Πολλά έχουν γραφεί και λεχθεί για τους λόγους που η πρώην Σοβιετική Ένωση κατέρρευσε. Άλλοι λένε ότι οφείλεται στην κατάρρευση των τιμών του πετρελαίου, άλλοι από την κούρσα εξοπλισμών, άλλοι εξ αιτίας πολιτικών διαδικασιών και άλλοι για όλους τους παραπάνω λόγους και καμιά δεκαριά ακόμη.
Γράφει ο… ΑΙΡΕΤΙΚΟΣ
Δεν έχω ακούσει όμως κανένα να επικαλείται κάτι ποιο απλό και προφανές, το ότι η κομμουνιστική Ιδεολογία/Φιλοσοφία η οποία οικοδομήθηκε αρχικά για την προστασία του αδύναμου ανθρώπου από τον ισχυρό άνθρωπο, ευτελίστηκε και μεταλλάχτηκε στη φιλοσοφία της προστασίας και επιβράβευσης του Τίποτα.
Η ιδεολογία της Ισότητας μεταξύ Ομοειδών δεν υπάρχει στη φύση, αν εννοούμε ίσοι όλοι οι άνθρωποι απέναντι στη Φύση, ή το Θείο, η στο Νόμο, άλλο είναι αυτό και άλλο το είμαστε ίσοι μεταξύ μας, γιατί απλά… δεν είμαστε.
Το να θεσπίζουμε μία ελάχιστη αμοιβή εργασίας για τον ανειδίκευτο εργαζόμενο είναι σοφό, το να… ταβανιάζουμε τις αξίες ή τις διάνοιες είναι διαστροφή.
Το να έχουμε Συνδικάτα για να προστατεύουν τους εργαζόμενους είναι απαραίτητο, το να έχουμε όμως Συνδικάτα που είναι ανεξέλεγκτα και δυνάστες της Κοινωνίας είναι νοσηρό και θα το πληρώσουμε.
Το να έχουμε μία ασύδοτη και χωρίς κανόνες Οικονομία είναι απαράδεκτο, αλλά το να έχουμε μία Οικονομία όπου το κράτος στραγγαλίζει την ιδιωτική πρωτοβουλία και συμπεριφέρεται ως… νταβατζής για να τα πάρει από μένα και να τα δώσει στους δικούς του, είναι εφιάλτης.
Το να έχουν τα Συνδικάτα στο όνομα της «κοινωνικοποίησης» (άκου πατέντα που βρήκαν οι άχρηστοι) βέτο και άποψη στην δραστηριότητα της εταιρίας που εργάζονται, δηλαδή βέτο και άποψη στην τσέπη μου και στα λεφτά μου, αυτό κι αν είναι απίθανο… απίστευτα πράγματα, πέραν πάσης λογικής.
Άλλο πράγμα η προστασία του αδυνάτου και άλλο πράγμα η προστασία και η επιβράβευση του ΤΙΠΟΤΕ.
Σε αυτό το σημείο, καλό θα ήταν να αναφέρουμε, ότι αυτή η παθογένεια υπάρχει σε κάποιο βαθμό στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, χωρίς αυτές να υπάρξουν ποτέ κομμουνιστικές. Πιθανότατα θα το έχετε πολλές φορές διαβάσει ή ακούσει ως… η «Έλλειψη Ανταγωνιστικότητας της Ευρώπης».
Επειδή λοιπόν υπερισχύουν πάντα οι κανόνες της φύσης έναντι των όποιων τεχνικών κανόνων εφευρίσκει ο άνθρωπος, καλό θα ήταν να λάβουμε και αυτόν τον λόγο υπόψη μας ως ένα από τους σοβαρότερους που συνετέλεσαν στην κατάρρευση της πάλαι ποτέ ΕΣΣΔ, αλλά και στη μελλοντική κατάρρευση άλλων χωρών, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα σε θέση βασικού υποψηφίου.
Η Ελλάδα του σήμερα έχει δυο φορές το πρόβλημα της πρώην ΕΣΣΔ. Δυστυχώς για εμάς. Η ΕΣΣΔ είχε και κάποια σημαντικά καλά για τον κόσμο και τη χώρα, παραδείγματος χάριν, εξαιρετική – αν και αυστηρά κατευθυνόμενη ως προς το ιδεολογικό της πλαίσιο και περιεχόμενο – Παιδεία και πολύ καλό Σύστημα Υγείας, αλλά την τελευταία φορά που κοίταξα, τίποτα από τα δύο δεν υπήρχε στην Ελλάδα, παρά μόνο κατ’ επίφαση…
Δυστυχώς, η Ελλάδα έχει θεσμοθετήσει και νομοθετήσει όλα τα παραπάνω παρανοϊκά, που σαν βαρίδια την τραβάνε στο βυθό. Το πρόβλημα της Ελλάδας είναι ότι πάντα υπερισχύει η Κομματική ή εναλλακτικά, η Συντεχνιακή Λογική, έναντι της έρμης της Κοινής Λογικής.
