ΓΙΑ ΔΕΥΤΕΡΗ ΦΟΡΑ ΜΕΣΑ ΣΕ ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΕΠΙΧΕΙΡΕΙ ΝΑ ΟΔΗΓΗΣΕΙ ΤΗ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ ΣΤΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΛΥΣΗΣ – ΕΞΕΤΑΖΕΙ ΤΟ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΟ ΝΑ ΦΕΡΕΙ ΤΟΥΣ ΔΑΝΕΙΣΤΕΣ ΠΡΟ ΤΕΤΕΛΕΣΜΕΝΟΥ, ΛΕΓΟΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΟΤΙ ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΔΕΝ ΒΓΑΙΝΟΥΝ
Η Ιστορία υπακούει, σχεδόν πάντα, στο νομοτελειακό κανόνα της επανάληψης: τον Φλεβάρη του 2015 η νεοεκλεγείσα – τότε – κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα ξεκινούσε μια μακρά και επίπονη διαπραγμάτευση με τους δανειστές, η οποία κατέληξε στο «Βατερλώ» της 12ης Ιουλίου και την υπογραφή του «Μνημονίου 3».
Του Χρήστου Θ. Παναγόπουλου
Ένα χρόνο μετά, η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ φαίνεται έτοιμη να ξαναβάλει τη χώρα σε ένα νέο γύρο επώδυνων και μακροχρόνιων διαπραγματεύσεων με τους Θεσμούς. Κοινός παρονομαστής: η κατά τα φαινόμενα εμμονική πεποίθηση του πρωθυπουργού πως «ό,τι δεν λύνεται τεχνοκρατικά, μπορεί να λυθεί στο ανώτερο πολιτικό επίπεδο».
Το «παιχνίδι των καθυστερήσεων» που επιχειρεί ξανά ο κ. Τσίπρας έχει το σκοπό του: να πείσει τους εκπροσώπους του Κουαρτέτου πως τα μέτρα που έχουν πέσει στο τραπέζι, ιδίως σε ό,τι αφορά το Ασφαλιστικό, το φορολογικό και τα «κόκκινα» δάνεια, δεν βγαίνουν με τίποτα, αφού η κυβέρνηση έχει πια το σύνολο σχεδόν της κοινωνίας απέναντί της.
Όμως αυτό ακριβώς το παιχνίδι, στην παρούσα φάση είναι επικίνδυνο, ιδίως σε μία χώρα, όπου η εικόνα που παρουσιάζει είναι χαρακτηριστική και πολυδιάστατη: Οι αγρότες ετοιμάζονται για «απόβαση» στην Αθήνα την Παρασκευή (12/02/2016), οι ελεύθεροι επαγγελματίες στενάζουν από τα «τερτίπια» του υπουργού Εργασίας Γιώργου Κατρούγκαλου για τα μπλοκάκια, οι πολίτες αντιδρούν στη δημιουργία των hotspots στα νησιά και των στρατοπέδων προσωρινής φιλοξενίας σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
Και ένας ολόκληρος λαός φωνάζει «όχι» στο αιματηρό Μνημόνιο που έρχεται για έκτη συνεχή χρονιά να καταστρέψει τη ζωή του. Η κοινωνική αναταραχή που έχει δικαίως προκληθεί, δεν αφήνει κανένα απολύτως περιθώριο στην κυβέρνηση να πειραματιστεί.
«Δεν επιστρέφουμε στην Αθήνα, εάν…»
Την ίδια στιγμή, σύμφωνα με πληροφορίες του γερμανικού οικονομικού δικτύου MNI, οι εκπρόσωποι των Θεσμών ξεκαθαρίζουν ότι η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει δώσει ακριβή και αναλυτικά στοιχεία, ώστε να ξεκινήσουν οι εργασίες για την πρώτη αξιολόγηση.
«Πρέπει να γίνει πολύ δουλειά. Συμφωνούμε ότι διαφωνούμε. Αν κρίνουμε από τις συζητήσεις της περασμένης εβδομάδας, οι διαπραγματεύσεις μπορεί να τραβήξουν για μήνες. Σε κάθε περίπτωση, δεν βλέπω ότι η Ελλάδα θα έχει κάποια πραγματική ανάγκη χρηματοδότησης ως τον Ιούνιο», δήλωσε χαρακτηριστικά αξιωματούχος της ευρωζώνης στην ίδια πηγή.
