Του Στρατή Μαζίδη
Η δήλωση του σαουδάρα ΥΠΕΞ, αλ-Τζουμπέιλ για την ανάγκη παροχής στους "μετριοπαθείς" ισλαμιστές φορητών εκτοξευτών πυραύλων εδάφους - αέρους δεν ανησυχεί ιδιαίτερα τη Μόσχα όπως αναλύεται μέσα από τη διεθνή έκδοση του ρωσικού πρακτορείου Σπούτνικ.
Η προτροπή αυτή του Τζουμπέιλ περισσότερο θυμίζει ένα επικοινωνιακό πυροτέχνημα και τη διατύπωση μιας ευχής που δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί.
Ο σαουδάραβας αξιωματούχους έχει αναφέρει πως μια τέτοια εξοπλιστική κίνηση θα άλλαζε τα δεδομένα των επιχειρήσεων στο έδαφος υπέρ των κατ' αυτόν "μετριοπαθών" ανταρτών.
Ωστόσο το πρώτο μεγάλο πρόβλημα είναι η εξίσωση του να μην καταλήξουν τα όπλα αυτά σε λάθος χέρια. Μια μονομερής κίνηση του Ριάντ θα το έφερνε αντιμέτωπο ύστερα με τη διεθνή κατακραυγή όταν τα όπλα αυτά θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν άνετα για την κατάρριψη εμπορικών αεροσκαφών πάνω από την Ευρώπη. Άλλωστε εξαρχής και μέχρι σήμερα υπάρχει κανάλι επικοινωνίας - συνεργασίας των τάχα "μετριοπαθών" με τους εξτρεμιστές της ISIL και της Al Nusra.
Για αυτό ο Τζουμπέιλ έσπευσε να διευκρινίσει ότι η χώρα του δε θα προχωρούσε μονομερώς σε μια τέτοια ενέργεια αλλά μόνο στα πλαίσια του ευρύτερου Συνασπισμού.
Ακόμη όμως και σε μια τέτοια περίπτωση, τα αντιαεροπορικά που θα διατίθεντο στους ισλαμιστές θα ήταν περιορισμένων δυνατοτήτων για λόγους ασφαλείας.
Ρώσοι ειδικοί επισημαίνουν ότι μια τέτοια εξοπλιστική κίνηση:
α. δε θα μπορούσε να αποτρέψει την ήττα των ισλαμιστών στο έδαφος, ει μη μόνο να την καθυστερήσει
β. δε θα προέκυπτε κανένα απολύτως πρόβλημα για τα σύγχρονα ρωσικά πολεμικά αεροσκάφη.
γ. θα προέκυπτε μια απειλή για το γηρασμένο στόλο της Συριακής Αεροπορίας η οποία θα χρειαζόταν άμεσα κάποιες αναβαθμίσεις.
Επί της ουσίας λοιπόν κατά τους Ρώσους η "προτροπή" Τζουμπέιλ είναι κάτι και ο ίδιος γνωρίζει πως δεν μπορεί να γίνει λόγω του υποκρυπτόμενου ρίσκου και σε δεύτερο χρόνο δε θα αρκούσε για την ανατροπή των ισορροπιών.