του Βασίλη Κοψαχείλη
Η στρατηγική των ΗΠΑ είναι να κερδίσουν χρόνο.
Αυτά που αναλύω δεν έχουν "χρώμα" ούτε "διάθεση"! Δεν είναι ούτε καλά ούτε κακά. Είναι η απλή και ξερή λογική των διεθνών σχέσεων!
Στη στρατηγική των ΗΠΑ λοιπόν, οι ανταγωνιστές πρέπει να "τυφλωθούν", να εμπλακούν σε πολέμους φθοράς, να λυγίσουν υπό το βάρος της οικονομικής πίεσης, προκειμένου μέχρι να ξαναβρούν το φως τους, οι ΗΠΑ να έχουν κερδίσει έδαφος και χρόνο, ώστε να είναι έτοιμες να μεταφέρουν το πεδίο των συγκρούσεων στο δικό τους προνομιακό θέατρο επιχειρήσεων!
Πάτησαν λοιπόν πάνω στις μωροφιλοδοξίες της Γερμανίας και της άφησαν να διαχειριστεί αυτό το ηλίθιο πείραμα της Ε.Ε. την ώρα που είναι σε βαθιά κρίση.
Τα βρήκαν με τη Ρωσία και γνωρίζοντας την ανάγκη της να ξαναγίνει Σοβιετική Αυτοκρατορία, της παραχώρησαν τη θέση τους στην αδιέξοδη Μέση Ανατολή.
Παίζουν και γελούν με τη φαντασίωση των Κινέζων ότι μπορούν να γίνουν οι ΗΠΑ του 21ου αιώνα, την ώρα που για τις ΗΠΑ είναι οι λατζέρηδες της αμερικανικής οικονομίας.
Τα βρήκαν με την Κούβα διότι κρατούσε τα κλειδιά για την είσοδό τους στη Δυτική Αφρική και κυρίως στη Λατινική Αμερική.
Στη μωροφιλόδοξη Σαουδική Αραβία της ρίχνουν το Ιράν και τους αφήνουν να αλληλοκαταστραφούν.
Και την Βρετανία την πιέζουν μέσω Βρυξελλών να εγκαταλείψει τη μοναδική πλέον πηγή ισχύος της: το ειδικό καθεστώς στο Σίτυ του Λονδίνου, γνωρίζοντας ότι την εξωθούν σε έξοδο απο την Ε.Ε. που αυτό θα έχει άλλες συνέπειες στο εσωτερικό της χώρας.
Αυτή είναι η τόσο απλή στρατηγική και αυτά είναι λίγο πολύ τα θέματα που θα μας απασχολήσουν απο το 2016 ώς το 2019.
Αυτά που αναλύω δεν έχουν "χρώμα" ούτε "διάθεση"! Δεν είναι ούτε καλά ούτε κακά. Είναι η απλή και ξερή λογική των διεθνών σχέσεων!
Στη στρατηγική των ΗΠΑ λοιπόν, οι ανταγωνιστές πρέπει να "τυφλωθούν", να εμπλακούν σε πολέμους φθοράς, να λυγίσουν υπό το βάρος της οικονομικής πίεσης, προκειμένου μέχρι να ξαναβρούν το φως τους, οι ΗΠΑ να έχουν κερδίσει έδαφος και χρόνο, ώστε να είναι έτοιμες να μεταφέρουν το πεδίο των συγκρούσεων στο δικό τους προνομιακό θέατρο επιχειρήσεων!
Πάτησαν λοιπόν πάνω στις μωροφιλοδοξίες της Γερμανίας και της άφησαν να διαχειριστεί αυτό το ηλίθιο πείραμα της Ε.Ε. την ώρα που είναι σε βαθιά κρίση.
Τα βρήκαν με τη Ρωσία και γνωρίζοντας την ανάγκη της να ξαναγίνει Σοβιετική Αυτοκρατορία, της παραχώρησαν τη θέση τους στην αδιέξοδη Μέση Ανατολή.
Παίζουν και γελούν με τη φαντασίωση των Κινέζων ότι μπορούν να γίνουν οι ΗΠΑ του 21ου αιώνα, την ώρα που για τις ΗΠΑ είναι οι λατζέρηδες της αμερικανικής οικονομίας.
Τα βρήκαν με την Κούβα διότι κρατούσε τα κλειδιά για την είσοδό τους στη Δυτική Αφρική και κυρίως στη Λατινική Αμερική.
Στη μωροφιλόδοξη Σαουδική Αραβία της ρίχνουν το Ιράν και τους αφήνουν να αλληλοκαταστραφούν.
Και την Βρετανία την πιέζουν μέσω Βρυξελλών να εγκαταλείψει τη μοναδική πλέον πηγή ισχύος της: το ειδικό καθεστώς στο Σίτυ του Λονδίνου, γνωρίζοντας ότι την εξωθούν σε έξοδο απο την Ε.Ε. που αυτό θα έχει άλλες συνέπειες στο εσωτερικό της χώρας.
Αυτή είναι η τόσο απλή στρατηγική και αυτά είναι λίγο πολύ τα θέματα που θα μας απασχολήσουν απο το 2016 ώς το 2019.