Μιλάμε για… Copy/Paste της μεταπολεμικής ιδεολογίας των Εργατικών της Αγγλίας που παραλίγο να καταστρέψει την χώρα. Τόσο πετυχημένη ιδεολογία που ούτε οι ίδιοι οι Εργατικοί δεν θέλουν να τη θυμούνται πια. Μόνο που αυτοί την άφησαν πίσω τους κάτι δεκαετίες και έρχονται οι συνήθεις καθυστερημένοι (καλέ για χρονική καθυστέρηση μιλάω…) να συνεχίσουν την ένδοξη πορεία…
Εάν δεν επιστρέψουμε στην κοινή λογική και αν δεν σταματήσουμε να πιπιλάμε την καραμέλα των δήθεν αγωνιστικών κατακτήσεων, δεν θα δούμε ποτέ προκοπή και άσπρη μέρα, όσα μνημόνια και να υπογράψουμε.
Θυμηθείτε τι λένε όλες οι κυβερνήσεις, ότι «διαφωνούν κάθετα» με τα μνημόνια που καλούνται να εφαρμόσουν. Πως είναι λοιπόν δυνατόν να υπάρξει και η παραμικρή πιθανότητα επιτυχίας των μνημονίων, τη στιγμή που όλες οι κυβερνήσεις σύρονται στη συμφωνία αντί να κάνουν δημιουργική διαπραγμάτευση για αυτά;
Για να μην πούμε ότι πολλές από τις προβλέψεις τους, πέραν δηλαδή των περικοπών που κάποτε δεν ήταν απαραίτητες αν γινόταν στοιχειώδες συμμάζεμα, δεν αντιλαμβάνομαι για ποιον λόγο πρέπει να χρειάζεται να μας επιβληθεί το αυτονόητο.
Οι διαπραγματεύσεις όλων των κυβερνήσεων χωρίς εξαίρεση, υπήρξε και είναι μάχη οπισθοφυλακών, για να περισώσουν ό,τι είναι δυνατόν από το τέρας που δημιούργησαν και όχι για να σώσουν την χώρα. Ποιος δεν τα ξέρει όλα αυτά; Όλοι τα ξέρουν, αλλά κανείς από τους υπάρχοντες πολιτικούς μας δεν του πάει η καρδιά να αποφασίσει να σκοτώσει το δημιούργημα του.
Αυτό είναι το πρόβλημα μας σήμερα και κανένα άλλο.
Είμαι σίγουρος ότι πολλοί θα ενοχληθούν και θα εξοργιστούν με τα γραφόμενά μου, θα με βρίσουν, θα με πουν… φασίστα, καπιταλιστή, μνημονιακό, κ.λπ.
Δεν με νοιάζει πια για πλειάδα λόγων, μεταξύ των οποίων το ότι ζω εκτός Ελλάδας, επομένως κανείς δεν μπορεί να με κατηγορήσει ότι προστατεύω τα συμφέροντα μου, ή εξυπηρετώ κάποια άλλα. Απλά με πονάει να βλέπω τη χώρα μου που αξίζει εκατό φορές περισσότερο από τις περισσότερες χώρες του κόσμου, να υποφέρει και να είναι σε αυτά τα χάλια εξαιτίας μιας ομάδας βαμπίρ που της πίνουν το αίμα για να περνάν αυτοί καλά.
Θα τους συμβουλεύσω όμως, με όση εμπειρία έχω μαζέψει αρκετές δεκαετίες, εργαζόμενος σε θέσεις που πολλοί δεν θα μπορούσαν καν να ονειρευτούν, προτού με στολίσουν να αναλογιστούν μόνο ένα πράγμα: Στο μέλλον, η Ελληνική Ιστορία εμένα σίγουρα θα με αγνοήσει, όπως και εκατομμύρια άλλους ως ασήμαντο. Δεν έχω πρόβλημα με αυτό. Όμως, ας αναλογιστούν, πόσους η Ιστορία θα τους μνημονεύει ως προδότες ή/και καταστροφείς της χώρας.