Γράφει ο Χρήστος Βαλκάνιος
Οι διωγμοί και οι σφαγές της Τουρκίας τόσο στο εσωτερικό της όσο και στις συνορεύουσες χώρες της, έχουν πλέον λάβει διαστάσεις εθνοκαθάρσεων με κύριο βεβαίως στόχο την Κουρδική μειονότητα. Όπως άλλωστε έχουμε αναφερθεί και σε σειρά άρθρων μας ο Ερντογάν αυτό που ανακοίνωσε πριν τις εκλογές, ότι δηλαδή θα εξοντώσει όλους τους αντιπάλους του το κάνει πράξη και μάλιστα με εξαιρετικά βίαιο τρόπο. Αυτό βεβαίως δεν αποτελεί αξιοπερίεργο, αυτό που προκαλεί αγανάκτηση είναι ότι σε αυτό το δολοφονικό του πλάνο έχει την πολιτική ανοχή της Δύσης και μάλιστα την οικονομική ενίσχυση της ΕΕ, μέσω των αμφισβητούμενων προγραμμάτων στήριξης των προσφύγων.
Έτσι και όχι άδικα, σύμφωνα με τον Φιλελεύθερο, κοινοτικοί κύκλοι την Κομισιόν χαρακτηρίζουν την ΕΕ ως μηχανή παραγωγής δώρων προς την Άγκυρα. Αυτό φυσικά είναι ολοφάνερο αν κάποιος παρακολουθήσει με προσοχή τα στοιχεία χρηματοδότησης της Τουρκίας. Αναλυτικά λοιπόν όπως πληροφορούμαστε, η Κομισιόν, σε συνεννόηση με την Άγκυρα, προτείνει όπως το τουρκικό κράτος εξασφαλίζει 3 δισεκατομμύρια ευρώ ανά διετία από την Ε.Ε., κάτι που αναμένεται να προκαλέσει νέο κύκλο συζητήσεων μεταξύ των κρατών-μελών που θα κληθούν να βάζουν το χέρι στην τσέπη, όσο προχωρά η αμφιλεγόμενη συνεργασία με την Τουρκία στο προσφυγικό.
Έχει αξία όμως να δούμε πως φτάσαμε σε αυτή τη χρηματοδότηση και κυρίως πως κάθε φορά η ΕΕ δίνει όλο και περισσότερα στους Τούρκους. Μια απλή αναδρομή της στάσης της Κομισιόν τους τελευταίους μήνες είναι τουλάχιστον ενδεικτική της πρόθεσης της να ικανοποιήσει όσα ανταλλάγματα αξιώνει το καθεστώς Ερντογάν. Εξάλλου για ΄΄ακατανόητους λόγους΄΄ ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ θεωρεί ως μονόδρομο τη συνεργασία Ε.Ε.-Τουρκίας στο προσφυγικό. Ας δούμε όμως από πού ξεκίνησε η Κομισιόν και πού κατέληξε. Αρχικά, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είχε προτείνει την παραχώρηση 1 δισεκατομμυρίου ευρώ για τους πρόσφυγες, από τα υφιστάμενα κονδύλια προενταξιακής βοήθειας που λαμβάνει η Τουρκία. Ωστόσο, η Άγκυρα υπέδειξε ότι το ποσό αυτό «είναι σταγόνα στον ωκεανό», ενώ παράλληλα διατύπωσε τη διαφωνία της με την αναδιανομή κονδυλίων που ούτως ή άλλως θα ελάμβανε στο πλαίσιο της προενταξιακής βοήθειας. Εν κατακλείδι, ζήτησε «φρέσκο χρήμα». Η Κομισιόν επανήλθε με πρόταση για 1 δισεκατομμύριο ευρώ «φρέσκο χρήμα», κάτι που επίσης δεν ικανοποίησε την Τουρκία, η οποία διά του Πρωθυπουργού Αχμέτ Νταβούτογλου έκανε για πρώτη φορά λόγο για παραχώρηση βοήθειας ύψους 3 δισεκατομμυρίων ευρώ. Και πάλι η Κομισιόν είπε «ναι» στο τουρκικό αίτημα. Όμως, το αίτημα της Άγκυρας είχε και «ουρά». Η τουρκική κυβέρνηση υπέδειξε ότι το ποσό των 3 δισεκατομμυρίων θα πρέπει να είναι απλώς η αφετηρία και ότι όσο προχωρά η συνεργασία με την Ε.Ε. θα πρέπει να παραχωρείται και ανάλογη οικονομική στήριξη για το προσφυγικό. Και το αίτημα αυτό έγινε δεκτό και στην πρόσφατη κοινή δήλωση Ε.Ε.-Τουρκίας, οι ηγέτες των «28» αποδέχθηκαν, κατόπιν εισήγησης της Κομισιόν, ότι τα 3 δισεκατομμύρια ευρώ είναι ένα ποσό που παραχωρείται κατ’ αρχήν (initial). Συνεχίζοντας στον ίδιο ρυθμό, η Κομισιόν επιχειρεί πλέον να πείσει τα κράτη-μέλη για την ανάγκη παραχώρησης προς την Τουρκία 3 δισεκατομμυρίων ευρώ ανά διετία!!!
Θεωρούμε ότι όλη αυτή η χρηματοδότηση δώρο προς την Τουρκία, αποτελεί έμμεση στήριξη στα βρώμικα και ανθρωποκτόνα σχέδια του Ερντογάν που βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη. Είναι από τις μεγαλύτερες προκλήσεις της ΕΕ η τόσο εξόφθαλμη άνευ ανταλλαγμάτων στήριξη της Τουρκίας. Η Ελλάδα σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να στηρίξει τέτοιες χρηματοδοτήσεις και ούτε να δεχθεί καμιά μορφή ανάμειξης της Τουρκίας στα σχέδια ασφαλείας της ΕΕ και με μεγάλη προσοχή στην κερκόπορτα του ΝΑΤΟ.
Χρήστος Καλογερόπουλος – Βαλκάνιος
Στρατηγικός Αναλυτής
Εξειδικευμένος σε Θέματα Διεθνούς Ασφάλειας
στη ΝΑ Μεσόγειο