Του Θεόδωρου Κατσανέβα
Ο Αλέξης Τσίπρας, όπως και ο Κυριάκος Μητσοτάκης και οι λοιποί μνημονιακοί συγγενείς Σταύρος, Φώφη και τρελο-Λεβέντης, αγωνίζονται να μας πείσουν ότι ο καθένας απ’ αυτούς είναι καλύτεροι διαχειριστές του μνημονιακού ευρωμονόδρομου.
Παρ’ όλα τα βάσανα που έχει επιβάλλει στη χώρα το Ευρωϊερατείο, επιμένουν μονότονα στην απόλυτη όσο και γελοία προσήλωσή τους στο πάση θυσία στο ευρώ. Επιμένουν ότι, θα καταφέρουν να απαλλάξουν τη χώρα από τη δυστυχία του μνημονίου, από το Μερκελισμό και τη γερμανική ηγεμονία. Μας δουλεύουν προφανώς. Δε μας εξηγούν πως θα τα καταφέρουν έχοντας απέναντί τους το θηρίο, την Αγγέλα Δωροθέα Μέρκελ, τη μητέρα δηλ. του Μερκελισμού. Η οποία κρατά σε ομηρία τα κράτη της ευρωζώνης, ελέγχοντας το νόμισμα και καθορίζοντας την πολιτική και οικονομική τους πλατφόρμα, με ολέθριες συνέπειες για υποτελείς χώρες όπως η Ελλάδα. Η μόνιμη φτώχεια είναι η επικεφαλίδα αυτής της πολιτικής.
Η όποια γοητεία του Αλέξη, η πονηριά του Κυριάκου, οι γνωριμίες του Σταύρου και της Φώφης, η τρέλα του Billy, μάλλον δεν επαρκούν για να γονατίσουν το γερμανικό θηρίο. Αδυνατούμε να φανταστούμε πως μια οποιαδήποτε ελληνική κυβέρνηση, παραμένοντας μέσα στην ευρωζώνη, μπορεί να επιβάλλει τις βουλήσεις της στα μεγάλα αφεντικά που εμμένουν στην ίδια γραμμή της ακραίας λιτότητας με ένα υπερτιμημένο ευρώ που σκοτώνει τις περιφερειακές χώρες αλλά και ολόκληρη την Ευρώπη. Μια Ευρώπη που όλοι οικονομικοί δείκτες δείχνουν ότι παραμένει ουραγός στο στίβο της διεθνούς οικονομικής ανάπτυξης.
Η κοινή λογική λέει ότι αυτός που ελέγχει το νόμισμα σε μια κοινή νομισματική περιοχή, έχει το επάνω χέρι, είναι ο κλειδοκράτορας και δεσμοφύλακας της. Μόνο έξω από αυτήν μπορεί μια χώρα όπως η Ελλάδα να ορίσει την πορεία της, προσέχοντας βέβαια να μην κάνει τα ίδια λάθη του παρελθόντος. Με άλλα λόγια, είναι εντελώς αντιφατικό και παράλογο να επιχειρείται η κατάργηση του Μερκελισμού όσο είναι η Μέρκελ αρχηγός.
Ο Αλέξης, ο Κυριάκος και οι λοιποί μνημονικοί φτωχοί συγγενείς μας δουλεύουν, δεν υπάρχει αμφιβολία. Το θηρίο είναι ανίκητο όσο βρισκόμαστε μέσα στο κλουβί του. Αν σ’αυτούς αρέσει το κλουβί,αυτό δεν μπορεί να ισχύει για τον ελληνικό λαό στο διηνεκές. Στο κοντινό μέλλον, δεν μπορεί θα ανατείλει ο ήλιος ξανά.