Αν πάνω στο τραπέζι υπάρχουν πάρα πολλά ψίχουλα, η εικόνα είναι άσχημη. Σε περίπτωση όμως που φυσήξεις δυνατά, τότε αυτά δια της διασποράς "εξαφανίζονται" και όλα δείχνουν κανονικά, είναι όμως;
Οι τελευταίες κυβερνήσεις στο θέμα των παρανόμων μεταναστών είχαν (και έχουν) την αγαπημένη συνήθεια να τους διασκορπίζουν ανά την επικράτεια, νομίζοντας πως αν δεν είναι κάπου συγκεντρωμένοι ότι εξαπατούν εαυτούς και αλλήλους.
Το ίδιο ετοιμάζονται να πράξουν και με το θέμα των προσφύγων και των παρανόμων μεταναστών των οποίων ο αριθμός διογκώνεται καθημερινά εξαιτίας των τραγικών λαθών της κυβέρνησης ακριβώς πριν από ένα χρόνο και της τότε υπουργού μετανάστευσης, Τασίας Χριστοδουλοπούλου.
Τώρα λοιπόν έρχεται η κυβέρνηση να διορθώσει ένα λάθος με ένα ακόμη μεγαλύτερο. Όπως είδαμε στην πρόσφατη συνάντηση της ΠΕΔΑ, παρουσία του Γ.Γ. μεταναστευτικής πολιτικής, κ. Παπαδόπουλου, έπεσε η πρόταση οι 325 καλλικρατικοί δήμοι να φιλοξενήσουν από 150 πρόσφυγες και παράνομους μετανάστες σε mini Hot Spots. Ο ΓΓ δείχνει θετικός ενώ με τον τρόπο αυτό 48.750 άνθρωποι θα διασκορπιστούν ως δια μαγείας στα μίνι Αουσβιτς που θα γεννηθούν σε κάθε δήμο. Χώροι που πχ προορίζονταν για αθλητικές εγκαταστάσεις, πάρκα και πλατείες, θα γίνουν στρατόπεδα συγκέντρωσης με έγκλειστους τροφίμους.
Όταν όμως η Τουρκία σου περνάει 2000-3000 άτομα την ημέρα μόνο σε ένα νησί (Λέσβος), τότε όλοι καταλαβαίνουμε πως οι 150 ανά δήμο θα είναι απλά μια δυνατό παυσίπονο ολίγης διάρκειας. Οι 150 θα γίνουν 250, 350, 450.
Ανάμεσα σε αυτούς τους ανθρώπους όμως, όπως έχουμε ξαναπεί και αρκετοί πια υποστηρίζουν, ένας πολύ μεγάλος αριθμός, αν όχι η πλειοψηφία, είναι νέοι, δυνατοί και ουδεμία σχέση με τη Συρία έχοντες, αλλοδαποί.
Επίσης ξέροντας πολύ καλά ότι από τη χώρα μας έχουν περάσει τζιχαντιστές και πως με βάση τις αναφορές της CIA οι τακφιριστές ανακατεύονταν με τα προσφυγικά κύματα των σύριων που περνούσαν στην Τουρκία, τότε μάλλον δεν είναι καθόλου απίθανο, στα Mini Hot Spots μεταξύ αληθινών προσφύγων και παρανόμων μεταναστών, να φιλοξενούνται και ανθρώπινες βόμβες έτοιμες με ένα σήμα εκ του μακρώθεν να πυροδοτηθούν ανά πάσα στιγμή.
Και αναρωτιέται κανείς, μια χώρα χρεοκοπημένη, με εθνική άμυνα παρατημένη, εισπράττουσα διπλωματικές σφαλιάρες από εχθρούς και "φίλους", είναι ικανή, και έναντι ποιου ανταλλάγματος, να ζωστεί με τόσο καταστροφικά εκρηκτικά;
Αλλά όποιο κι αν είναι αυτό το αντάλλαγμα, υπερβαίνει το να κρατήσουμε την πατρίδα μας όρθια και με ξεκάθαρη ταυτότητα ώστε να την παραδώσουμε στους επόμενους που ίσως αποδειχθούν καλύτεροι από εμάς; Με ποιο δικαίωμα τζογάρουμε το σπίτι των παιδιών μας;