Του Σπύρου Δημητρέλη
Χθες το υπουργείο Οικονομικών προχώρησε σε μια διευκόλυνση σε όσους χρωστούν στο δημόσιο και επιθυμούν να προχωρήσουν στην πώληση κάποιου ακινήτου τους προκειμένου να γλιτώσουν από τα φορολογικά τους χρέη. Το ποσοστό της παρακράτησης από το τίμημα υπέρ του δημοσίου μειώθηκε από το 70-100% στο 50% υπό την προϋπόθεση ότι ο φορολογούμενος θα διασφαλίσει την οφειλή του με την προσημείωση από το δημόσιο κάποιου άλλου ακινήτου του. Μόνο που και αυτή η διευκόλυνση αποτελεί απλώς μια άνευ ουσιαστικής σημασία παρέμβαση αφού παραμένει σε ισχύ μια άλλη πρόβλεψη που μπλοκάρει σχεδόν όλες τις προσπάθειες των φορολογούμενων που χρωστούν να πουλήσουν.
Πιο συγκεκριμένα, η φορολογική νομοθεσία ορίζει ότι στις περιπτώσεις που από τη πώληση του ακινήτου το τίμημα δεν επαρκεί για να εξοφληθεί πλήρως το δημόσιο τότε το ποσοστό της παρακράτησης του δημοσίου δεν υπολογίζεται με βάση την εμπορική τιμή αλλά την αντικειμενική, εφόσον βέβαια η δεύτερη είναι υψηλότερη. Με αυτόν τον τρόπο, όμως, μπλοκάρεται η μεταβίβαση ακινήτων καθώς πλέον είναι σπάνιες οι περιπτώσεις που οι πωλητές ακινήτων βρίσκουν αγοραστές στην αντικειμενική τιμή. Συνήθως τα ακίνητα πωλούνται ακόμη και στο 50% ή και 30% των αντικειμενικών τιμών.
Παράδειγμα μη… πώλησης
Ας υποθέσουμε ότι ένας φορολογούμενος έχει οφειλή προς την εφορία συνολικού ύψους 80.000 ευρώ και διαθέτει ένα ακίνητο αντικειμενικής αξίας 100.000 ευρώ. Καταφέρνει να βρει αγοραστή για το ακίνητό του στην τιμή των 50.000 ευρώ, δηλαδή με έκπτωση 50% στην αντικειμενική τιμή. Δυστυχώς αυτή η μεταβίβαση δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί καθώς θα την μπλοκάρει στην εφορία.
Όταν ο πωλητής και οφειλέτης θα επισκεφθεί το δικαστικό τμήμα της εφορίας για να ζητήσει φορολογική ενημερότητα θα τον πληροφορήσουν ότι επειδή με τις 50.000 ευρώ δεν εξοφλείται πλήρως το δημόσιο, το τίμημα θα πρέπει να είναι τουλάχιστον 80.000 ευρώ προκειμένου να εξοφληθεί πλήρως η εφορία.
Ο μόνος τρόπος για να γίνει η μεταβίβαση θα είναι ο πωλητής να προσφέρει κάποιο άλλο ακίνητό του (εφόσον βέβαια το διαθέτει) προκειμένου να προσημειωθεί από το δημόσιο. Στην περίπτωση αυτή το ποσοστό της παρακράτησης επί του τιμήματος υπολογίζεται και πάλι επί της αντικειμενικής αλλά ανέρχεται το 50%. Έτσι, το ποσό που παρακρατείται ανέρχεται στις 50.000 (50% της αντικειμενικής), δηλαδή το σύνολο του τιμήματος καταλήγει στο ταμείο της εφορίας.
Αν όμως το πραγματικό τίμημα είναι λιγότερο από 50.000 ευρώ τότε και πάλι η συναλλαγή δεν μπορεί να ολοκληρωθεί αφού το ποσό που θα πρέπει να παρακρατηθεί δεν μπορεί να είναι λιγότερο από 50.000 ευρώ (50% του τιμήματος που δεν μπορεί να είναι μικρότερο από την αντικειμενική). Αν δεν υπάρχει διασφάλιση του δημοσίου τότε το ποσό της παρακράτησης δεν μπορεί να είναι μικρότερο από 70.000 ευρώ (70% του τιμήματος που δεν μπορεί να είναι χαμηλότερο από την αντικειμενική).