Ασφαλείς πληροφορίες από τη Ραφήνα λένε ότι ο πρώην πρωθυπουργός και πρώην ιδιοκτήτης της ΝΔ έπεσε σε βαθιά κατάθλιψη για την ήττα του εκλεκτού του. Λέγεται μάλιστα ότι για να πνίξει τον πόνο του αποφάσισε να πάει διακοπές και να κάνει σκι, πιθανότατα στο εξωτικό Γκστάαντ, στις Άλπεις.
Αφού ούτε η Σερβία, ούτε η Αράχοβα τον ξεκούρασαν είναι πλέον αποφασισμένος να μην αφήσει ούτε μια μέρα να πάει χαμένη. Άλλωστε, δεν έχει πλέον σκοτούρες στο κεφάλι του. Το κόμμα πλέον δεν του ανήκει, οι ένοικοι έκαναν γενική συνέλευση και πέταξαν και τον ψεύτικο ιδιοκτήτη και τον θυρωρό.
Ο Κώστας Καραμανλής θα γραφτεί στην ιστορία για ένα και μόνο πράγμα. Ό,τι χρυσό πιάνει γίνεται την ίδια στιγμή κάρβουνο. Αυτό ακριβώς φώναξαν την Κυριακή οι Νεοδημοκράτες «όχι άλλο κάρβουνο πρόεδρε».
Ο πρώην πρωθυπουργός είναι ο μοιραίος άνθρωπος και ταυτόχρονα ο… σωτήρας της Νέας Δημοκρατίας. Μοιραίος γιατί ενώ είχε τη δυνατότητα να κάνει το κόμμα μεγάλο, να κυβερνά για πολλά χρόνια και να μην αφήσει σε ανίκανα χέρια την πατρίδα, αυτός έκανε τα πάντα λανθασμένα κι έφερε στην εξουσία το γιο της Μαργαρίτας.
Σωτήρας της ΝΔ, με άλλη έννοια βεβαίως, γιατί κατάφερε να αναστήσει το κόμμα μέσω της δικής του αποτυχίας. Είναι ουσιαστικά ένας… αποτυχημένος που έγινε σωτήρας διότι με τον τρόπο του κατάφερε να συσπειρώσει το κόμμα, να φέρει αντίρροπες δυνάμεις στις κάλπες, να δώσει ελπίδα στη ΝΔ και κυρίως να βγάλει τις χειροπέδες που κρατούσαν αιχμάλωτη την παράταξη.
Ο κ. Καραμανλής σε πολιτικό επίπεδο ό,τι άγγιξε καταστράφηκε. Πήρε τη ΝΔ το 2004 και την έκανε κυβέρνηση, είχε τις αναμφισβήτητες επικοινωνιακές δυνατότητες, χρήμα υπήρχε, η μεγάλη ιδέα των Ολυμπιακών Αγώνων σάρωνε τα πάντα, η ανάπτυξη ήταν στα ύψη. Κι όμως, κατάφερε σε λίγα χρόνια να επανιδρύσει το κράτος κάνοντας το δαπανηρότερο και χειρότερο. Υποκλοπές, κουμπάροι, σκάνδαλο ομολόγων, Βατοπέδι κ.λπ. του έδωσαν τη χαριστική βολή, όμως, προηγουμένως αυτός ήταν που διέλυσε την κυβέρνηση και το κόμμα με τη στάση του.
Έξι χρόνια μετά, δεν ακούσαμε τη φωνή του ποτέ, παρά μόνο στο δημοψήφισμα του Ιουνίου. Και με το που την ακούσαμε έχασαν οι ευρωπαϊκές δυνάμεις. Τότε όλοι είπαν «καλύτερα να μασά παρά να μιλά». Όμως, αυτός εκεί. Επέμεινε να παίζει ενεργό ρόλο αλλά από τον πάγκο της Ραφήνας. Στήριξε σιωπηρά τον Μεϊμαράκη, αγκάλιασε τον Τσίπρα, έβαλε τους δικούς του ανθρώπους να βρίζουν τον Σαμαρά ή κάθε άλλο υποψήφιο, τοποθέτησε Καραμανλικούς σε καίριες θέσεις στο κράτος, θέλησε να δημιουργήσει έναν πολιτικό φορέα που θα έμοιαζε με «συριζονουδούλα» και γιατί όχι; Μπορεί και να προετοίμαζε την επάνοδό του κάποια στιγμή από την χαλαρή θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας. Εκεί κάπου υπήρξε το πρόβλημα ότι ο Πρόεδρος δεν πάει όποτε θέλει διακοπές, ούτε για κοψίδια στα Μεσόγεια. Γι’ αυτό έβαλε τον Προκόπη.
Στα σοβαρά τώρα. Ο καραμανλισμός στη ΝΔ ήταν αυτός που εμπόδιζε επί χρόνια το κόμμα να αποκτήσει έναν ριζοσπαστικό χαρακτήρα. Που θα τολμά να κάνει μεταρρυθμίσεις για το καλό του συνόλου κι όχι των συντεχνιών. Που δεν θα άγεται και φέρεται από τους κρατιστές, που θα απομονώσει τους λαϊκιστές, που θα φέρει μια πραγματική επανάσταση στη χώρα και δεν θα αφήσει την αριστερά του Κολωνακίου να αρπάξει την εξουσία.
Να πούμε και μια αλήθεια. Παρ’ ότι ο Σαμαράς έκανε το 2009 την έκπληξη, ποτέ δεν είχε στην ουσία δικό του το κόμμα. Ο έλεγχος γινόταν από τους ιδιοκτήτες κληρονομικώ δικαίωμα. Ο Καραμανλής ήταν αυτός που είχε τον πρώτο λόγο. Αν είχε σιωπήσει πραγματικά, αν δεν μάζευε τους βουλευτές που ήλεγχε κάθε λίγο και λιγάκι στο γραφείο του για να συζητήσουν πώς θα σαμποτάρουν τον Σαμαρά, ίσως τώρα να μη μιλούσαμε για Τσίπρα. Όμως αυτά ανήκουν στο παρελθόν.
Αν πρέπει να πετύχει ο κ. Μητσοτάκης για το καλό της παράταξης και της πατρίδας πρέπει να γίνουν δύο πράγματα, το εξής ένα: Να αποχωρήσει ο κ. Καραμανλής, ακόμη και από βουλευτής και να σταματήσει να μιλά δι’ εκπροσώπων που θα θελήσουν να υπονομεύσουν το νέο πρόεδρο του κόμματος.
Κι αν δεν το κάνει αυτό τότε να… βγει και να μιλήσει δημοσίως στηρίζοντας τον Κυριάκο. Ίσως έτσι, αφού ό,τι πιάνει γίνεται κάρβουνο, να βοηθήσει τον Μητσοτάκη να μακροημερεύσει και τη ΝΔ να γίνει κυβέρνηση για πολλά χρόνια. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, ο Καραμανλής γράφτηκε στην ιστορία ως «σωτήρας» δια της πλήρους αποτυχίας του.