Στη δυτική «δημοκρατική» κοινωνία, το κίνημα «Child-free» κερδίζει
συνεχώς ένα σοβαρό ποσοστό πολιτών. Πρόκειται για ένα «κίνημα» που
σπονσονάρει η νέα τάξη πραγμάτων και αφορά την «απαλλαγή» της τεκνοποιήσεως από τα νέα ζευγάρια.
Γιατί είναι τόσο ελκυστικό αυτό κίνημα για τους νέους, και γιατί
είναι τόσο δημοφιλές, με αποτέλεσμα να έχει ξεκινήσει να εξαπλώνεται
και στην Ρωσία, αναφέρει σχετικό δημοσίευμα.
Το κίνημα αυτό, στην ουσία απευθύνεται σε ζευγάρια τα οποία είναι εκούσια άτεκνα, ή οικειοθελώς άτεκνα, πάρτε το όπως θέλετε. Η
υποκουλτούρα και η ιδεολογία αυτού του σατανικού σχεδίου,
χαρακτηρίζεται από μια συνειδητή απροθυμία να αποκτήσει παιδιά ένα νέο
νιόπαντρο ζευγάρι, τα οποία θα αποτελούσαν στην προκειμένη περίπτωση
την πεμπτουσία του γάμου τους.
Η κύρια ιδέα του κινήματος αυτού είναι η απόρριψη της τεκνοποιήσεως
παιδιών στο όνομα της ατομικής ελευθερίας και της προώθησης της
«άτεκνης ανέμελης ζωής» που προσφέρει πολύ περισσότερη διασκέδαση,
ελεύθερο χρόνο και προπάντων οικονομία χρημάτων.
Είναι ενδιαφέρον το γεγονός ότι ο ιδρυτής του κινήματος αυτού είναι
μια φεμινίστρια με το όνομα Μάργκαρετ Σάνγκερ. Αυτή η «κυρία» είναι ο
ιδρυτής της ΜΚΟ με την ονομασία «Σύνδεσμος ελέγχου γεννήσεων», η
οποία από το 1925 ευρίσκεται υπό την αιγίδα του Ιδρύματος Rockefeller,
και η οποία αργότερα μετονομάστηκε Σύνδεσμος Οικογενειακού
Προγραμματισμού.
Δύο φεμινίστριες, η Ellen Peck και η Shirley Radley ίδρυσαν την
οργάνωση «Εθνικό Οργανισμό γεννήσεων». Ο λόγος που το έκαναν ήταν για
να μην θίγονται τα δικαιώματα (υποτίθεται) των οικογενειών χωρίς
παιδιά. Αλλά η κύρια αποστολή ήταν άλλη. Οι δόλιοι και οι υποχθόνιοι
σκοποί αυτών των δήθεν προοδευτικών κινημάτων, τα οποία ακολουθούν
εκατομμύρια «αφελείς», είναι η μείωση του παγκόσμιου πληθυσμού.
Στις αρχές της δεκαετίας του ’70 μια γυναίκα τριάντα ετών χωρίς
παιδιά, θεωρούνταν ως αποτυχημένη και κατώτερη από τον περίγυρο της . Η
αιτιολόγηση για την ατεκνία στους ανθρώπους εκείνη την εποχή
συνδέονταν με την κακή υγεία, τον γενετήσιο προσανατολισμό, την ψυχική
ασθένεια, το αλκοόλ ή τα ναρκωτικά.
Παίρνοντας αυτήν την δικαιολογία, κατασκευάστηκε η νέα ιδεολογία της ζωής χωρίς παιδιά προβάλλοντας τις παλαιότερες αντιλήψεις ως παρωχημένες και απάνθρωπες, με αποτέλεσμα η οργάνωση να φτάσει στο άλλο άκρο.
Να γαλουχεί τους οπαδούς της να μην κάνουν παιδιά για να ζήσουν υποτίθεται μια ζωή «ελεύθερη και δημιουργική» γεμάτη δραστηριότητες και ασχολίες.
Να γαλουχεί τους οπαδούς της να μην κάνουν παιδιά για να ζήσουν υποτίθεται μια ζωή «ελεύθερη και δημιουργική» γεμάτη δραστηριότητες και ασχολίες.
Η ιδέα αυτή η οποία προβάλλεται στην δύση με όλα τα μέσα , τηλεόραση,
ιντερνέτ, ταινίες στο σινεμά, άρχισε να διαδίδεται με «ταχύτητα φωτός»
σε όλες τις χώρες και να βρίσκει μιμητές στο πρόσωπο εκατοντάδων νεαρών
κυρίως ζευγαριών.
Από αυτόν τον ιό έχει μολυνθεί όλη η δύση, συμπεριλαμβανομένων
και των χωρών της πρώην Σοβιετικής Ένωσης. Η δημοτικότητα του
κινήματος αυτού αυξάνεται συνεχώς.
Τα επιχειρήματα που χρησιμοποιούνται είναι πολλά και είναι
εξαιρετικά αμφιλεγόμενα, ωστόσο, αρκεί το άτομο να το αποφασίσει και να
πει « Ναι είναι αλήθεια, είναι καλύτερα χωρίς τα παιδιά».
