Της Μελίνας Κονταξή
Ιστορικός - Βαλκανιολόγος
Άρθρο των ΝY times αποκαλύπτει τη διαχρονική συνεργασία Αμερικανικών κυβερνήσεων και Σαουδαράβων για την εξυπηρέτηση αυτού που οι Αμερικανικές κυβερνήσεις θεωρούσαν και θεωρούν ως Αμερικανικό συμφέρον.
Η Σαουδική Αραβία χρηματοδοτεί, σύμφωνα με το άρθρο, πρόγραμμα εκπαίδευσης Σύριων ανταρτών της CIA, με βασικό στόχο όχι τον πόλεμο εναντίον του Ισλαμικού κράτους αλλά του Άσαντ. Το πρόγραμμα της CIA είναι διαφορετικό από το πρόγραμμα που είχε αναπτύξει το πεντάγωνο για την εκπαίδευση Σύριων για τον πόλεμο εναντίον του ισλαμικού κράτους και το οποίο απέτυχε.
Οι Σαουδάραβες δίνουν αφειδώς χρήματα για το πρόγραμμα αλλά δεν τα δίνουν χωρίς όρους, θέλουν να παίξουν ρόλο στον καθορισμό του μέλλοντος της Συρίας.
Οι ρίζες της συνεργασίας κρατάνε από το 1970 όταν η Σαουδική Αραβία οργάνωσε το Σαφάρι κλαμπ, μια συμμαχία μυστικών υπηρεσιών με στόχο την διεξαγωγή του ψυχρού πολέμου στην Αφρική, όταν το Αμερικανικό κογκρέσο είχε βάλει όρια στην CIA.
Από την στήριξη στον Μομπούτου που οδήγησε το Ζαίρ (λαϊκή δημοκρατία του Κογκό σήμερα) στην εξαθλίωση και σε πολιτική αναταραχή που δεν σταμάτησε, ως την χρηματοδότηση και τον εξοπλισμό των Ταλιμπάν για να πολεμήσουν τους Σοβιετικούς στο Αφγανιστάν (από τους οποίους γεννήθηκε η Αλ Κάιντα), το Σαφάρι Κλαμπ έκανε τον κόσμο πιο ανασφαλή και επικίνδυνο για όλους.
Οι βαθιές ρίζες της συνεργασίας εξηγούν την κάλυψη που προσφέρουν οι Αμερικανικές κυβερνήσεις στον χρηματοδότη του ουχαμπισμού παγκοσμίως, της ίδιας ιδεολογίας με την ISIS, πάνω στην οποία το κράτος της Σαουδικής Αραβίας δημιουργήθηκε. Η Σαουδική Αραβία ήταν η κατάληξη της πολιτικής συμφωνίας του υπερσυντηρητικού κήρυκα Μουχάμαντ Ιμπν Αμπντ Αλ Ουαχάμπ και του Σαούντ πρόγονο της δυναστείας που κυβερνάει την Σαουδική Αραβία μέχρι και σήμερα.
Η λανθασμένη πολιτική των ΗΠΑ στην Συρία και η τυφλή υποστήριξη της κυβέρνησης των ΗΠΑ στην Τουρκία, που αποτελεί βασικό πυλώνα αυτής της πολιτικής και βρίσκει αντίθετο ένα μεγάλο κομμάτι των Αμερικανών, ίσως είναι η ευκαιρία να τελειώσει μια πολιτική που δεν εξυπηρετούσε και δεν εξυπηρετεί κανέναν λαό, συμπεριλαμβανομένου και του Αμερικανικού.
Η λύση για την Σαουδική Αραβία είναι απλή.
Έμφαση στην ανάδειξη των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών των πληθυσμών που την αποτελούν, γεγονός που θα φέρει την αποτίναξη του ολοκληρωτισμού του ουαχαμπισμού.
Η Χετζάζ που διακρινόταν για τον κοσμοπολιτισμό της και στην οποία υπάρχουν η Μέκκα και η Μεδίνα πρέπει να έχει την ευκαιρία να τον εκφράσει. Άλλωστε σύμφωνα με την συνθήκη των Σεβρών η Χετζάζ αποκτούσε την ανεξαρτησία της ως ανεξάρτητο βασίλειο.
Ποτέ δεν είναι αργά να διορθωθούν λανθασμένες αποφάσεις και να αποκατασταθούν ιστορικές αδικίες.