Η λαϊκή ΟΡΓΗ έχει πάρει πλέον την καταιγιστική διάσταση του παλλαϊκού ξεσηκωμού, τη μορφή της καθολικής ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ.
Η χθεσινή Γενική Απεργία και ο καθολικός τυφώνας των κινητοποιήσεων δεν έχει ιστορικό προηγούμενο.
Το καταλυτικό ιστορικό στοιχείο αυτής της σαρωτικής λαϊκής παλίρροιας δεν είναι, τόσο, ο γιγάντιος όγκος και η μαζικότητα των κινητοποιήσεων, όσο ο καθολικός χαρακτήρας του λαϊκού ξεσηκωμού:
Όλα τα κοινωνικά στρώματα (και όχι μόνο οι «συνήθεις ύποπτοι») είχαν κατεβεί στο δρόμο. Κοινωνικά στρώματα, μάλιστα, που στο παρελθόν ο δρόμος (η κάθοδος στο δρόμο) τους προκαλούσε αλλεργία…
Στο ΣΥΝΟΛΟ της ελληνικής κοινωνίας, αντικειμενικά από την ίδια τη λογική των πραγμάτων, συγκροτήθηκε σε ένα γιγάντιο ΜΕΤΩΠΟ κατά της κυβέρνησης και των Μνημονίων: Αυτό είναι το καταλυτικά ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ στοιχείο αυτών των κινητοποιήσεων…
Εάν υπήρχε ο επαναστατικός παράγοντας (το πολιτικό υποκείμενο, δηλαδή η ηγεσία), θα βρισκόμασταν μπροστά όχι μόνο στη βίαιη ανατροπή των «αριστερών» ανδρεικέλων, αλλά και σε μορφές δυαδικής εξουσίας: Σε άκρως επαναστατικές καταστάσεις…
Αυτός ο καθολικός, λαϊκός τυφώνας, έχει φέρει σε πλήρες αδιέξοδο όχι μόνο την κυβέρνηση των «αριστερών» ανδρεικέλων, αλλά ολόκληρο το καθεστωτικό οικοδόμημα.
Για την «αριστερή» κυβέρνηση οι χθεσινές λαϊκές κινητοποιήσεις αποτελούν τη ληξιαρχική πράξη του θανάτου της.
Αυτό, όμως, που προκαλεί τον πανικό και τον τρόμο σε όλες τις δυνάμεις του 4ου Ράιχ, από τους μαφιόζους του χρήματος («νταβάδες», εσωτερικού και εξωτερικού), μέχρι τους πολιτικούς τους υπηρέτες (τα κομματικά τους ανδρείκελα), είναι το ΠΛΗΡΕΣ αδιέξοδό τους: Ένα αδιέξοδο που απειλεί με ολοκληρωτική κατάρρευση το κυβερνητικό και πολιτικό τους οικοδόμημα.
Η δυναμική και η καθολικότητα της λαϊκής ΟΡΓΗΣ είναι τέτοια (και καταγράφηκε εκρηκτικά στη χθεσινή σαρωτική λαϊκή καταιγίδα), που από τη μια «τελειώνει» αυτήν την κυβέρνηση και από την άλλη δεν αφήνει ορατά περιθώρια καθεστωτικών ελιγμών για εκτόνωση.
Οι δυνάμεις των διεθνών τοκογλύφων και τα εγχώρια ανδρείκελά τους γνωρίζουν ότι αυτή η κυβέρνηση έχει «τελειώσει», γνωρίζουν ότι αν υπήρχε μια επαναστατική πολιτική δύναμη, μαζί με την κυβέρνηση θα τελείωναν και αυτοί, ολόκληρο το καθεστώς…
Η απουσία, όμως, αυτού του επαναστατικού υποκειμένου (μιας Αριστεράς αυθεντικής), αφήνει κάποιες χαραμάδες ελιγμών στις δυνάμεις του 4ου Ράιχ…
Από εδώ ξεπηδούν και τα διάφορα σενάρια για την αντιμετώπιση της εκρηκτικά έκρυθμης πολιτικής κατάστασης.
Σενάρια ποικίλα τα οποία αποτυπώνουν και τη διάσταση απόψεων, τις οξυμένες διαφωνίες, ανάμεσα στις καθεστωτικές δυνάμεις: Οικονομικές και πολιτικές.
