Μελίνα Κονταξή
Ιστορικός - Βαλκανιολόγος
Δυο κατηγορίες που δεν θα έπρεπε να έχουν κάτι κοινό και όμως είναι οι δυο όψεις του ίδιου νομίσματος, που δεν μπορούν να υπάρξουν η μία χωρίς την άλλη.
Οι ψευτοπατριώτες θεοποιούν φασίστες δικτάτορες αγνοώντας και το παρελθόν και το παρόν, με το επιχείρημα ότι οι αυτοαποκαλούμενοι δημοκράτες έχουν κάνει τα ίδια, άρα γιατί να διεκδικήσει κανείς αληθινή δημοκρατία, ενώ οι ψευτοανθρωπιστές στηρίζουν κάθε είδους ξένο φασισμό γιατί πιστεύουν ότι στηρίζοντας κάθε ξένο φασισμό με κάποιο μαγικό τρόπο θα νικηθεί ο ντόπιος ή αυτό που αυτοί θεωρούν ως ντόπιο, γιατί έχουν καταντήσει να θεωρούν φασισμό ότι δεν ταιριάζει στην άρρωστη ιδεοληψία τους, χρησιμοποιώντας τα επιχειρήματα ξένων φασισμών.
Οι Τούρκοι δεν αναγνωρίζουν την γενοκτονία των Ελλήνων των Αρμενίων και των Ασσυρίων… οι ντόπιοι ψευτοανθρωπιστές το ίδιο, χρησιμοποιώντας την τουρκική επιχειρηματολογία.
Το τι κάναμε στην Σμύρνη κυριαρχεί στην προσπάθεια υπεράσπισης των γενοκτόνων, αφήνοντας σκόπιμα το γεγονός ότι η γενοκτονία των μη τουρκικών πληθυσμών είχε σχεδιαστεί από το 1911 και είχε αρχίσει να εφαρμόζεται οργανωμένα από το 1914.
Και οι Έλληνες ψευτοανθρωπιστές όπως και οι Τούρκοι ήθελαν να αφήσουν να τους σφάξουν όλους οι Τούρκοι, πέρα από το γεγονός ότι η Ανατολία δεν ήταν Τουρκική, οι Τούρκοι ήταν κατακτητές και τα υπόδουλα έθνη είχαν δικαίωμα στην απελευθέρωση.
Η απόλυτη στήριξη της Τουρκίας και η σιωπή στην εθνοκάθαρση του Κουρδικού πληθυσμού είναι ενδεικτικό παράδειγμα στην σύγχρονη εποχή. Άντε το πολύ πολύ κανα σύνθημα εναντίον του Ερντογάν… λες και η πολιτική του αντιμετωπίζει καμιά μεγάλη εσωτερική αντίσταση.
Η επωδός και των δυο κοινή, ποιος νοιάζεται και ποιος να φωνάξει για τους πραγματικά διωκόμενους, για τους αγωνιστές και για την ελευθερία τους.
Ο συναγωνισμός είναι μεταξύ ντόπιων και ξένων φασισμών -αυθεντικών ή φαντασιακών- και ψευτοδημοκρατίας. Ποιος να ζητήσει την αληθινή δημοκρατία στο εσωτερικό.
Οι ψευτοπατριώτες δεν καταλαβαίνουν τις διαφορές προσφύγων και παράνομων οικονομικών μεταναστών, οι ψευτοανθρωπιστές το ίδιο, βλάπτοντας τους πρόσφυγες.
Η κατάληξη κοινή, απόλυτη αδιαφορία για τις πατρίδες των λαών και απόλυτη άνεση για τους ιμπεριαλιστές να τις λεηλατούν χωρίς αντίρρηση και να φτιάχνουν φθηνούς σκλάβους, ενώ οι ψευτοανθρωπιστές προσφέρουν και άλλοθι στον ισλαμοφασισμό, θεωρώντας όπως φαίνεται ότι το να αγοράζεις και να πουλάς και να βιάζεις γυναίκες και παιδιά είναι κάτι που σου προκαλούν οι επιθέσεις των ‘‘φονιάδων των λαών αμερικάνων’’, όχι ότι το χες και από πριν.
Παρεμπιπτόντως, φονιάδες των λαών Τούρκους ούτε είδαν ούτε θα δουν.
Οι ψευτοανθρωπιστές κατηγορούν για όλα έναν γενικόλογο ιμπεριαλισμό που και πραγματικότητα δεν είναι και δεν θα ενώσει κανέναν, γιατί οι ιμπεριαλιστές ποτέ δεν είναι ένας, έχουν ονοματεπώνυμο.
Οι ψευτοπατριώτες βλέπουν παντού συνωμοσίες αγνοώντας τα προφανή.
Δεν χρειάζεται να σε στοχεύσει κανείς όταν από το 1922 διαρκώς σκύβεις το κεφάλι, ποιος να σεβαστεί τον πρόθυμο σκλάβο, αλλά άμα ρίχνεις την ευθύνη αλλού σίγουρα νιώθεις καλύτερα.
Οι ψευτοανθρωπιστές δεν έχουν πατρίδα, σαν καντίνες του κεφαλαίου που είναι, οι ψευτοπατριώτες την μικραίνουν προσαρμόζοντας την στα δικά τους δεδομένα… όποιος δεν συμφωνεί μαζί μας δεν είναι Έλληνας δεν μας ενδιαφέρει η τύχη του.
Η στάση των ψευτοπατριωτών απέναντι στους Μικρασιάτες και Πόντιους το 1922 και μετά είναι ενδεικτική, ο νόμος των διαβατηρίων του 1922 που έγινε για να αποτραπεί η άφιξη των αναμενόμενων προσφύγων στην μητρόπολη, χαρακτηριστικός.
Στην σύγχρονη εποχή το βλέπεις στην συμπεριφορά απέναντι στους κατοίκους των νησιών στα οποία φθάνουν οι παράνομοι οικονομικοί μετανάστες (οι οποίοι θα έπρεπε να απελαύνονται άμεσα όπως και ισλαμιστές) και οι πρόσφυγες… «Δεν είναι Έλληνες γιατί ψήφισαν όπως ψήφισαν, καλά να πάθουν».
Οι ψευτοανθρωπιστές φωνάζουν για κοινωνικά δικαιώματα αλλά φροντίζουν για την απόλυτη κατάργηση τους συμβάλλοντας στην δημιουργία ασύνδετης μάζας σκλάβων, επιδιώκοντας -όπως και το κεφάλαιο- ανοιχτά σύνορα και αποδομώντας τις ιστορικές ταυτότητες των εθνών, εξυπηρετώντας τις επιδιώξεις των ιμπεριαλιστών κάτω από μια συνθηματολογική ρητορική άσχετη με την αλήθεια.
Οι ψευτοπατριώτες θέλουν αντικατάσταση σκλάβων.
Και οι δυο είναι ένα, και οι δυο δημιουργήθηκαν για να καπηλευτούν τις δυο βασικές αξίες που μπορούν να ενώσουν τους ανθρώπους και να πάρουν πίσω τις πατρίδες τους και τον πλούτο τους, τον ανθρωπισμό και τον πατριωτισμό.
Μόνο αν απομονωθούν αυτές οι δυο κατηγορίες, άκρως συστημικές κατασκευές, υπάρχει ελπίδα η πλειοψηφία να βρει το ελάχιστο σημείο συναίνεσης και να σωθεί.