Δεν ξέρω ποιος και με ποια κίνητρα ξεκίνησε αυτή τη φαρσοκωμωδία με τη συλλογή υπογραφών για να προταθούν οι νησιώτες μας για το Νόμπελ Ειρήνης. Αλλά δεν έχει καμία σημασία. Σημασία έχει μόνο η ουσία.
Και η ουσία είναι μία: μπίζνες!
Είναι γνωστό και χιλιοειπωμένο, ότι σε καμία ξένη γλώσσα δεν υφίσταται η έννοια (και συνακόλουθα η λέξη) «φιλότιμο». Δυστυχώς, στον επισήμως πλέον κηρυχθέντα σύγχρονο πόλεμο (κατάργηση των εθνικών κρατών, των πολιτισμών και των παραδόσεων) η ιδιότητα αυτή της φυλής μας, επιχειρείται να χρησιμοποιηθεί εναντίον μας. Αν εισακουστεί το αίτημα των (ενδεχομένως καλόπιστων) υπογραφόντων και οι νησιώτες μας προταθούν ή/και κερδίσουν το βραβείο Νόμπελ, η υπερεθνική ελίτ και η παγκοσμιοποίηση που αυτή προμοτάρει θα αποκτήσουν ένα ακόμα ισχυρό όπλο εναντίον μας.
Ας γίνει σαφές και κανείς να μην έχει αυταπάτες: η απονομή ή και η τιμητική (ας γελάσουμε) πρόταση ως μοναδικό αποτέλεσμα θα έχει να μας «σκλαβώσουν» (με την έννοια τού «υποχρεώσουν»), να μας κρατούν δεμένους για μελλοντική χρήση: δίνουν εκατομμύρια στους σφαγείς λαών ισλαμοφασίστες, στους δουλεμπόρους και διακινητές ονείρων και σάρκας, στους χαφιέδες των Μ.Κ.Ο, στις πόρνες των Μ.Μ.Ε, στους ηγέτες- ανδρείκελα των αποικιών, δεν τους κοστίζει τίποτε να δώσουν και μερικές χιλιάδες υπό μορφή βραβείου σε μερικούς τίμιους φουκαράδες. Έτσι όχι μόνο τα προσχήματα τηρούν, όχι μόνο την προπαγάνδα συντηρούν, αλλά και όταν η Ελλάδα μετατραπεί (με υπογραφές και σφραγίδες) σε Κέντρο Διερχομένων, σε χωματερή ψυχών, σε ειδική οικονομική ζώνη, ουδείς από τους ντόπιους θα τολμήσει να διαμαρτυρηθεί. Διότι τότε θα λάβει την έτοιμη απάντηση «Πώς; Εσείς οι φιλάνθρωποι; Οι κάτοχοι του Νόμπελ Ειρήνης; Δεν ντρέπεστε να διαμαρτύρεστε;».
Ας γίνει κατανοητό από τους ακρίτες μας και απ’ όλους τους Έλληνες:
Την απονομή του Νόμπελ Ειρήνης καθορίζουν οι σκοπιμότητες. Τρανή απόδειξη το ότι έχει απονεμηθεί σε πολεμοχαρή καθάρματα, σε κατά συρροήν φονιάδες με ονοματεπώνυμο (Κίσσινγκερ, Πέρες, Ράμπιν). Υγιείς άνθρωποι δεν μπορούν να συμμετέχουν σ’ αυτό το τσίρκο.
Η προσπάθεια των παγκοσμιοποιητών να μας κολακέψουν απευθυνόμενοι στην κακώς εννοούμενη περηφάνια (ψωροπερηφάνια) μας, να μας στήσουν καμαρωτούς και άπραγους σαν γύφτικα σκεπάρνια για να δρουν ανενόχλητοι, να χρησιμοποιήσουν τα συναισθήματά μας ως άλλοθι για εγκλήματα, να μας δώσουν δηλαδή τον ρόλο του στρατηγού Δεκαβάλα στον «ήρωα με παντούφλες» του Σακελλάριου, πρέπει να πέσει στο κενό.
Η απάντησή μας πρέπει να είναι μία: ευχαριστούμε δεν θα πάρουμε!
Διαθέτουμε ακαταμάχητα επιχειρήματα προς τούτο: Κάνουμε το καλό και το ρίχνουμε στο γιαλό. Δεν ζητάμε επαίνους και βραβεία και δεν τα δεχόμαστε. Πράττουμε ό,τι μας υπαγορεύει η συνείδησή μας και αρνούμαστε κάθε αμοιβή. Η ανθρωπιά μας δεν μπορεί να γίνει γρανάζι σκοτεινών και εντέλει απάνθρωπων σχεδίων.
Εν ολίγοις είμαστε φιλάνθρωποι και όχι ηλίθιοι!
ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ Ο ΔΙΚΑΙΟΣ