Να μην τρελαθούμε κι' όλας!
Κάποιοι σ' αυτήν την κοινωνία διαθέτουν ακόμη και μνήμη και κρίση. Και ακούγοντας χθες τον εκπρόσωπο Τύπου της ΝΔ κ. Γιώργο Κουμουτσάκο να κατηγορεί τον ΣΥΡΙΖΑ ότι έχει ξεκινήσει “επιχείρηση κατάληψης του κράτους”, στην καλύτερη περίπτωση γέλασαν ειρωνικά. Στην χειρότερη, έγιναν έξαλλοι και βγήκαν απ' τα ρούχα τους...
“Κοίτα ποιος μιλάει...”! Επί δεξιάς στην εξουσία, δεν είχε μείνει “δικό μας παιδί” που να μην βολευτεί “κάπου” στο δημόσιο. Και το ευκλεές αυτό “κεκτημένο” το διατήρησε και το ΠΑΣΟΚ της “αλλαγής” (ποιος ξεχνάει τους “πρασινοφρουρούς”, την τοποθέτηση της Μιμής ως διευθύντριας του πολιτικού γραφείου του πρωθυπουργού Αντρέα, τον διορισμό του... θείου της κ. Λιάνη ως πρέσβη εκ προσωπικοτήτων στο Τόκιο) και έκτοτε το “τιμούσαν” με σεβασμό όλες οι αλληλοδιαδεχόμενες κυβερνήσεις του πάλαι ποτέ κραταιού δικομματισμού.
Όπως και επί συγκυβέρνησης, όχι μόνο δεν διασαλεύτηκαν τα “καλώς κείμενα” της κομματικό-οικογενειακής ευνοιοκρατίας, αλλά με την συμμετοχή για κάμποσους μήνες της ΔΗΜΑΡ στο γκουβέρνο, διευρύνθηκαν με... αναλογικό τρόπο! Α, να μην ξεχάσουμε και τον επί...23 ώρες Πρόεδρο της Βουλής, νεοδημοκράτη Βύρωνα Πολύδωρα, που μέσα σε τόσο... στενά χρονικά περιθώρια κατάφερε να διορίσει την κόρη του ως υπάλληλο στο Κοινοβούλιο!
Αιδώς Αργείοι, δηλαδή.
Αλλά, το ζήτημα δεν είναι (μόνο) ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ψηφίσθηκε από τον κόσμο για να ΜΗΝ κάνει ότι και οι προηγούμενοι (κρατώ μια επιφύλαξη για τους εκ ΠΑΣΟΚ προερχόμενους ψηφοφόρους και συνδικαλοστελέχη...) και αποδεικνύεται... ίδιος και βελτιωμένα χειρότερος από δαύτους. Δεν έγκειται καν στο γεγονός ότι για (πολύ περιορισμένες) συγκεκριμένες πολιτικές “θέσεις απολύτου εμπιστοσύνης”, μπορεί κανείς να δεχθεί, ακόμη και να δικαιολογήσει τις προσλήψεις στενών συγγενών και απολύτως έμπιστων κομματικών στελεχών. Η έλλειψη φιλότιμου (αυτού που οι παλιότεροι λέγαμε “τσίπα”!), είναι αυτό που κατά κύριο λόγο ενοχλεί και εξοργίζει...
Γιατί, ως να μην έφθαναν οι διορισμοί... συζύγων, συντρόφων, αδελφοξαδέλφων, δεσμών, γκόμενων (νυν, πρώην και... επομένων!) που διατρέχουν όλη την κομματική νομενκλατούρα, τώρα ήρθε η ώρα να προκύψει και το μομέντουμ της... αναδρομικής απονομής τιμής και “αποζημίωσης” στους απογόνους των θυμάτων του εμφυλίου! Με βόλεμα στο δημόσιο! Έστω, για όσο...
Αλλά, άντε με περίσσευμα καρδίας να δεχθείς ότι και αυτό το φαινόμενο, εμπίπτει στην σφαίρα της ανθρώπινης συναισθηματικής αδυναμίας. Στο πλαίσιο της οποίας, ο Γραμματέας της νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ, ο φέρελπις 28χρονος Ιάσων Σχινάς- Παπαδόπουλος, θεώρησε πολύ καλή ευκαιρία να βολέψει την μητέρα του (στο υπουργείο υγείας), την φιλεναδίτσα του, αλλά και τον αδελφό του ως σύμβουλο του κ. Τσίπρα.
