Η εξωτερική πολιτική του Συμβουλίου της ΕΕ δίνει υπέρ του δέοντος, ιδιαίτερη προσοχή στις συγκρούσεις στη Συρία, το Ιράκ και την Λιβύη.
Η ατζέντα της Μέσης Ανατολής έχει ανακοινωθεί εκ των προτέρων,
ωστόσο, η τελική ανακοίνωση για την περιοχή αυτή, και ειδικά για τη
Λιβύη θα υλοποιηθεί χωρίς προηγούμενη συζήτηση, τονίζει δημοσίευμα.
Με λίγα λόγια οι Ευρωπαίοι διπλωμάτες υπέγραψαν τις επόμενες
επίσημες κινήσεις τους στην ευρύτερη περιοχή, και έχουν θέσει τους
κανόνες που πρέπει να ακολουθηθούν.
Αλλά το πραγματικό κίνητρο αφορά την οικονομική λεηλασία της Μέσης
Ανατολής από τα μεγάλα κράτη μέλη της ΕΕ σε μια επανάληψη της ιστορίας
μέσω μιας νέας «πολιτισμένης αποικιοκρατίας».
Στις διαπραγματεύσεις που αναμένονται να υλοποιηθούν στις 25
Ιανουαρίου στη Ζυρίχη, στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος των Ευρωπαίων
υπουργών Εξωτερικών θα είναι η Συρία.
Το ευρωπαϊκό Συμβούλιο θα
συζητήσει τις επιλογές της πρακτικής βοήθειας προς την συριακή
αντιπολίτευση, ώστε να μπορεί να λάβει και αυτή μέρος στις
διαπραγματεύσεις.
Επιπλέον, η ΕΕ συμμετέχει στην προετοιμασία της διάσκεψης των
«χορηγών» για τη Συρία (Λονδίνο, 4 Φεβρουαρίου 2016), ενώ παράλληλα
προσπαθεί να επιλύσει τις τεταμένες σχέσεις μεταξύ του Ιράν και της
Σαουδικής Αραβίας.
Όσον αφορά το Ιράκ, το Συμβούλιο της ΕΕ προτίθεται να θέσει το θέμα
της διεξαγωγής «απαραίτητων» εσωτερικών μεταρρυθμίσεων και την ύπαρξη «εσωτερικής συμφιλίωσης» στην χώρα στην οποία η ΕΕ έχει επενδύσει 75
εκατ. Ευρώ.
Ωστόσο, οι «ευγενείς» στόχοι της ΕΕ, που επίσημα έχουν ανακοινωθεί,
έρχονται σε αντίθεση με την πολιτική των ηγετικών χωρών σε Ιράκ και Συρία.
Γερμανία, Ιταλία, Ηνωμένο Βασίλειο, μαζί με τον Καναδά και τις
Ηνωμένες Πολιτείες εξοπλίζουν συνεχώς το ιρακινό Κουρδιστάν με το
πρόσχημα της καταπολέμησης των τζιχαντιστών, παρέχοντας έτσι
στρατιωτική αυτονομία στους Κούρδους σε σχέση με τη Βαγδάτη.
Η αποστολή όπλων, είναι το καλύτερο κίνητρο για να τροφοδοτηθεί η
κουρδική απόσχιση από το Ιράκ, αρχικά. Η Γαλλία, μαζί με την Τουρκία
στη Συρία πραγματοποιούν το διαμοιρασμό του συριακού Κουρδιστάν.
Και όλες αυτές οι χώρες εργάζονται από κοινού για την
κατάρρευση του Ιράκ και της Συρίας σε βάρος ενός ενιαίου Κουρδιστάν από
το Ιράν έως τις ακτές της Μεσογείου θάλασσας, το οποίο όμως θα το
ελέγχουν οι ίδιες.
Το περιεχόμενο του ανακοινωθέντος για τη Λιβύη από την ΕΕ είναι γνωστό από προηγούμενες διαπραγματεύσεις των Ηνωμένων Εθνών.
Οι Ευρωπαίοι καλούν για τη δημιουργία μιας «κυβέρνηση εθνικής
ενότητας» μεταξύ των δύο αντίπαλων κυβερνήσεων που υπάρχουν στην χώρα,
με σκοπό και εδώ τον υποτιθέμενο πόλεμο κατά των ισλαμιστών, με την
υποστήριξη του ΝΑΤΟ.
Ωστόσο, στην πραγματικότητα, το ΝΑΤΟ, νομιμοποιεί μια δεύτερη
επέμβαση στη Λιβύη για να αρπάξει τους πόρους της χώρας αυτής με την «υποστήριξη» της «Αλ Κάιντα».
Η Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως αρμόζει σε μία γραφειοκρατική υπερκατασκευή
αποικιακής δομής, υποβοηθά τα γεωπολιτικά σχέδια του ΝΑΤΟ στον τρίτο
κόσμο, με ένα ανθρωπιστικό τόνο, παίζοντας το ρόλο ενός «καλού και
ανθρωπιστή διπλωμάτη, αποσπώντας όμως έντεχνα την προσοχή από τις
πραγματικές απειλές.
Η πολιτική ελίτ στις Βρυξέλλες μαζί με τις ΗΠΑ και μέσω του ΝΑΤΟ,
πραγματοποιούν τον διαμοιρασμό του πλανήτη για «πάρτη τους», αγνοώντας
την ύπαρξη της Κίνας και της Ρωσίας . Αυτό όμως θα αποτελέσει την
πραγματική αιτία για τον Τρίτο παγκόσμιο πόλεμο.
Σε άρθρο από την ιστοσελίδα pentapostagma.gr, με τίτλο (Ο Ρώσος Πρόεδρος έδωσε εντολή: Προετοιμαστείτε για τον τρίτο παγκόσμιο πόλεμο!),
είχαμε αναφέρει ότι, σύμφωνα με πληροφορίες του ρωσικού υπουργείου
Άμυνας ο Ρώσος Πρόεδρος Β. Πούτιν (ανώτατος άρχων των ρωσικών ενόπλων
δυνάμεων κατά το σύνταγμα της χώρας) έδωσε εντολή για προετοιμασίες που
προσομοιάζουν με τον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Τα θέλουν όλα εδώ και
τώρα και χωρίς αντίρρηση, όπως πράττουν με την Πατρίδα μας εδώ και
τέσσερα χρόνια.