχυντη ψευδομανία; Τόση έλλειψη επίγνωσης, αυτογνωσίας και αυτοσυνειδησίας;
Ναι, τόση! Και προσθέστε άλλη τόση, όσο θα διαρρέει ο πολιτικός χρόνος, όσο θα εξαντλείται η υπομονή των πολιτών, που ακόμη αρκούνται στα ψιχία των λόγων της ισχνής ελπίδας του "αγραβάτωτου" μεν Αλέξη Τσίπρα, του αρκούντως ωστόσο υποκριτή, ώστε να καλύπτει το σαρκίο του με τα πανάκριβα κουστούμια του Γιαννέτου, "ραμμένα και κομμένα" στην πολιτική του υποκρισία!