Το μέγα ζήτημα, δεν δημιουργήθηκε από τον καιροσκοπικό ιδεολογικό-κομματισμό του κ. Ιάσονα Σχινά- Παπαδόπουλου, ούτε καν από τους καλούς συντρόφους του που έσπευσαν να ικανοποιήσουν τις απαιτήσεις για τα βολέματα των “δικών μας”! Το τεράστιο ζήτημα πολιτικής τάξεως προέκυψε από τον τρόπο με τον οποίο αντέδρασε ο γραμματέας της νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ, όταν δημοσιοποιήθηκαν τα ρουσφέτια του! Βγήκε φόρα παρτίδα, κι' αφού κατακεραύνωσε τους “ρουφιάνους”που αποκάλυψαν τα ρουσφέτια, με ύφος προκλητικό, αναιδές, και εμφυλιοπολεμικό, άρχισε να... τεκμηριώνει το δικαίωμά του στον ρουσφετολογικό κομματικό καιροσκοπισμό, ανατρέχοντας στην ηρωική, μαχητική, γεμάτη θυσίες και πόνο αριστερή ιστορία της οικογένειάς του!
Με “μαρκίζα” το... σύνθημα “πάντα για το κόμμα, μόνο για το κόμμα!”, ο γραμματέας της νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ, εξήγησε με συγκινητικές λεπτομέρειες γιατί “δικαιούται δια να διορίζει”: αντάρτισσα η γιαγιά, μπαρουτοκαπνισμένος ο ένας θείος (και δικαστής του ΕΑΜ), νεκρός ο άλλος θείος, αποφασισμένοι αγωνιστές και οι παππούδες, ο (διορισθείς παρά τον Τσίπρα) αδερφός δυο μήνες κατάκοιτος από υπερκόπωση λόγω... κατάληψης στην ΑΣΟΕΕ (πριν πέσει στο κρεβάτι του αγόραζε βιβλία του Μαρξ, μας αποκάλυψε...)-ας μην σας συγκινήσω κι' άλλο με πρόσθετες λεπτομέρειες...
Θέλετε κι' άλλο περίσσευμα καρδιάς και κατανόησης; Άντε να δικαιολογήσουμε ότι το “παιδί”(όπως απεκάλεσε τον 28χρονο κ. Σχινά η εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ κ. Σβίγκου) αντέδρασε “εφηβικά”, οργισμένα, υπό το κράτος μιας κατάστασης που εξέλαβε ως “αδικία”. Εντάξει. Αλλά, δεν βρέθηκε ένας σοβαρός άνθρωπος μέσα στο κομματικό-κυβερνών συνονθύλευμα να του πει “τι πράγματα είναι αυτά;” και να τον εξαναγκάσει σε παραίτηση, επειδή με τις “παιδικότητες” του κάνει κακό στην... “πρώτο-δεύτερη φορά αριστερή” εξουσία, ότι την εκθέτει;
Και πέρα από αυτή την “παράλειψη”, ποια ήταν η ανάγκη να βγουν (σχεδόν) όλα τα κομματικά και κυβερνητικά στελέχη (φυσικά και ο κ. Σκουρλέτης, της... “ταξικής συνείδησης”, βεβαιότατα και ο Καμμένος),αλλά και βουλευτές(άκουσα τον κ. Βερναρδάκη...) ,με δηλώσεις τους να “στηρίξουν” τον κ. Σχινά αντάμα με τις ιδέες και το έκθυμο της αντίδρασής του;
Φαντάζεσθε τις θετικές εντυπώσεις που θα δημιουργούσε στον κόσμο μια πανηγυρική αποπομπή, μετά την προπέτεια του, του γραμματέα της νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ; Αλλά, για να μπορείς να εκμεταλλευθείς μια εναντίον σου κατάσταση και να την μετατρέψεις σε υπέρ σου, χρειάζεται μυαλό χωρίς ιδεοληπτικά κολλήματα, αποκλειστικά στραμμένο στο πώς θα πειστεί το σκληρό εσωκομματικό ακροατήριο ότι “είμαστε ακόμη αριστεροί...”!
iefimerida.gr