Είναι γνωστό και το υπογραμμίζουμε: Σε περιόδους τέτοιων εκρηκτικών κοινωνικών και πολιτικών κρίσεων, σε περιόδους γενικών λαϊκών ΞΕΣΗΚΩΜΩΝ, προκαλούνται και ΡΩΓΜΕΣ στο εσωτερικό του καθεστώτος, στο εσωτερικό των δυνάμεων του κυβερνητικού οικοδομήματος…
Οι δυνάμεις των διεθνών μαφιόζων (τοκογλύφων) επιθυμούν η κυβέρνηση αυτή να τελειώσει τη βρώμικη δουλειά και μετά να πέσει…
Τα δεδομένα αυτά ανατράπηκαν με το χθεσινό λαϊκό τυφώνα…
Συνεπώς, θα υπάρξουν και σ’ αυτές τις δυνάμεις των νέων αποικιοκρατών διαφωνίες ανάμεσά τους για το πώς θα αντιμετωπιστεί η κατάσταση και η κατάρρευση της «αριστερής» κυβέρνησης: Με «Οικουμενική» ή με νέες εκλογές…
Στο εσωτερικό μέτωπο, αυτό των ανδρεικέλων, υπάρχει ήδη διάσταση απόψεων, αλλά και πλήρες αδιέξοδο…
Κάποιες δυνάμεις και «νταβάδες» θέλουν την άμεση πτώση της κυβέρνησης, αλλά δεν θέλουν εκλογές. Προσανατολίζονται προς μια «Οικουμενική» κυβέρνηση…
Μια τέτοια εξέλιξη δεν τη θέλει ο νέος αρχηγός της ΝΔ (Μητσοτάκης), αλλά ούτε πρόωρες εκλογές: Εδώ υπάρχει ολοκληρωτική αμηχανία, σύγχυση και ΠΑΝΙΚΟΣ…
ΟΛΕΣ, βεβαίως, οι δυνάμεις του κατοχικού καθεστώτος βρίσκονται υπό το κράτος της αμηχανίας, της σύγχυσης και του Πανικού: Δεν ξέρουν τι να κάνουν…
Η κυβέρνηση της «αριστερής» αλητείας επιχειρεί απεγνωσμένα, αλλά ματαίως, να διασωθεί με νέα μυθεύματα: Ότι τις λαϊκές εξεγέρσεις τις …υποκινούν τα ΜΜΕ!!!
Κάποιοι «νταβάδες» βλέποντας ότι τελείωσαν τα ψωμιά αυτής της κυβέρνησης, προωθούν τα αμήχανα (όπως αναφέραμε) σενάρια των δικών τους (ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΩΝ) πολιτικών επιλογών. Έτσι, τα αξιοθρήνητα «αριστερά» παράσιτα επιχειρούν να μεταθέσουν τα αίτια και τις ευθύνες του λαϊκού ξεσηκωμού, από τη δική τους εγκληματική και κτηνώδη πολιτική, στους «νταβάδες»: Τόσο πανικόβλητοι και γελοίοι είναι…
Οι δυνάμεις του κατοχικού καθεστώτος, ΟΛΕΣ, βρίσκονται σε αμηχανία και πανικό, συνακόλουθα και σε διάσταση απόψεων, κάτω από την ΕΚΡΗΞΗ της λαϊκής ΟΡΓΗΣ, έκρηξη που έχει συγκροτήσει, όπως είπαμε, ένα γρανιτένιο, πανεθνικό ΜΕΤΩΠΟ.
Αυτές οι δυνάμεις των ανδρεικέλων της νέας αποικιοκρατίας, όπως και τα αφεντικά τους, δεν ξέρουν, ακόμα και οι ίδιες πώς θα προχωρήσουν…
Η έλλειψη του επαναστατικού παράγοντα τους δίνει κάποια περιθώρια χρόνου…
Γνωρίζουν επίσης ότι η λαϊκή κινητικότητα, όσο εκρηκτική και αν είναι δεν έχει απεριόριστη διάρκεια. Αν δεν οργανωθεί η λαϊκή οργή, ΠΟΛΙΤΙΚΑ και ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΑ, θα επέλθει η κόπωση…
Το να ξεπηδήσει από αυτόν τον τυφώνα του παλλαϊκού ΞΕΣΗΚΩΜΟΥ, μια επαναστατική μαγιά, θα είναι μεγάλη κατάκτηση…
Θαύματα, χωρίς τον επαναστατικό παράγοντα, δεν γίνονται…
ΡΕΣΑΛΤΟ