Το πέταξαν έξω από το σπίτι γιατί νόμιζαν ότι είναι μάγος. Σκελετωμένο περιπλανιόταν επί 8 μήνες στη Νιγηρία. Λίγο πριν πεθάνει το βρήκε μια γυναίκα…
Η Άννα Ρίγκεν Λόβεν είναι μια ακτιβίστρια από τη Δανία, που ζει μόνιμα στη Νιγηρία και βοηθάει όσα παιδιά έχουν ανάγκη.
Και είναι πολλά εκείνα που έχουν την ανάγκη της.
Έχει δημιουργήσει ένα καταυλισμό όπου προσφέρει στέγη και φαγητό σε μικρά παιδιά που λιμοκτονούν από την πείνα. Ο Χόπ, ένα δίχρονο αγοράκι που οι γονείς του πέταξαν έξω από το σπίτι γιατί νόμιζαν ότι είναι μάγος, κακό πνεύμα, στάθηκε τυχερό.
Επί 8 μήνες περιπλανιόταν μόνο, γυμνό, άπλυτο με την κοιλίτσα του να έχει γεμίσει σκουλήκια. Δεν είχε κανένα στον κόσμο να το βοηθήσει.
Έτρωγε από σκουπίδια, έτρωγε αποφάγια έτρωγε ότι έβρισκε. Τα βράδια φοβόταν και κοιμόταν στις ρίζες των δέντρων. Δεν άντεχε πια. Ήταν 2 χρονών. Πεινούσε και διψούσε και σύντομα θα «έφευγε».
Μέχρι που το βρήκε η Άννα, λίγο πριν καταρρεύσει. Αμέσως του έδωσε νερό, το τύλιξε με μια κουβέρτα και το μετέφερε στον καταυλισμό. Εκεί οι γιατροί του προσέφεραν τις πρώτες βοήθειες και φάρμακα. Ο Χοπ ξέφυγε από τον κίνδυνο.
Μπορεί να τρώει πλέον και να παίζει μέσα στον καταυλισμό με τα άλλα παιδιά.
Στη Νιγηρία και κυρίως στην επαρχία, χιλιάδες μικρά παιδιά εκδιώκονται από το σπίτι τους επειδή οι γονείς τους θεωρούν ότι είναι μάγοι και μάγισσες. Άλλα πάλι βασανίζονται από τους ίδους τους γονείς τους, μέχρι θανάτου, προκειμένου να «εξορκιστεί» το κακό.
topontiki.gr
Η Άννα Ρίγκεν Λόβεν είναι μια ακτιβίστρια από τη Δανία, που ζει μόνιμα στη Νιγηρία και βοηθάει όσα παιδιά έχουν ανάγκη.
Και είναι πολλά εκείνα που έχουν την ανάγκη της.
Έχει δημιουργήσει ένα καταυλισμό όπου προσφέρει στέγη και φαγητό σε μικρά παιδιά που λιμοκτονούν από την πείνα. Ο Χόπ, ένα δίχρονο αγοράκι που οι γονείς του πέταξαν έξω από το σπίτι γιατί νόμιζαν ότι είναι μάγος, κακό πνεύμα, στάθηκε τυχερό.
Επί 8 μήνες περιπλανιόταν μόνο, γυμνό, άπλυτο με την κοιλίτσα του να έχει γεμίσει σκουλήκια. Δεν είχε κανένα στον κόσμο να το βοηθήσει.
Έτρωγε από σκουπίδια, έτρωγε αποφάγια έτρωγε ότι έβρισκε. Τα βράδια φοβόταν και κοιμόταν στις ρίζες των δέντρων. Δεν άντεχε πια. Ήταν 2 χρονών. Πεινούσε και διψούσε και σύντομα θα «έφευγε».
Μέχρι που το βρήκε η Άννα, λίγο πριν καταρρεύσει. Αμέσως του έδωσε νερό, το τύλιξε με μια κουβέρτα και το μετέφερε στον καταυλισμό. Εκεί οι γιατροί του προσέφεραν τις πρώτες βοήθειες και φάρμακα. Ο Χοπ ξέφυγε από τον κίνδυνο.
Μπορεί να τρώει πλέον και να παίζει μέσα στον καταυλισμό με τα άλλα παιδιά.
Στη Νιγηρία και κυρίως στην επαρχία, χιλιάδες μικρά παιδιά εκδιώκονται από το σπίτι τους επειδή οι γονείς τους θεωρούν ότι είναι μάγοι και μάγισσες. Άλλα πάλι βασανίζονται από τους ίδους τους γονείς τους, μέχρι θανάτου, προκειμένου να «εξορκιστεί» το κακό.
topontiki.gr