Διότι σύμφωνα με τους δημιουργούς της νέας «ιδεολογίας»:
– Το παιδί βάζει πολλούς περιορισμούς και προκαλεί προβλήματα.
– Το παιδί απαιτεί πολύ χρόνο και προσοχή.
– Η εγκυμοσύνη είναι μια περίοδος δύσκολη, «χαλάει» το σώμα της
γυναίκας, η διάθεση. Μπορεί να καταστρέψει την «ευτυχισμένη οικογένεια
σας.»
Για ένα φυσιολογικό άτομο, όλα αυτά τα επιχειρήματα μπορεί να
φαίνονται εντελώς ηλίθια και αφελή, αλλά ζούμε σε μια κοινωνία η οποία
εκφυλίζεται μα ιλιγγιώδη ταχύτητα.
Το μόνο πράγμα που μπορούμε να κάνουμε σαν πολίτες και Χριστιανοί
είναι για παράδειγμα να δείξουμε ότι η τεκνοποίηση είναι ένα ευτυχές
γεγονός, και ότι με την δέουσα επιμέλεια και προσοχή στα προβλήματα
του παιδιού, θα βοηθήσουμε στην δημιουργία μας νέας προσωπικότητας, για
την οποία θα είμαστε υπερήφανοι, μια μέρα.
Σε τι ακριβώς όμως αποσκοπούν αυτού του είδους τα σχέδια;
Ο №1 σκοπός αυτού του ανίερου σχεδίου είναι η μείωση του
ποσοστού γεννήσεων μεταξύ του λευκού πληθυσμού, της λεγόμενης μεσαίας
τάξης. Επίσης και η εργατική τάξη δεν είναι πλέον απαραίτητη σε αυτούς
τους αριθμούς , στην αποκαλούμενη νέα τάξη πραγμάτων.
Μεσαία τάξη
Ο λόγος είναι απλός . Αν ένα πρόσωπο αποφασίσει να αποκτήσει ένα
μωρό, αυτό θα δώσει μια ισχυρή πιθανότητα ότι το παιδί μπορεί να
συνεχίσει την οικογενειακή επιχείρηση, να συνεχίσει μια οικογενειακή
υπόθεση, και αν είναι και ευφυές θα γίνει ένας επιτυχημένος πολίτης.
Εργατική τάξη
Υπάρχει κάτι απλούστερο, τα χέρια δεν χρειάζονται πλέον, οι άνθρωποι έχουν ήδη αντικατασταθεί από τα ρομπότ, περισσότεροι άνεργοι,
άστεγοι και άποροι, οι οποίοι δεν καταναλώνουν. Όλοι αυτοί αποτελούν
εν δυνάμει κίνδυνο για την νέα τάξη πραγμάτων σε περίπτωση που
εξεγερθούν.
Τα οφέλη είναι προφανή, μείωση της αντίστασης, πιο «ηλίθια»
κοινωνία, τόσο πιο εύκολα είναι «ελεγχόμενη» και « χειραγωγούμενη» από
άτομα με επιρροή και επιτυχημένους ανθρώπους (Πλούσιοι) που θα έχουν
παιδιά, και οι οποίοι θα συνεχίσουν τις δραστηριότητές τους.
Εμείς απλώς υπυπενθυμίζουμε τις αποκαλούμενες «Κατευθυντήριους
Λίθους της Τζώρτζια» που βρίσκονται στο Elbert County, της Γεωργίας των
ΗΠΑ, περίπου 145 χιλιόμετρα ανατολικά της Ατλάντα και 15 χιλιόμετρα
βόρεια από το κέντρο της Elberton.
Η δημιουργία του επιβλητικού αυτού κατασκευάσματος καλύπτεται από
αρκετό μυστήριο. Κατασκευάστηκε στις 22 Μαρτίου 1980, όπως αναφέρει η
επεξηγηματική πλάκα, δίπλα απ’ αυτό. Οι μοναδικές πληροφορίες που
υπάρχουν σχετικά με την κατασκευή του, αναφέρουν ότι τον Ιούνιο του 1979
μετέβη στην περιοχή ένας άνθρωπος ονόματι R.C. Christian, όνομα το
οποίο αποτελούσε ψευδώνυμο, όπως παραδέχτηκε και ο ίδιος.
Προσέγγισε την εταιρεία φινιρίσματος γρανίτη Elberton και ζήτησε την
οικοδόμηση ενός μνημείου το οποίο θα μεταβίβαζε ένα μήνυμα στην
ανθρωπότητα. Όπως ο ίδιος είχε πει, αντιπροσώπευε μια ομάδα ατόμων που
ήθελαν να προσφέρουν οδηγίες στην ανθρωπότητα.
Το μήνυμα το οποίο είναι χαραγμένο στους «Κατευθυντήριους Λίθους της Γεωργίας» σχετίζεται με τέσσερις σημαντικούς τομείς:
Τη διακυβέρνηση και την εγκαθίδρυση μιας παγκόσμιας κυβέρνησης.
Τον πληθυσμό και τον έλεγχο της αναπαραγωγής.
Το περιβάλλον και τη σχέση του ανθρώπου με τη φύση.
Την πνευματικότητα.
Όταν οι (κακοί) άνθρωποι κάνουν σχέδια ο Θεός «γελάει» λέει μια παροιμία και έχει απόλυτο δίκιο.