Υπάρχει μια κ μόνο λέξη που μπορεί να περιγράψει αυτή την κυβέρνηση,
που δεν είναι μνημονιακή αλλά υπηρετεί τα μνημόνια,
που δεν θέλει να περνάει άδικα κ σκληρά μέτρα αλλά τα ψηφίζει με πόνο ψυχής, ασχέτως τα χαμόγελα κ τους πανηγυρισμούς,
που δεν εκποιεί δημόσια περιουσία αλλα ξεπουλαει τα πάντα, που θα έριχνε τον φράχτη στον Έβρο αλλά ανέθεσε τελικά στον παρανοικό ακροδεξιό εταίρο της το προσφυγικό,
που θα καταργούσε το πελατειακό κράτος αλλα διορίζει τα σόγια της, που θα υπερασπιζόταν τον πολίτη αλλά κανιβαλίζει με κίτρινα φασιστικά δημοσιεύματα όποιον θεωρεί επικίνδυνο,
που θα υπερασπιζόταν τον φτωχό αλλά βάζει από έναν οργανωμένο οπαδό της να κλαίει γοερά δίπλα σε κάθε ακυρωτικό μηχάνημα για την αύξηση των εισιτηρίων.
Μία λέξη μόνο μπορει να μείνει ως ιστορικός χαρακτηρισμός για την κυβέρνηση της επενδυτικής αριστεράς που απεδείχθη πιο νεοφιλεύθερη από κάθε άλλη, αν κρίνουμε από την ομιλία του παριστάνοντος τον πρωθυπουργό Αλ. Τσίπρα χθες στην Εθνική Τράπεζα, μία ομιλία ύμνος για τον καπιταλισμό κ το τραπεζικό σύστημα, ομιλία που ζήλεψε οπωσδήποτε ο κυρ-γιακ και ο πνιγμένος στο ποτάμι.
Η μία αυτή λέξη είναι κυβέρνηση Κατρολ-ουγκ-αλος