«Υπάρχει ακόμα μεγάλο κενό ανάμεσα στο τι ζητάμε και στο τι έχει υποβάλλει ως τώρα η ελληνική κυβέρνηση. Ακόμα δεν έχουμε προσδιορίσει το δημοσιονομικό κενό για το έτους, που είναι κρίσιμο συστατικό της αξιολόγησης», υπογράμμισε ένας δεύτερος αξιωματούχος, μιλώντας στο MNI.
Οι δηλώσεις αυτές επιβεβαιώνουν ξεκάθαρα την ομολογία αποτυχίας της κυβέρνησης, διά στόματος Ευκλείδη Τσακαλώτου από το βήμα της Βουλής: «Αν πάμε Μάιο, Ιούνιο καήκαμε. Πρέπει όταν επιστρέψουν οι Θεσμοί, μέχρι τέλη Φεβρουαρίου να τελειώσουμε».
Ταυτόχρονα και οι δύο αξιωματούχοι της Ευρωζώνης προειδοποίησαν ότι «ο κ. Τσίπρας θα φύγει με άδεια χέρια αν προσπαθήσει να διαπραγματευτεί στο ανώτατο πολιτικό επίπεδο».
Το «πυροτέχνημα» των πρόωρων εκλογών
Σε αυτό το πλαίσιο, έχουν αρχίσει να φουντώνουν ξανά τα σενάρια νέων εκλογών, με τον πρωθυπουργό να είναι ανάμεσα στο δίλημμα «συμφωνία με τους δανειστές ή σύγκρουση και εκλογές;».
Μόνο που κανένα κόμμα αφενός δεν επιθυμεί, αφετέρου δεν είναι σε θέση να μπει ξανά σε διαδικασία εκλογών και τούτο γιατί κανείς δεν θέλει να πάρει στα χέρια του την «καυτή πατάτα» της διαπραγμάτευσης. Το μόνο σίγουρο είναι πως οι δανειστές δεν αλλάζουν, όποια κυβέρνηση κι αν βρεθεί απέναντί τους.
Ο κ. Τσίπρας, ενδεχομένως, να αναζητήσει νέες συμμαχίες εντός Βουλής, κάτι που ίσως αλλάξει τους «πρωταγωνιστές» του κυβερνητικού σχήματος, χωρίς να πάει σε εκλογές.
Εδώ, βέβαια, εμφανίζονται στο προσκήνιο τα σενάρια για κυβερνήσεις διευρυμένης συνεργασίας, όμως το βαθύτερο πρόβλημα κρύβεται αλλού: Δυστυχώς, η ασυνεννοησία σε επίπεδο ελληνικής πολιτικής σκηνής είναι τέτοια, που τα κόμματα εξουσίας αδυνατούν πλέον να συμφωνήσουν ακόμη και σε στοιχειώδη πράγματα, όταν λίγους μήνες νωρίτερα συνυπέγραφαν το επαχθές «Μνημόνιο 3».
Ίσως αυτή, τελικά, να είναι και η μεγαλύτερη πληγή για αυτήν εδώ τη χώρα, τη στιγμή που κόμματα άλλων κρατών που μπήκαν μετά από την Ελλάδα σε Μνημόνια και βγήκαν από αυτά νωρίτερα σε σχέση με εμάς, μπόρεσαν να συνεννοηθούν μεταξύ τους.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ πληρώνει τα τραγικά λάθη των πολιτικών χειρισμών της. Η κατά Βούτση τοποθέτηση, ότι «δεν είμαστε χομπίστες των εκλογών» δεν έχει προσφέρει απολύτως τίποτα στην επίλυση του πραγματικού προβλήματος. Με απλά λόγια, τι θα κάνουν εν τέλει οι κυβερνώντες, για να σώσουν τη χώρα από την οικονομική και κοινωνική περιδίνηση.
newsbomb.gr